George Newell Lovejoy, Kwartyny (Quatrains)
Najbardziej smutny sen, co spływa na nas w samotnej ciszy nocy
Niestety bardzo często bywa - ja wam powiadam to z przykrością -
Tym samym snem, którego ciężar nabiera z czasem większej mocy
I dnia pewnego spadnie na nas i stanie się rzeczywistością.
Tymczasem, och! Myśl jeszcze jedna bardzo boleśnie mnie przygniata
I spokój serca stale burzy, przejmując żalem żałobliwym,
Że sen najsłodszy ze snów słodkich, które się śnią mieszkańcom świata,
To sen, co nigdy się nie spełni, przez co nie stanie się prawdziwy.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)
George Newell Lovejoy, Szczyt szczęścia (The Mount of Happiness)
Otrzeć łzę z oczu strapionego, łagodne wypowiedzieć słowo
Do samotnego i smutnego, nakarmić głodnych, ubrać nagich,
Tym, co upadli, podać rękę i napominać ich na nowo,
Potrzebującym twej pomocy poświęcić co dzień dość uwagi.
Miłością dzielić się z wszystkimi, którzy jej od nas oczekują,
Szlak pomagania i wspierania na stałe w życiu sobie obrać,
Prawdziwą radość tylko dobrzy, mili dla innych, ludzie czują,
Szczyt szczęścia daje się osiągnąć jedynie przez czynienie dobra.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)