Για υποθεση μου

Προκειται για στιγμιοτυπα που με αφορουν.

Ενδεχομενως θα ακουστουν σαν αυταρεσκεια. Ας ειναι.

Στα δικα μου αυτια ηχησαν περισσοτερο σαν σημαδια που, ακριβως επειδη ειπωθηκαν απο αλλα χειλη, αβιαστα, μαρτυρουν πως καπου ο δασκαλος κρατει τον νομο που διδασκει.

*

[Μετα την αναγνωση απο Το Γραμμα Α]

- Γερακισιο βλεμμα.

*

- Περπατουσατε σαν να μην υπαρχετε, σαν να μην σας εβλεπε κανενας ... Μια σιγουρια, οχι του αθλητη αλλα συγκεντρωμενος στο σωμα σας ... αδιαφορος αν σας βλεπουν ... ταπεινοφροσυνη ...

*

- Περπατατε σαν γατος που χορευει.

*

- Μου φανηκε πως δεν κινουσασταν αλλα χορευατε.

*

- Μου αρεσει η φωνη σας ... Η σιωπη ... Όταν μιλατε και για λιγο σωπαινετε ... Μου αρεσει πως μπαινετε στη σιωπη ... Με ξεκουραζει...

*

- Μαλακος σαν μπαμπακι και δυνατος σαν θεος.

*

- Εχετε σταθει κοντα μου σαν αερακι.

*

- Ενα σημαδι οτι ειστε εντιμος, ειναι οτι δεν κρυβεστε. Δεν λεω οτι ειστε διαφανος. Λεω οτι δεν κρυβεστε. Αυτο.

*

- ... Να παρω κι εγω απο τη δυναμη σας.

- Τι βλεπετε πανω μου, που ονομαζετε «δυναμη»;

- Ελευθερια.

- Και την ελευθερια που την βλεπετε;

- Στη χειραψια σας, στο περπατημα σας.

*

[Διαβαζοντας ένα βιβλιο για τον δρομο του Ταο, για τους δασκαλους του, τα παρακατω της θυμισαν τη σταση μου:]

- Προσεκτικοι σαν να διασχιζουν εναν χειμαρρο.

Αγρυπνοι σαν αυτους που γνωριζουν τον κινδυνο.

Ευγενικοι σαν φιλοξενουμενοι.

Μαλακοι σαν παγος που λιωνει.

*

Δεν ειστε πραγματικος. Ειστε σαν αερας: ποτε προσφερει οξυγονο, ποτε προωθει, ποτε χαϊδευει το προσωπο.

*