Εις μνημην Marcelle Mathieu

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ MARCELLE MATHIEU

(Ιανουαριος 1973)

Εδω και μερες στεκει εμπρος μου η μικρη εικονα του χωριου Lagnes. Διαφορετικα βρισκοταν επανω στο γραφειο μαζι με αλλες που δειχνουν το Les Busclats και το Le Thor, ετοιμες για στιγμες της αναμνησης των ημερων που περασαν στην αγαπημενη Provence. Lagnes, τοπος γεννησης της Marcelle Mathieu, μεταξυ του Rebanque απο ψηλα και του Les Grands Camphoux στην πεδιαδα, απ' οπου πλεον την πηρε περα ο θανατος. Η ιδια η περιφερεια των τοπων που αναφερθηκαν ανηκει σε μια περιοχη, το μεσον της οποιας διαμορφωνεται απο το Les Busclats, στο οποιο απο τα δυτικα ανηκει το Le Thor. Αυτη η περιοχη παλι οριοθετειται απο το Mont Ventoux και απο το Montagne Sainte-Victoire με το Bibemus.

Απλη απαριθμηση τοπων; Ετσι φαινεται. Ομως το ιδιομορφο των τοπων υπολανθανει  στο οτι ο καθενας τους, με τον τροπο του, σημαδευει και ενδιαθετει τους ανθρωπους που τον κατοικουνε στις ασχολιες τους, στην ποιηση και στην νοηση τους.

Το Lagnes - ετσι σκεφτομαι τωρα - το χωριο καταγωγης της αποδημησασας, το χωμα του νεκροταφειου του ανακαλεσαν το θνητο της και καλυψαν τον πλουτο μιας απλης ζωης μες στη γαληνη τους. Το γαληνευτικο αυτης της γαληνης εκτεινεται μεχρι επανω στο Rebanque και περα στο Les Grands Camphoux. Εντος του εμφανιζεται η μορφη της αξιοτιμης γυναικας να ησυχαζει σε μεταλλαγμενη μορφη.

Στο Les Camphoux ο ξενος που υποδεχονταν η οικοδεσποινα εγινε, δια της εγγυτητας της, φιλος, λες και απο την οχι και πολυ μακρια ευρισκομενη ακτη να φυσαγε ακομη μια πνοη της αρχαιας ελληνικης ξενιας μεσα απο την λιτη της φιλοξενια, στην οποια συναμα κρυβονταν μια συγκρατημενη υπερηφανεια.

Και παλι αυτη κρατουνταν απο μια θαυμαστη αιδω, μια αιδω τοσο πηγαια σαν να ισχυε για την ιδια της την υπαρξη.

Το αφανες της αιδους της ηρθε στο φως πρωτα οταν η κυρια του Les Camphoux καλεσε τους φιλους στο υψωμα του Rebanque με την σφαιρικη και πολυμορφη θεα σ' ενα μεγαλο τοπιο. Εκει επανω διεθεσε ενα μικρο ορεινο κτισμα, διαρρυθμισμενο απλα αγροτικα, για οσο διαστημα κι αν χρειαζονταν, σε δημιουργικα πνευματα. Στις συνομιλιες των φιλων αυτη παρεμενε η σιωπηλη προσεκτικη ακροατρια, φροντιζοντας μονο την περιποιηση τους. Εκει δεν ηταν ουτε κυρια ουτε δουλα αλλα, υπερανω και των δυο, συγκρατημενα αρμοσμενη σε ενα αρρητο.

Ενδεχομενως μ' αυτο διατηρουσε εναν σιωπηρο διαλογο κατα τις πολλες μακρες περιπλανησεις της που την οδηγουσαν τελειως μονη διαμεσου του πατριου τοπου.

Και η αιδως; Ενα πολυτιμο ιχνος της μας αφησε εδω στο Freiburg οταν, σε μια προγραμματισμενη επισκεψη, σταθηκε εμπρος απο το σπιτι μας, δεν τολμησε να χτυπησει το κουδουνι - κι εφυγε παλι.

Ετσι καποιες φορες το μη επιτελεσμενο ειναι δυνατοτερο και μονιμοτερο απο το ειπωμενο και το πραγματωμενο.

Η αποδημησασα επανεκαμψε σε μια αλλη παρουσια.

Ομως στους φιλους μενει ακομη μια κοινη ευχαριστια και η αποπειρα να "προηγουνται καθε αποχαιρετισμου".

Freiburg i.Br. Ιανουαριος 1973