Robert Nugent

Robert Craggs-Nugent, Earl Nugent, Epigramat VI

Kłam na mój temat, ile wlezie, łżyj, zmyślaj i używaj sobie,

A moją słodką zemstą będzie powiedzieć prawdy łut o tobie.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)

Wariant przekładu:

Robert Craggs-Nugent, Earl Nugent, O jednym wrogu

Kłam dalej! Jeśli tylko chcesz, kłam dalej sobie,

Ja się zemszczę, gdy prawdę ogłoszę o tobie.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)

Robert Craggs-Nugent, Earl Nugent, Epigramat VIII. O pewnej pannie Penelopie

Powabna panna Penelopa, zawsze poważna, poważana,

Za szanującą się dziewicę była powszechnie uznawana.

Lecz Penelopa, jak poeci w swych poematach nam podają,

Podczas ponurej nocy psuła, co za dnia poczyniła, tkając.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)

Robert Craggs-Nugent, Earl Nugent, Epigramat XVII. O odczuwaniu bólu

Na darmo ogłosiło niebo, że będziesz odczuwała bóle

Podczas porodu, bo ty chyba nigdy nie czujesz nic, w ogóle.

Dzieciom nie dałaś nigdy ciepła, a obce były ci cierpienia.

Dzieci rodziły się i marły bez bólu i bez przytulenia.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)

Robert Craggs-Nugent, Earl Nugent, Epigramat VII.

Ja przysięgałem, że cię kocham. A ty naiwnie w to wierzyłaś.

Ale, zaufaj mi, oboje byliśmy wtedy oszukani.

Ja przysięgałem zgodnie z prawdą, że kocham. Taka prawda była,

Że pokochałem piękną, dobrą i wierną postać, wymyśloną

Przez umysł mój, spragniony panny, która by mogła być mi żoną,

A tą, stworzoną w mojej głowie osobą, ty nie byłaś, pani.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)