Θελει η πουτανα να κρυφτει...

Θελει η πουτανα να κρυφτει και η χαρα δεν την αφηνει

Η πουτανα, ως πουτανα, ειναι ακριβως ο ανθρωπος που η πορτα του ειναι ανοιχτη, "πουτανοπορτα", που δεν κρυβει τιποτα. Η φραση "Θελει η πουτανα να κρυφτει" ειναι ατοπη. Η θεληση της να κρυφτει εξανεμιζεται κατευθειαν. Ειναι σαν ο καθαρος ουρανος να θελει να ριξει βροχη.

Η χαρα, οπως και η πουτανα, επισης δεν κρυβεται. Ανηκει στη χαρα να μην ανεχεται κανενα κρυψιμο - η λαμψη της ειναι πασιφανης. Ο χαρουμενος, ως προς τη χαρα του, ειναι ανοιχτο βιβλιο, "πουτανα". Η δευτερη φραση, "η χαρα δεν την αφηνει", ειναι το ιδιο ατοπη με την πρωτη.

Εδω το "και" δεν ειναι συνδετικο μοριο. Το νοημα του ειναι περισσοτερο το ( = ).

Η εκφραση εχει μια χαρη που οφειλεται ακριβως στην ταυτολογια, στη συνευρεση του ατοπου με το ατοπο.