Geoffrey Chaucer

Geoffrey Chaucer (około 1343-1400) to najwybitniejszy poeta angielski okresu średniowiecza, autor Opowieści kanterberyjskich, poematu Troilus i Criseyda i wielu innych utworów, między innymi ballad francuskich. Niestety, jego twórczość wciąż nie znalazła należnego jej miejsca w świadomości literackiej Polaków.

Geoffrey Chaucer, Opowieści kanterberyjskie

Gdy kwiecień, trwając w jednostajnej plusze,

Aż po korzenie zwilży marca suszę,

I wniknie w ziemi najwęższe szczeliny

Dając tym pierwszym kwiatom wzrastać z gliny,

I gdy wschodniego wiatru ciepły powiew

Porusza źdźbła na łąkach i w dąbrowie

Cienkie gałązki, a słońce od rana

idąc, w południe wchodzi w znak Barana,

I melodyjnie nucą ptaszków stada,

Gdy w ciszy nocy czuwać im wypada

Z otwartym okiem na rozkaz Natury,

Wtedy tłum liczny opuszcza miast mury

I na pielgrzymki długie się udaje

Do miejsc słynących, przez pola i gaje.

A w Anglii z wszystkich hrabstw wychodzą ludzie,

Do Canterbury dążą i, o cudzie

Myśląc, się modlą przy świętego grobie,

Który pomaga przy każdej chorobie.

Kiedyś zdarzyło się w tej porze roku,

Że w Tabard sobie wynająłem pokój,

Żeby odpocząć trochę przed trudami,

I się do nieba zwróciłem myślami.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)

Geoffrey Chaucer, Miłość

Miłość jest ślepa.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Geoffrey Chaucer, Czas i przypływ

Czas i przypływ nie czekają na człowieka.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)