Henry Cuyler Bunner

Henry Cuyler Bunner, Stara pieśń

Miłości, wędrowałem bardzo długo, drogą,

Która się wije w górach i pnie się wysoko.

Poranek się różowi daleko na wschodzie -

Otwórz, proszę, przede mną swoje drzwi szeroko.

Moje włosy wilgotne są od nocnej rosy,

Mgły opadają z cedrów rosnacych wysoko.

Całe niebo jest ciemne, ale wschód jaśnieje -

Otwórz, proszę, przede mną swoje drzwi szeroko.

Obtarłem swoje stopy na kamieniach drogi,

Za trzy godziny słońce wespnie się wysoko.

Ty trzymasz w swoim domu najlepsze balsamy -

Otwórz, proszę, przede mną swoje drzwi szeroko.

Nie przytrzymuj zasuwy swoją drobną dłonią,

Nie trzymaj klucza, nadal spowita pomroką,

Na wietrze się kołyszą smukłe drzew wierzchołki -

Otwórz, proszę, przede mną swoje drzwi szeroko.

Moja miłość jest czysta, a moja wybrana

Jest pośród swoich bliskich ceniona wysoko.

Słońce weszło daleko na kopułę nieba -

Otwórz, proszę, przede mną swoje drzwi szeroko.

Czy święty pocałunek naszych ust zobaczy

Słońce, które na niebie wnet stanie wysoko?

Już dziewięć godzin nocy przeszło bezpowrotnie -

Otwórz, proszę, przede mną swoje drzwi szeroko.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2016)

Henry Cuyler Bunner, Kobiecość (Feminine)

Mogła już wcześniej o tym wiedzieć, to znaczy jeszcze gdzieś na wiosnę,

Że moje serce wypełnione było niejasnym pożądaniem

I gdy - nim wichry lata skrzydła szeroko rozwinęły - o tym

Jej rzekłem, uśmiechnęła się, lecz nie przemówiła nawet zdaniem.

Kiedy jesieni dłoń łapczywa czerwone złoto zgromadziła,

Ona milczała. A gdy z nieba się niczym popiół posypały

Płatki świeżego śniegu, mocno złapała mnie za szyję, mówiąc:

"Kochanie, chyba zmarnowaliśmy co do joty ten rok cały!"

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)

Henry Cuyler Bunner, Jest jedna rzecz, o której można śpiewać

Jest jedna rzecz, o której można śpiewać i w śpiewie ją przeżywać.

Bardzo uboga jest piosenka, która bez tego się obywa.

Niejeden utwór byłby przecież chyba zupełnie nam nieznany,

Gdyby tematu nie poruszał, który nie został wyczerpany.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)

Henry Cuyler Bunner, Zdejmij kapelusz...

(fragment)

Zdejmij kapelusz i przyciśnij do piersi, gdy się wznosi flaga!

Niech dłonie drżą miłością wielką, niech się uczucie w sercu wzmaga.

Jesteś mężczyzną, ale nie wstydź się łzy, co w twoim oku wzbiera.

Stań dumny i tej drobnej kropli z policzka ręką nie ocieraj.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)