Isabel Grimes Richey, Ulga (Relief)
Widziałam, jak to uniesione ostrze opada i krzyczałam:
Ulituj się nade mną, Panie, i oszczędź mi strasznego ciosu!
Usiłowałam się uchylić przed tą okrutną, twardą stalą,
Ale to mi się nie udało, nie uniknęłam swego losu.
Upadła klinga wyostrzona i serce mi na pół przecięła -
Lecz zamiast okropnego bólu poczułam ulgę po raz pierwszy;
Wewnętrzne drżenie się skończyło i już nie powróciło nigdy,
Żeby mnie dręczyć i się wiecznie żarzyć w sparzonej mojej piersi.
I teraz wiem, że to, co zaszło wtedy, najlepsze dla mnie było.
Strach już się skończył i nie wróci. Nie ma nic więcej do stracenia.
Jestem bezpieczna od skrzywdzenia, samotna, ale wreszcie wolna.
Bóg wiedział, że nie byłam dosyć mądra, by wybrać, bez wątpienia.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)