Μια συνηθισμενη πρωτοχρονιατικη ελληνικη ευχη:
- Ο,τι επιθυμεις!
Μου ευχεται κατι σαν του πουλιου το γαλα: να εξομοιωθω με την εικονα που εχω για μενα.
Το παρελθον. Παρερχεται ποτε;
Συνεντευξη ενος φροϋδικου ψυχαναλυτη στην τηλεοραση.
Μια καιρια διαφορα με τη δικη μου αντιληψη:
Για τον Freud το παρελθον μενει παντα παρον. Δεν παρερχεται.
Μια αλλη εκφανση του παροντικου παρελθοντος απο τον Medard Boss: Οι "δεδομενες δυνατοτητες". Βρισκονται παντα εμπρος μας.
Η ιστορια ειναι γνωστη. Για δεκαετιες οι Ελληνες ξοδευαν περισσοτερα απ' οσα παρηγαγαν. Η φουσκα της ευμαρειας εσκασε επανω στην πραγματικοτητα των οριων τους, σ' αυτο που οι Αρχαιοι αποκαλουσαν ΑΝΑΓΚΗ.
Ειναι νομος, αυτος που υπερβαινει τα μετρα να πεφτει επανω στον τοιχο της αφροσυνης του. Ετσι ζουμε, ολοι μας, ετσι παθαινουμε κι ετσι μερικες φορες μαθαινουμε.
Στην ψυχιατρικη και στην ψυχολογια το "παθολογικο" ειναι πολλες φορες η ψυχολογικοποιημενη εκφανση μια καποιας υπερβασης μετρων, και το βασανο πολλες φορες η ψυχολογικοποιημενη εκφανση της προσκρουσης στα ορια της πραγματικοτητας.
ολοι τους γυρισαν πισω
αυτοι
κι αυτοι
Answer to the comment of a colleague:
My dear A,
"Free Gaza" did not intend at some political context. There were two things that moved me.
One was verses from the "Waste Land":
Phlebas the Phoenician, a fortnight dead,
Forgot the cry of gulls, and the deep sea swell
And the profit and loss.
A current under sea
Picked his bones in whispers. As he rose and fell
He passes the stages of his age and youth
Entering the whirlpool.
Gentile or Jew
O you who turn the wheel and look windward,
Consider Phlebas, who was once handsome and tall as you.
The second moment, not altogether separate from the first, was a glimpse saying that the two images, the noisy exaltation of those coming home alive and meeting their beloved ones on the one side, and those in the coffins bringing a vast silence along on the other side, somehow belong together in a way that there is a primordial intertwining between them. The photos were for me a figure of the insight that life is not exhausted in life. That was the meaning of the phrase "They all came home".
Among the numerous relative sayings, here a haiku by Sora. It is not about life and death, but about mountains and shallow waters. No big difference!
Gulf of the Pine Islands
Lend yourself the form of the crane
you mountain cuckoo
Warm regards,
Απο τον προλογο του βιβλιου του Byung-Chul Han Απ-ουσια [Abwesen]:
Ειναι ιαματικο να κρατησει κανεις για τον εαυτο του εναν ελευθερο χωρο για το ξενο. Αυτο επισης θα ηταν εκφραση της φιλοτητας, η οποια καθιστα δυνατο και το οτι κανεις γινεται αλλιως ο ιδιος.
Πολλες φορες ενα κυριαρχο στοιχειο στον ανθρωπο που προσφευγει στην ψυχοθεραπεια ειναι μια εμπειρια που του ειναι ξενη. Αυτο συμβαινει οταν του τυχαινει κατι που δεν ανηκε στον μικροκοσμο στον οποιο ζουσε μεχρι τοτε.
Το ζητουμενο εδω θα ηταν, αυτος ο ανθρωπος "να κρατησει για τον εαυτο του εναν ελευθερο χωρο για το ξενο", να γινει "αλλιως ο ιδιος", ο μικροκοσμος του να διευρυνθει τοσο ωστε να εχει θεση και για το μεχρι προτινος ξενο.
"Ο Liu Xiaobo ρωτησε την κουκλα: Ποιο ειναι λοιπον τ' ονομα σου; Η κουκλα ειπε: Liu Xiaobo. Ο Liu Xiaobo ειπε: Μα εγω ειμαι ο Liu Xiaobo! Η κουκλα ειπε: Τοτε τ' ονομα μου ειναι κουκλα. Ο Liu Xiaobo γελασε με την καρδια του: Χαχαχα!"
Απο ενα προσφατο τηλεοπτικο αφιερωμα στον Μικη Θεοδωρακη
Οι πομπωδεις και ασυστολες εξυμνησεις.
Ο αποδεκτης: ενας γερος, σκια πλεον του εαυτου του, βυθιζεται στη σκια ολο και περισσοτερο, βγαινει απ' τη σκια ολο και λιγοτερο.
Ποσο μακρινα εχουν γινει τα εργα κι οι πραξεις του! Με δυσκολια παριστανει, με δυσκολια πειθει τον εαυτο του οτι τον αφορουν ακομα.
Ακομα και το ονομα του χανεται στο σκοταδι.