Thomas Bailey Aldrich

Thomas Bailey Aldrich, Wspomnienia


Dwie są rzeczy, co zawsze w pamięci zostaną,

Cokolwiek się wydarzy w życiu, nie inaczej:

Dotyk miękkiej i chłodnej dłoni przy ołtarzu

I dreszcz, gdy twoje dziecko pierwszy raz zapłacze.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)


Thomas Bailey Aldrich, Zaręczyny


Umieściłem złoty

Pierścionek na dłoni

Najpiękniejszej panny

W tutejszych pań gronie.


Kiedy wczesne róże

Pachną w kroplach rosy,

Będę zbierał białe

By jej wpleść we włosy.


Pośpieszcie się, róże,

Niech was będzie wiele;

W waszych płatkach leży

Mój ślub i wesele.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2018)


Thomas Bailey Aldrich, Wysmukłe łuki wsparte na dumnych kolumnach


Wysmukłe łuki wsparte na dumnych kolumnach

Upadły, kiedy Troja przeminęła szumna;

Popioły wielu królów po szerokim świecie

Wicher swoim powiewem nieustannie miecie,

A niejeden wojownik, w pyle zagrzebany,

Śpi zapomniany. Czas i śmierć chwycą każdego,

A jednak miłość ciągle jest panią wszystkiego.

Zaś uroda Heleny stale nas porusza,

Bo jej obraz poeta zaszczepił nam w duszach.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2018)


Thomas Bailey Aldrich, Tożsamość

Gdzieś na pustkowiu przez wichry smaganym,

W krainie zmierzchu skrytej przed oczyma

Ludzi, dwa cienie w biegu się spotkały;

Jeden drugiemu kazał się zatrzymać

I krzyknął: Powiedz, przechodniu, kim jesteś,

I dokąd zmierzasz, gdy świat się tak mroczy?

Tamten odpowie, drżąc na całym ciele:

Nie wiem – umarłem wszak ostatniej nocy.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)


Thomas Bailey Aldrich, Judyta i Holofernes. Księga pierwsza. Judyta w wieży

(fragment)


Zdarzyło się, że całkiem niezapowiedziany,

Niczym wielkie tornado, które z gór przychodzi,

Potężny Holofernes, Asyryjczyk, przybył

Z konnicą i piechotą w niezmierzonej liczbie,

Przeszedł wielki Eufrat i spustoszył ziemię

Ezraelona, po czym niczym groźny jastrząb

Spadł na Betulię. Pod nią kazał ryć okopy

I na szańcach ustawiać machiny bojowe,

Po czym rozpoczął szturmy gwałtowne na miasto.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)


Thomas Bailey Aldrich, Utrzymać serce...


Utrzymać serce swe bez zmarszczek,

Być pełnym wiary i uprzejmym,

Wesołym, ale też pobożnym -

Tylko tak da się wygrać z wiekiem.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)


Thomas Bailey Aldrich, Klonowe liście

Październik pokrył złotem liście na tym klonie;

Większość spadła. Nieliczne jeszcze się trzymają.

Wkrótce i te opadną, jak monety, w dłonie

Konających nędzarzy złożone, spadają.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)