พระราชโอวาทพระบรมราชชนก

ขอน้อมนำคำสอนของ สมเด็จพระมหิตลาธิเบศรอดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก

หรือพระราชบิดา ..บิดาแห่งการแพทย์แผนปัจจุบันของไทย

โดยคำสอนเหล่านี้เป็นที่ย้ำเตือนและข้าพเจ้าระลึกไว้เสมอ

เพื่อให้ปฏิบัติตนและระลึกว่า เราเป็นใคร อยู่ตำแหน่งนี้ทำไม และอยู่เพื่อใคร

เพื่อเป็นเครื่องเตือนสติ และเป็นธรรมะในการดำเนินชีวิต ให้ชีวิตประสบแต่สิ่งที่เป็นมงคล

พระราชโอวาทแก่คณะนิสิตเตรียมแพทย์

เวลาเป็นของมีค่า เมื่อมันล่วงไปแล้วมันจะไม่กลับมาอีก

ถ้าเรามีโอกาสใช้มันให้เป็นประโยชน์แล้วเราไม่ใช้ มันก็น่าเสียดาย

พระราชโอวาทนี้ตรัสสอนต่อนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญารุ่นที่ 1

พวกเธอทั้งหลาย การเล่นเป็นของดี การเรียนนั้นก็เป็นของดีและสำคัญ

แต่การที่จะให้ดีกว่านั้น คือคนที่เรียนก็ดีและเล่นก็ดีด้วย

พระราชโอวาทนี้ตรัสสอนต่อนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญารุ่นที่ 2

อาชีพแพทย์นั้นมีเกียรติ แพทย์ที่ดีไม่ร่ำรวย แต่ไม่อดตาย

ถ้าใครอยากร่ำรวยควรเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่แพทย์ อาชีพแพทย์ต้องยึดมั่นในอุดมคติ คือ เมตตา กรุณา

พระราชโอวาทนี้ตรัสสอนนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญารุ่นที่ 2

พระราชโอวาทแด่พระบรมวงศานุวงศ์

คนที่ไปถึงเมืองไหนแล้วไม่ไปดูมิวเซียม คนๆนั้นไม่ศิวิไล

พระราชโอวาทนี้ทรงสอนพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงศ์

พระราชโอวาทที่ปรากฏเป็นลายพระหัตถ์

ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตนเปนที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เปนกิจที่หนึ่ง

ลาภทรัพย์และเกียรติยศจะตกมาแก่ท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งวิชาชีพย์ไว้ให้บริสุทธิ์

พระราชโอวาทประทานแก่ นพ.สวัสดิ์ แดงสว่าง

ขอให้ท่านถือสุภาษิตว่า “ใจเขาใจเรา” ท่านอยากได้ความสบายแก่ตัวท่านอย่างไร

ก็ควรพยายามให้ความสบายแก่คนไข้อย่างนั้น

พระราชโอวาทถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ความจริงเป็นยาอันประเสริฐ ได้ผลคือความเชื่อ

ถ้าท่านหลอกคนไข้แล้ว ท่านก็ต้องรักษาเขาได้หนเดียว

พระราชโอวาทถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

เพิ่มเติมจาก http://www.pdamobiz.com/

“ฉันไม่ต้องการจะให้พวกเธอมีความรู้เพียงอย่างเดียว

ฉันต้องการให้พวกเธอเป็นบุคคลที่ถึงพร้อมแล้วด้วย

I don’t want you to be only a doctor, but I also want you to be a man.

หมายความว่า ฉันต้องการให้พวกเธอ เป็นทั้งนายแพทย์และเป็นผู้ที่อยู่ในสังคมและศีลธรรมอันดีด้วย

จึงสามารถทำประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติได้”

“อาชีพแพทย์นั้นมีเกียรติ แพทย์ที่ดีจะไม่ร่ำรวย แต่ไม่อดตาย

ถ้าใครอยากร่ำรวยก็ควรเป็นอย่างอื่นไม่ใช่แพทย์

อาชีพแพทย์นั้นจำต้องยึดมั่น ในอุดมคติ เมตตากรุณาคุณ”

"True success is not the learning, but in its application to the benefit of mankind"

