Caroline Tappan

Caroline Tappan, Popołudnie


Leżąc sobie na trawie, jem ze stołu nieba;

Spijam głęboki błękit – więcej mi nie trzeba;

Gałązki kasztanowców tańczą mi nad głową,

Wicher kwili, jak duchy, piosenkę miarową.

W duszy odczuwam wiarę i szczęście i miłość.

Wśród druhów i aniołów czas mi płynie miło.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2016)


Caroline Tappan, Sztuka i artysta


Z nieustraszonym wzrokiem człowiek z wizją celu,

Pewnie stawiając kroki, podąża przez życie;

Z majestatycznym wdziękiem, jak potężne słońce,

Idzie do przodu, pewny siebie należycie.

Widzi, jak jego pomysł przelewa się w formę

I rośnie barwną tęczą jak bańka mydlana;

Podziwia chwilę piękna, zanim się rozpryśnie

I zniknie w świetle, w setki drobin rozerwana.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2016)


Caroline Tappan, Bohater


Poznałeś wielkie zło całego świata, ból, krzywdy i cierpienia,

Bo odnalazłeś je w swej duszy tęsknotach i łzach samotności.

Teraz szerokie twoje żagle na maszt zostały podniesione

I wszyscy pozdrawiają ciebie krzykiem, co pełny jest radości.


Światło słoneczne jest twym domem i wicher, który błądzi światem,

Wielkie grzywacze oceanu całego twoją są własnością.

Popłyniesz do narodów, które czekają na twe mądre słowa,

I im wypełnisz serca stale rozszerzającą się miłością.


Najsubtelniejszą i najsłodszą myśl, która cel swój odnajduje

Poza krawędzią horyzontu, gdzie wzrok nie sięga zwykłych ludzi,

Poślij na swoich szybkich strzałach, niech tam po drugiej stronie świata

W głowach mieszkańców szlachetniejsze pragnienia i tęsknoty budzi.


Nie walcz o wyzwolenie wszystkich niewinnych więźniów, niewolników,

Nie myśl o daniu robotnikom całego świata odpoczynku,

Póki obfitość piękna wielkich dolin i równin nie wypełni,

I wolny człowiek będzie chodził z błogosławieństwem swych uczynków.


Inni potrafią kopać ziemię i ociosywać twardy kamień,

Ale ty powinieneś rzeźbić fryz, który zdobi szczyt świątyni,

I wznosić wsparte na wysokich kolumnach, pełne malowideł,

Domy, gdzie miłość doskonała lepszym ten smutny świat uczyni.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)