Colley Cibber

Colley Cibber (1671-1757) to poeta i dramaturg angielski, który w latach 1730-1757 piastował prestiżową funkcję poety nadwornego (poety-laureata).

Colley Cibber, Ślepy chłopiec

Powiedzcie, proszę, co to światło,

Rzecz, której nigdy nie doświadczę,

Jakie są przyjemności wzroku,

Ślepemu to wyjaśnić raczcie.

Mówicie o wspaniałych rzeczach,

Które widzicie w pełni mocy,

Wiem, słońce świeci, czuję ciepło,

Lecz jak odróżnia dzień od nocy?

Sam dzień odróżniam według tego,

Czy śpię, czy bawię się wesoło;

Gdybym mógł nie spać ani trochę,

Dniem by mi była doba w koło.

Wszyscy wzdychacie nad mą krzywdą,

To prawda, moja dola trudna,

Ale cierpliwie znoszę stratę,

Bo jej w ogóle nie odczuwam.

A więc, nie każcie mi rozpaczać

Z powodu tego, czego nie znam

Dopóki śpiewam, jestem królem,

Choć ze mnie chłopaczyna biedna.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2015)

Colley Cibber, Biedak, co boi się utonąć...

Biedak, co boi się utonąć, ze strachu skoczy raczej w ogień,

A jeśli lęka się płomieni, zanurzy się i zginie w falach.

Gdy groźne orły się pojawią, gołębie, mocno przerażone,

Będą się cisnąć do człowieka, szukając przy nim bezpieczeństwa.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Równie dobrze...

Równie dobrze można sobie

Zejść ze świata, jak wyjść z mody.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Warto...

Warto w pamięci mieć, że starych, zniszczonych domów naprawianie

Niewiele mniej kosztuje niż tych nowych od podstaw budowanie.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Skradzione słodycze...

Skradzione słodycze

Są zawsze najsłodsze.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Ostatnio dwa paskudne, włochate pająki...

Ostatnio dwa paskudne, włochate pająki

Pełzają nieustannie po moich pragnieniach

I chociaż ręka przyjaciela z moich policzków je zgoniła

To powróciły mi na czoło i zagrażają moim oczom.

Życzyłbym sobie, żeby wreszcie ktoś je na podłodze je podeptał.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Jak wiele wielkich, ciężkich cierpień...

Jak wiele wielkich, ciężkich cierpień się mieści w małym tym pierścieniu,

Który przy ślubie błyszczy jasno, a potem życie kryje w cieniu.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Słowa

Słowa są pustymi podziękowaniami.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Młodzieniec, który puścił z dymem...

Młodzieniec, który puścił z dymem wielkiej świątyni gmach w Efezie

Przewyższył sławą pobożnego głupca, co wcześniej ją zbudował.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Szczęśliwi...

Szczęśliwi posiadają całe dnie i je sobie wybierają,

A nieszczęśliwi tylko chwile, które im inni odbierają.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Herbato...

Herbato, ty łagodny, trzeźwy, mądry, czcigodny mój napoju,

Którego delikatnej mocy zawdzięczam najszczęśliwsze chwile

Mojego życia, odpoczynku, opanowania i spokoju,

Pragnę przed tobą paść w zachwycie, nisko przed tobą głowę chylę.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)

Colley Cibber, Przekonywania dar posiada...

Przekonywania dar posiada, przy tym się nie potyka wcale,

Kiedy przemawia, i otrzymał krzesło w Królewskim Trybunale.

(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)