Το ζητουμενο της ψυχαναλυσης

Ο Freud καπου οριζει το φυσιολογικο, και επομενως το ζητουμενο της ψυχαναλυσης με τις λεξεις "lieben und arbeiten" – να εισαι σε θεση να αγαπας και να εργαζεσαι.

Ο Medard Boss, παλιος μου δασκαλος και μαθητης του Freud, περιμενει απο καποιον να πραγματωσει ολες τις δυνατοτητες που του εχουν δοθει.

Και οι δυο περιοριζονται σε μια, με την ευρυτερη εννοια, οικονομικη θεωρηση του ανθρωπου: Εχεις ενα κεφαλαιο και πρεπει να το αξιοποιησεις με τον καλυτερο δυνατο τροπο.

Ομως δυνατοτητες δεν ειναι μονο αυτες. Δυνατοτητες ειναι να με χωρισει η γυναικα μου και να την χωρισω εγω / να φτωχηνω / χρονιες ασθενειες και ατυχηματα και θανατοι δικων μου ανθρωπων, η και απο εμενα τον ιδιο – και μυρια οσα.

Μπορω και αυτα να τα δεχτω ως δυνατοτητες μου χωρις σφιξιμο στο στομαχι και χαλασμα, χωρις αντισταση και παραιτηση, χωρις αιτιασεις εναντιον του ενος και του αλλου και χωρις παραμυθιασμα οτι σ' εμενα δεν θα συμβουν;

Εαν το μπορω, τοτε, για ο,τι συμβει, ειμαι ηδη εκει. Το τοπιο που περιδιαβαινω τα φιλοξενει ολα, και με φιλοξενει απεριφραστα. Ο κοσμος γινεται ενας κοσμος φιλικος.