"การที่จะได้รับความไว้ใจของคนไข้ ขอท่านถือสุภาษิตว่า

ใจเขาใจเรา ท่านคงจะคิดได้ว่า ท่านอยากได้ความสบายแก่ท่านอย่างไร

ก็ควรพยายามให้ความสบายแก่คนไข้อย่างนั้น ความตั้งใจจริงเป็นยาประเสร็ฐ

ได้ผลคือความเชื่อ และเมื่อคนไข้เชื่อท่านแล้ว เขาจะทำตามทุกอย่าง"

"ท่านควรมีความเชื่อใจตนเอง ไม่ใช่อวดดี ท่านต้องรู้สึกความรับผิดชอบ และทำไปด้วยความตั้งใจ"

“การเรียนจบหลักสูตรแพทย์ที่กำหนดนั้นไม่ได้หมายความว่านักเรียนได้เรียนรู้จบหมด

ในทางการแพทย์ การได้รับปริญญาบัตรเป็นเพียงแค่ก้าวหนึ่งเท่านั้นคือแสดงว่า

นักเรียนได้จบการฝึกทางทฤษฎี และอยู่ในฐานะเหมาะที่จะออกไปรับผิดชอบทางการปฏิบัติโดยลำพัง

เกี่ยวกับปัญหาป่วยไข้ ซึ่งจะเป็นแพทย์ที่ก้าวหน้าต่อไปได้

แพทย์ที่สำเร็จจะต้องยึดอยู่เสมอว่าจะต้องเป็นนักศึกษาอยู่ตลอดชีวิตของอาชีพ”

“คุณลักษณะสำคัญสำหรับการเป็นแพทย์นั้นคือความเชื่อถือไว้ใจได้

๑.ท่านต้องมีความเชื่อในความสามารถของตน คือ มีความมั่นใจ

๒.ท่านต้องมีความไว้ใจระหว่างแพทย์กันเอง คือ ความเป็นปึกแผ่น

๓.ท่านต้องได้รับความเชื่อถือจากคนไข้ของท่าน คือ ความไว้ใจของคณะชน

คุณสมบัติสามประการนี้เป็นอาวุธ เกราะ และเครื่องประดับอันงามของแพทย์"

“เวลาเป็นของมีค่า เมื่อมันล่วงไปแล้วมันไม่กลับมาอีก

ถ้าเรามีโอกาสจะใช้มันเป็นประโยชน์แล้วเราไม่ใช้มัน ก็เป็นที่น่าเสียดาย”

"ท่านควรยกย่องคณะที่ให้การศึกษาท่าน ท่านควรมีความภูมิใจในคณะของท่าน

และท่านไม่ควรเรียนวิชาขึ้นใจและใช้เป็นเครื่องมือหากินเท่านั้น

ควรเก็บคำสอน ใส่ใจและประพฤติตาม

ผู้ที่จะบำบัดทุกข์ต้องเป็นตัวอย่างความประพฤติ ซึ่งจะนำมาแห่งสุขภาพ

แพทย์ที่ไม่ประพฤติตามวิธีที่ตัวสอนคนไข้แล้ว จะหาความไว้ใจจากคนไข้ได้อย่างไร"

"ความลับของคนไข้ นั้นคือ ความรักคนไข้"

"การที่เรียนจบหลักสูตรวิชาแพทย์นั้น ไม่ได้หมายความว่า นักเรียนผู้นั้นได้เรียนรู้การแพทย์หมดแล้ว

แต่เป็นการตรงกันข้าม การที่เรียนจบนั้นเป็นแต่เีพียงขั้นหนึ่งของวิชาการศึกษาทางการแพทย์ คือว่า

ความจริงนักเรียนผู้นั้นได้เรียนจบตามตำรา และบัดนี้ เป็นผู้ที่สมควร และสามารถรับผิดชอบ

ในการเรียนต่างๆ ที่เกี่ยวกับสุขภาพของประชาชนที่ไม่สมบูรณ์ โดยวิธีการทำจริงและโดยลำพังตนเองได้เท่านั้น

เป็นการเรียนวิชาแพทย์ต่อ แต่เป็นโดยวิธีที่ต่างกับวิธีเดิมบ้างเล็กน้อย

จะเป็นแพทย์ที่ดีต่อไปในภายภาคหน้าไม่ได้ นอกจากแพทย์ผู้นั้น เมื่อสำเร็จวิชามาใหม่ๆ

