Nicholas Breton

Nicholas Breton (1545-1626) to utalentowany renesansowy poeta angielski, popularny wśród rówieśników, ale zapomniany przez potomnych, autor wielu wierszy, w tym znakomitych sonetów. W swoich utworach poruszał problematykę religijną.

Nicholas Breton, Sonet

Książęta tego świata, co chodzą w koronach,

Na swój sposób o nieba skraj się ocierają,

A bogaci nędznicy na swych stosach złota,

Już na ziemi do raju dusze przemieszczają.

Hedonista, co cały dzień ciągle ucztuje,

Oddala się od nieba i pogrąża w piekło,

Zaś dama, piękna niczym dzień słoneczny, czuje

Się bliżej nieba, kiedy karci swoje dziecko.

Mój dobry Boże, serce me władzy nie pragnie,

Ani bogactw nędzników, ani też urody,

Ulotnej, które wszystkie grzęzną w grzechu bagnie,

Który, słodki po wierzchu, wewnątrz chowa gorycz.

A nieba, dobry Panie mój, szukam dla siebie

W służbie mojej miłości jedynie dla Ciebie.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)