Το τραγουδι είναι απο την ταινια του Kenji Mizoguchi "Ugetsu Monogatari" (1953).

Monogatari ειναι μια λογοτεχνικη φορμα της ιαπωνικης παραδοσης, κατι σαν επικο παραμυθι. Ugetsu σημαινει καπου το χλωμο, μυστηριακο φεγγαρι μετα τη βροχη. Ugetsu Monogatari θα πει λοιπον "Ιστοριες του αποβροχου φεγγαριου".

Το βραδυ, οταν καποια στιγμη η βροχη κοπαζει, απροσμενα, μεσα απο τα συννεφα που αραιωνουν, προβαλλει το φεγγαρι και το τοπιο αλλαζει. Και συναμα, στη χλωμαδα του, η βροχη ειναι παντα παρουσα.

Η ιστορια της ταινιας θα μπορουσε να ερχεται απο το στομα ενος τετοιου φεγγαριου. Τα συμβαντα που βρισκουν τους ηρωες της ερχονται σαν αποβροχα φεγγαρια.

Αυτη η εικονα θα μπορουσε να ειναι ενα ειδωλο της ζωης, οχι μονο των ανθρωπων της ταινιας, μα ολων μας - σε πεισμα πολλες φορες της γνωμης που κυνηγαει μια μονιμοτητα και πασχιζει να την διατηρησει η να την ξαναβρει. Αλλα ειναι νομος, πολλα που συμβαινουν, να μας πιανουν στον υπνο, οταν εχουμε αφησει το τιμονι. Και, στον υπνο μας παντα, κλαιμε για οσα περασαν και για οσα δεν θα 'ρθουν. Και την αυγη ξημερωνει μια καινουργια μερα.

Τα πραγματα που αναφερονται παρακατω ας ιδωθουν σ' αυτο το φως.