Στο παραμυθι του Lewis Carroll. "Η Αλικη στη χωρα των θαυματων" παιζουν ενα παιχνιδι κρικετ. Ομως αντι για μπαστουνια κρατανε λαιμους απο φλαμιγκο, και αντι για μπαλακι εχουν εναν σκαντζοχοιρο. Υποτιθεται οτι τα φλαμιγκο πρεπει να χτυπησουν το μπαλακι με το ραμφος τους, ομως αυτα εννοουν να γυριζουν το κεφαλι και να κοιτανε τους παικτες. Και ο σκαντζοχοιρος εννοει να φευγει και να μην περιμενει να τον χτυπησουν.
Αυτο μου θυμισε η ερωτηση για τους"κανόνες με τους οποίους διαμορφώνονται οι παγκόσμιες εξελίξεις...". Ισως θα μπορουσαμε να μιλησουμε οχι για κανονες που διεπουν τον κοσμο, αλλα για πανδαιμονιο... Τα ποικιλα "προβληματα", οι "εντασεις", οπως και στις ατομικες μας ζωες, προκυπτουν απο την εφεση μας να αξιωνουμε απο το πανδαιμονιο ("δαιμων" στους Αρχαιους ειναι συνωνυμο του "θεος") να ακολουθησει εναν και μονο, τον δικο μας θεο...
Η υποθεση της Συριας, για την οποια κανετε λογο ιδιαιτερα. Πως την γνωριζουμε; Απο τα μιντια. "The medium is the message", "Το μεσον ειναι το μηνυμα" ειναι μια γνωστη ρηση του αμερικανου διανοητη Marshall McLuhan. Την υποθεση της Συριας την γνωριζουμε ως σοου, με πολλη δοση απο ριαλιτι και με παρεμβολες πολλων σκηνοθετων που μας παρουσιαζουν τη δικη τους εκαστοτε εκδοχη. Το πολυ που μπορει η "φωνουλα" μας ειναι να παρει θεση απεναντι σε μια απο τις διαφορες εκδοχες. Οπου κινδυνευει βεβαια και να εκλαβει αυτην την εκδοχη του σοου ως την "πραγματικοτητα" οσων διαδραματιζονται στη Συρια.
Επιτρεψτε μου να κλεισω με μια λεξη απο το ξεκινημα της ερωτησης, με μια δικη μου "ουτοπια": Θα ονειρευομουν εναν κοσμο οπου εμπρος σ' ολα αυτα, και σε πολλα αλλα, για τα οποια δεν εχουμε τελικα να πουμε τιποτα, γιατι δεν ειναι αλλο απο εικονικες ψευδαισθησεις, οπου εμπρος σ' ολα αυτα θα μπορουσαμε, ανοιχτα και ελευθερα και χωρις δευτερες σκεψεις, να σωπαινουμε, "ηλιοκαμμενοι μ' ενα σκετο ασπρο πουκαμισο", κατα πως γραφει ο Οδυσσεας Ελυτης. Η, εστω, να συγκινουμασταν και να λεγαμε διαφορα, ομως συναμα ξεροντας "τι αξιζαν αυτα, / τι κουφια λογια ησανε αυτες η βασιλειες" (Καβαφης, "Αλεξανδρινοι Βασιλεις").
