Παρμενιδης









Οραμα
Ενα ειδος ελαιωνας, ηπια χρωματα στον ουρανο και στη γη. Ειναι τοπος και χρονος του Παρμενιδη. Μπροστα μου, σε γκρο πλαν, βρισκεται μια στερνα, μακροστενη, οπου καπου πινουν νερο αλογα. Τα ματια μου ειναι στο ιδιο υψος με το χειλος της στερνας, ετσι που να μην μπορω να δω μεσα της, ομως ξερω οτι ειναι γεματη νερο. Στο δεξι ακρο βγαινει απο την επιφανεια του νερου αργα, σε προφιλ, μισο αγαλμα μισο ζωντανη, η κεφαλη ενος αγοριου.
Φεβρουαριος 2005