[11.55] Ημουν 17 χρονια μουσικος ορχηστρας. Και ηταν μια εποχη οπου οι μαεστροι ηταν μεγαλες αυθεντιες, δηλαδη αυθεντιες εντος εισαγωγικων. Και ο,τι ελεγε ο μαεστρος επρεπε να γινει, και οταν ενας μουσικος δεν λειτουργουσε οπως το ηθελε ο μαεστρος, απολυονταν. Απλα εχανε τη δουλεια του. Και στο διαστημα μεταξυ 1952 και 1969 επαιξα με ολους τους μαεστρους που ηταν τοτε γνωστοι. Και ρωτησα τρεις φορες "Γιατι;". Καμια μα καμια φορα δεν πηρα απαντηση. Ελεγαν μονο "Γιατι το λεω εγω." Κι αυτη ηταν η απαντηση. Και διδαξα εδω στο Salzburg 20 χρονια και, μαλλον επηρεασμενος απ' αυτα, ελεγα στους μαθητες μου "Πρεπει να με ρωτατε 'Γιατι;' τοση ωρα μεχρι να πω 'Δεν ξερω'. Τοση ωρα, τοση ωρα πρεπει να με ξεζουμιζετε."