Alexander Pope
Alexander Pope (1688-1744) to najwybitniejszy poeta angielski epoki oświecenia, znany jako autor poematu heroikomicznego Porwany lok. Do tradycji poezji Pope'a nawiązywał George Gordon Byron.
Pope przetłumaczył też Iliadę Homera.
Alexander Pope, O pewnych damach
Gdy wszystkie inne piękne w cień się usuwają,
Chloe, Flavia i Delia w mieście pozostają;
Te widma piękna włóczą się jak mara biała
I nawiedzają miejsca, gdzie cześć ich została.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Do pani Katarzyny Tofts, sławnej śpiewaczki operowej
Twa uroda olśniewa, a twój śpiew tak wzrusza,
Że wabi stado zwierząt, a z nim Orfeusza.
Budzisz zazdrość, bo jesteś przepiękna kobieta,
Przy tobie stado zdechnie i umrze poeta.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Nie uczyć się po łebkach
Uczenie się po łebkach jest niebezpieczną rzeczą,
Pij do dna, albo wcale - niech inni nie zaprzeczą.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Poznanie siebie
Poznaj sam siebie, tego nie zrzucaj na Boga,
Znać człowieka - jedyna dla ludzkości droga.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Nadzieja
Nadzieja wieczność w duszy ludzkiej rozpoczyna
Człowiek błogosławieństwo w sobie z niej poczyna.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Nie wyrywaj się pierwszy...
Nie wyrywaj się pierwszy ku nowemu, ani
Nie bądź nigdy ostatnim, który stare gani.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Edukacja
To edukacja kształci mózgi w życia wiośnie.
Jak się młody pęd wygnie, tak drzewo urośnie.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Lord Conigsby
Tu spoczywa lord Conigsby, to wcale nie żart.
Całą resztę zna dobrze Bóg, a może czart.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Celia
Celia ma lat sześćdziesiąt pięć,
Wygląda zaś na siedemnaście,
Choć już jej w piersi zgasła chęć,
Na twarzy piękno jej nie gaśnie.
Okrutny lot jest dla tej pani
Szacunku od nas nie doświadczy.
Za piękna wszak jest, by ją ważyć,
Za stara, żeby się nią raczyć.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Epigramat
Złoty zegarek, który ma Koryntu córa,
Albo dobry wers jeden w wierszach Jima Moore'a,
Nie dowodzą, że dobrze się tym dwojgu dzieje,
Wprost przeciwnie, oznacza, że to są złodzieje.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, O Jamesie Craggu
Chociaż był politykiem, to prawdę miłował,
Człek prawy, który honor bez zmazy zachował,
Obietnicy nie złamał i nie znał prywaty,
Nie stracił przyjaciela i nie brał zapłaty.
Szlachectwa nie otrzymał, choć arystokratą
Był ducha, opłakuje więc go muza za to.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Dla Izaaka Newtona
Natura i natury prawa w odwiecznej spoczywały nocy
I rzekł Bóg: niech się stanie Newton, i świat się skąpał w blasku mocy.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Na Johna Gaya
Oto pan G. tu spoczął sobie
Pan Bóg mu życie swym wyrokiem skrócił.
Nierówny zakład na nim zrobię
Aż dziesięć do jednego, że nie wróci.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Na Jamesa Moore'a Smytha
Tu leży sobie pewien ktoś, kto zobaczony z całkiem bliska
Zupełnie nie posiadał kształtu i rodowodu czy nazwiska.
To Kubuś, całkiem niedojrzały, który nie dorósł do Jakuba,
A nazwać miano Smyth nazwiskiem to byłaby przesada gruba.
Ty nawet umrzeć nie potrafisz i darmo silisz się nieboże,
Wszak ktoś, kto nikim był już bardziej w nicość przemienić się nie może.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Katechizm dla pana J. M. Smythe'a
Po co ty tyle piszesz, dziwnie wiążąc słowa?
Po to jedynie, żeby wszystkich naśladować.
Czemu plagiujesz wszystko, co tylko popadnie?
Żeby się nieznajomym wydawało ładnie.
Ale w tej pisaninie sensu brak, aż miło.
To chyba dobrze, przecież o to mi chodziło.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Na portret królowej Karoliny namalowany przez panią Burlington
Zamilcz biskupie złotousty, zamilcz kłamliwy też dziekanie
Jedynie ten królowej portret jest prawdę o niej oddać w stanie.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, Wiersze napisane w Księdze monet Evelyna
Wielebny Tom Wood z Chiswick ze swojej kalety
Malarzowi Kentowi dał wszystkie monety.
Pierwszy raz to widziałem i dziwię się temu,
By duchowny pieniądze zechciał dać świeckiemu.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2014)
Alexander Pope, O Colleyu Cibberze
W Anglii, za dawnych, pięknych czasów, gdy kraj ten dobrobytu zaznał,
Król nadwornego miał poetę, jak też osobistego błazna.
Ale ostatnio, kiedy oschły nasz pan poczynił oszczędności,
Cibber za błazna i poetę wystarczy władcy w zupełności.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)
Alexander Pope, O recenzentach
U poetów prawdziwy geniusz jest rzadkością,
U recenzentów dobry gust też jest słabością.
(tłum. Wiktor Jarosław Darasz, 2017)
Alexander Pope, O jednym, który pisał długie epitafia
Martwię się, przyjacielu, o twoje napisy,
W których tak bardzo wiele jest wypowiedziane,
W pierwszą połowę chyba nikt ci nie uwierzy,
To, co w drugiej, nie będzie nigdy przeczytane.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2017)
Alexander Pope, Napis na obroży psa, którego ofiarowałem jego królewskiej wysokości
Jestem psem jego wysokości i dobrze o tym wiem.
Powiedz mi, proszę, przyjacielu, czyim ty jesteś psem.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2000)
Alexander Pope?, Epigramat
Pewnego razu jeden biskup tak bardzo był znienawidzony,
Że widział dostateczny powód, by być gdzie indziej przeniesionym.
Ale dlaczego taki nasz Hough mógłby pożądać przeniesienia,
Gdy był kochany, szanowany pośród naszego tu plemienia?
Ale, jeżeli ten przypadek to kwestia jest sędziwych ludzi
Założę się o własne życie, że znam to miejsce, co w nim budzi
Owo pragnienie. Bóg do niego posyła tych, co go miłują.
Enoch się udał tam już przed nim, a jego już tam oczekują.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2020)
Aleksander Pope, Jedynie jedna dyscyplina...
Jedynie jedna dyscyplina jest odpowiednia dla geniusza,
Tak wielka jest dziedzina sztuki, wąska i wątła ludzka dusza.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Alexander Pope, Zostałeś obdarzony, panie...
Zostałeś obdarzony, panie, olbrzymią władzą nad słowami,
Dlatego cieszysz się szacunkiem między parlamentarzystami.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)
Alexander Pope, O pomniku Drydena w Buckinghamshire
Sheffield monument ten zbudował. Pod nim popioły spoczywają,
Które Drydenem kiedyś były. A całą resztę wszyscy znają.
(tłum. Wiktor J. Darasz, 2021)