จะรู้สึกตนว่าตนจะยังคงเป็นนักเรียนอยู่ต่อไปอีกตลอดเวลาที่ทำการแพทย์นั้น"

"ฉันจะไปเรียนหมอละ เพราะว่าเป็นวิชาที่สนุกดี เรามีโอกาสรักษาคนได้ทั้งคนจนและคนมั่งมีและเจ้านายต่างๆ ได้เต็มที่ หมอทำการกุศลในการรักษาพยาบาลได้ดี .... เมืองไทยเรา ถ้าเจ้านายทรงทำหน้าที่อย่างสามัญชนเข้าบ้าง เขาว่าเสียพระเกียรติ ฉันรู้สึกว่ามัวแต่จะรักษาพระเกียรติอยู่ก็ไม่ต้องทำงานอะไรกัน”

จากพระราชโอวาทต่างๆที่ทรงมีต่อคณะนิสิตเตรียมแพทย์ เชื้อพระวงศ์

รวมไปถึงหน่วยงาน องค์กร ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพระองค์

แสดงให้เห็นว่า พระองค์ทรงมีความเป็นครูอย่างน่ายกย่อง

และสิ่งที่พระองค์ตรัสบ่อยครั้งคือ ความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์

พระราชโอวาทที่ยกมาถึงจะเกี่ยวข้องกับบุคคลทางการแพทย์เป็นหลัก

แต่ตามจริงแล้วพระราชโอวาทของท่านสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้ทั้งสิ้น

เช่น การใช้เวลาที่มีอยู่ให้เกิดประโยชน์ การทำทั้งสองสิ่งให้ดีไปพร้อมกัน

โดยไม่แบ่งน้ำหนักไปให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดมากกว่ากัน

ตั้งอยู่บนหลักของความพอดี การคำนึงถึงใจของผู้อื่นเป็นสิ่งสำคัญ

เพราะเป็นความคิดที่มีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน

จาก wiki https://th.wikiquote.org

True Success is not in the learning, but in its application to the benefit of mankind.

— คติพจน์ ที่ทรงบันทึกไว้ที่แผ่นแรกของสมุดปฏิบัติการวิชา Bacteriology ของพระองค์ท่าน

I do not want you to be only a doctor but I also want you to be a man.

— ทรงสอนนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญารุ่นที่ ๑ เล่าโดย ศ.นพ.อำนวย เสมรสุต

เวลาเป็นของมีค่า เมื่อมันล่วงไปแล้วมันจะไม่กลับมาอีก ถ้าเรามีโอกาสใช้มันให้เป็นประโยชน์แล้วเราไม่ใช้ มันก็น่าเสียดาย

— ทรงสอนนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญารุ่นที่ ๑

พวกเธอทั้งหลาย การเล่นเป็นของดี การเรียนนั้นก็เป็นของดีและสำคัญ แต่การที่จะให้ดีกว่านั้น คือคนที่เรียนก็ดีและเล่นก็ดีด้วย

— ทรงสอนนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญา รุ่นที่ ๒

วิชาแพทย์เป็นทั้งวิทยาศาสตร์และศิลปศาสตร์

— ลายพระหัตถ์ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

หัวใจของการเรียน อยู่ที่ “ PRACTICE”

— ลายพระหัตถ์ ถึง มจ.พูนศรีเกษม เกษมศรี

เราควรให้ lab work ตรงกับ lecture course

— ลายพระหัตถ์ ถึง มจ.พูนศรีเกษม เกษมศรี เรื่องการจัดหลักสูตรเตรียมแพทย์

คนที่ไปถึงเมืองไหนแล้วไม่ไปดูมิวเซียม คนๆนั้นไม่ศิวิไล

— ทรงสอน พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าจุลจักรพงศ์

เมืองไทยเรายังไม่มีอะไรเลย เมื่อเรียนสำเร็จแล้ว ควรพยายามคิดค้นทางวิชาการให้กว้างขวางขึ้น จะได้เทียบเคียงกับต่างประเทศเขา ถ้าไม่รู้จะทำอะไรใหม่ ก็ให้ศึกษาหาสิ่งธรรมดา ให้รู้ว่าคนไทยเรามีอะไรเป็นธรรมดาซึ่งเป็นมาตรฐาน

