William Edmondstoune Aytoun

William Edmondstoune Aytoun (1813-1865) to poeta i tłumacz szkocki.

William Edmondstoune Aytoun, Epitafium Konstantyna Kanarisa

(z poezji Wilhelma Mullera)

Przechodniu, jestem Konstantyn Kanaris

I pod tym właśnie spoczywam kamieniem,

Dwa razy dumne tureckie galery

Z wybuchem poszły w powietrze przeze mnie.

We własnym łóżku zmarłem – chrześcijanin,

Co zgasł w nadziei bycia przy Chrystusie,

Jedno pragnienie pogrzebano ze mną,

Które ostatnie tu na ziemi czułem.

Pragnąłem z trzecią turecką armadą

Na pełnym morzu spotkać się orężnie,

Żeby z wrogami razem w jednym ogniu

Wybuchających prochów zginąć mężnie.

Jednak szczęśliwy jestem, że złożono

Mnie w tej wspaniałej ziemi, nieskalanej;

Pozwól mi Boże w niej pozostać, póki

Mnie nie przywołasz i nie zmartwychwstanę.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

William Edmondstoune Aytoun, Polska

(fragment)

Czy może widzisz tego umierającego

Żołnierza, na ubitej ziemi leżącego,

Z którego życie strugą płynie w szybkim biegu?

Nie ma łóżka z wyjątkiem zmrożonego śniegu

I nie ma przyjaciela żadnego dokoła,

Który by pot śmiertelny mogł mu otrzeć z czoła.

Jego oko z ogromnym trudem usiłuje

Uchwycić światło gwiazdy, która połyskuje.

Dlaczego wypatruje jej słabego blasku?

Nie jest ona dla niego wszakże światłem brzasku

Żadnej nowej nadziei, jednak jasno świeci

Nad jego domem, w którym żyją jego dzieci,

Gniazdem pokoju, w który wojna się nie wdarła.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)