John Cunningham

John Cunningham, O pewnym polityku

W to, że on się urodził nikt wątpić nie umiał.

Jadł, pił, spał i przemawiał, a na końcu umarł.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

John Cunningham, O słuchaniu Davida Hume'a, Esq., szczególnie poważanego w modnym towarzystwie. (On Hearing David Hume, Esq.)

Czy wielkie skały i wysokie drzewa w dniach dawnych i wspaniałych

Się bardzo tłumnie gromadziły wokół sławnego Orfeusza,

Do głębi poruszone jego pieśniami, co w ich uszach trwały

I delikatnie dotykały najczulszych strun w ich czułych duszach?

A kiedy ten Orfeusz nowy, największy bard naszego wieku,

Przemawia głośno, żywy ogień w młodzieńczych duszach zapalając,

I przekazuje całą prawdę o świecie, jak też o człowieku,

Wszystkie piękności go słuchają i bezkrytycznie podziwiają.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)