— ทรงสอนนักเรียนแพทย์ปริญญารุ่นที่ ๒ เล่าโดย นพ.ฝน แสงสิงแก้ว และ นพ.ประพนธ์ เสรีรัตน์

อาชีพแพทย์นั้นมีเกียรติ แพทย์ที่ดีไม่ร่ำรวย แต่ไม่อดตาย ถ้าใครอยากร่ำรวยควรเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่แพทย์ อาชีพแพทย์ต้องยึดมั่นในอุดมคติ คือ เมตตา กรุณา

— ทรงสอนนิสิตเตรียมแพทย์ปริญญารุ่นที่ ๒

ขอให้ถือประโยชน์ส่วนตนเปนที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เปนกิจที่หนึ่ง ลาภทรัพย์และเกียรติยศจะตกมาแก่ท่านเอง ถ้าท่านทรงธรรมะแห่งวิชาชีพย์ไว้ให้บริสุทธิ์

— ลายพระหัตถ์ ประทาน นพ.สวัสดิ์ แดงสว่าง

การที่เรียนจบหลักสูตรวิชาชีพแพทย์นั้น ไม่ได้หมายความว่านักเรียนผู้นั้นได้เรียนรู้การแพทย์หมดแล้ว แต่เป็นการตรงกันข้าม การที่เรียนจบนั้นเป็นแต่เพียงขั้นหนึ่งของการศึกษาทางการแพทย์

— ลายพระหัตถ์ถึง ศ.เอ.จี.เอลลิส เรื่องประทานทุนสอนและค้นคว้า

จะเป็นแพทย์ที่ดีต่อไปในภายหน้าไม่ได้ นอกจากแพทย์ผู้นั้น จะรู้สึกว่าตนจะต้องยังคงเป็นนักเรียนอยู่ตลอดเวลาที่ทำการแพทย์

— ลายพระหัตถ์เรื่อง ประทานทุนสอนและค้นคว้า

คุณลักษณะของการเป็นแพทย์นั้นคือความเชื่อถือและไว้ใจ

๑. ท่านต้องมีความเชื่อในความสามารถของตนเอง คือความมั่นใจ

๒. ท่านต้องมีความไว้ใจระหว่างแพทย์กันเอง คือความเป็นปึกแผ่น

๓. ท่านต้องได้ความเชื่อถือจากคนไข้ของท่าน คือความไว้ใจของคณะชน

— ลายพระหัตถ์ ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย

ขอให้ท่านถือสุภาษิตว่า “ใจเขาใจเรา” ท่านอยากได้ความสบายแก่ตัวท่านอย่างไร ก็ควรพยายามให้ความสบายแก่คนไข้อย่างนั้น

— ลายพระหัตถ์ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

แพทย์ผู้ที่ไม่เชื่อในสิ่งที่ตนทำ และพูดหลอกให้คนไข้เชื่อนั้น คือแพทย์ทุจริต

— ลายพระหัตถ์ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ความจริงเป็นยาอันประเสริฐ ได้ผลคือความเชื่อ ถ้าท่านหลอกคนไข้แล้ว ท่านก็ต้องรักษาเขาได้หนเดียว

— ลายพระหัตถ์ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ความลับของการรักษาคนไข้นั้นคือ ความรักคนไข้

— ลายพระหัตถ์ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ท่านควรยกย่องคณะที่ให้การศึกษาแก่ท่าน ท่านควรมีความภาคภูมิใจในคณะของท่าน และท่านไม่ควรเรียนวิชาขึ้นใจแล้ว ใช้เป็นเครื่องมือหากินเท่านั้น ควรเก็บคำสอนใส่ใจ และประพฤติตาม ผู้ที่จะบำบัดทุกข์ต้องเป็นตัวอย่างความประพฤติซึ่งจะนำมาแห่งสุขภาพ แพทย์ที่ไม่ประพฤติตามวิธีที่ตัวเองสอนแก่คนไข้แล้ว จะหาความไว้ใจจากคนไข้ได้อย่างไร

— ลายพระหัตถ์ถึงสมาชิกสโมสรแพทย์ แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ที่มา

https://goodlifeupdate.com/healthy-mind/115156.html

http://www.pdamobiz.com/forum/forum_posts.asp?TID=333271&PN=1

Page updated

Google Sites

Report abuse