Abraham Cowley
Abraham Cowley (1618-166) - poeta angielski, należący do grupy Poetów Metafizycznych. Był zwolennikiem monarchii. Po zwycięstwie republikanów przebywał na emigracji we Francji.
Abraham Cowley, O siostrach bliźniaczkach
Pod tym kamieniem marmurowym biednym
Leżą dwie siostry, które były jednym.
Dwie piękne, których wzajemnej miłości
Śmierć nie zdołała mimo swej srogości
Rozerwać. Dusze ich nazbyt szlachetne,
By trwać na ziemi, uszły w sfery świetne.
One nam wszystkim miłość za wzór dały,
A glinę swoich ciał ziemi oddały.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)
Abraham Cowley, Anakreontyk. Jaskółka (Anacreontics, The Swallow)
Głupawy, głośny, wiecznie głodny, ptaku, jak ty się zwiesz, jaskółka?
Co rano robisz przy mym oknie, po co w powietrzu kręcisz kółka?
Okropny i okrutny ptaku, ty się radujesz, tak mnie raniąc,
Sen najpiękniejszy na tym świecie wyrywasz gwałtem z moich ramion.
Ten sen, snujący się powoli, był taki słodki i uroczy,
Że podobnego już nie ujrzą oczekujących ludzi oczy.
Ty nie naprawisz mojej szkody, naprawić jej nie jesteś w stanie,
Bo sam niczego tak pięknego, słodkiego nigdzie nie dostaniesz.
I nic, co ty mi możesz przynieść, nie jest tak piękne i radosne,
Choć starzy ludzie powtarzają, że ty przynosisz światu wiosnę.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Abraham Cowley, Motto
Co ja uczynię, żebym zawsze był pośród ludzi dobrze znany
I żeby moja była przyszłość, choćby największe przyszły zmiany?
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Abraham Cowley, Życie
Życie nasze chorobą jest nieuleczalną.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Abraham Cowley, Ciekawość
Ciekawość nie mniej niż pobożność pobudza ludzi do pielgrzymek.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Abraham Cowley, Wieczność
Nowego nic już nie nadejdzie, z tego, co było, nic nie zginie,
Trwa tylko jedna wielka wieczność, mija, lecz nigdy nie przeminie.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Abraham Cowley, Ten cały świat jest wielką sceną...
Ten cały świat jest wielką sceną, na której wciąż zachodzą zmiany.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Abraham Cowley, Poetów śmierć pokonać może...
Poetów śmierć pokonać może, ale poezja pozostaje
Po nich i nawet srogiej śmierci nigdy pokonać sie nie daje
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)