Thomas Hastings

Thomas Hastings, Ekshortacja

Dziecię grzechu, smutku dziecię,

Wielką troską wypełnione,

Nie ociągaj się do jutra,

Dzisiaj drzwi są otworzone.

Niebo samo cię zaprasza,

Póki miejsce jeszcze czeka.

Dziecię grzechu, smutku dziecię,

Słuchaj go i wejdź, nie zwlekaj.

Dziecię grzechu, smutku dziecię,

Czemu śmierci szukasz w złości?

Przyjdź, dopóki jeszcze możesz

Dostać pomoc z wysokości.

Nie odrzucaj wielkiej łaski,

Okazanej także tobie,

Dziecię grzechu, smutku dziecię,

Ona ciągnie cię ku sobie.

Dziecię grzechu, smutku dziecię,

Twoje chwile upływają

Szybko tak, jak leci strzała,

Jak do morza rzeki gnają.

Błagaj, póki czas, o łaskę,

Która jutro cię odnowi;

Dziecię grzechu, smutku dziecię,

Dziś zaufaj Chrystusowi.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)