เสนาพระยาธรรม

สถานธรรม " ธรรมนคร " คือ นครของพระพุทธเจ้า

เข้าอยู่ในสายธรรม " สัมมาสัมพุทธะ ปัจฉิมาสัมพุทธะ "

เป็นสายธรรมซึ่งเป็นพลังจากองค์พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน จนถึงองค์ปฐม

หรือว่า องค์ปฐม จนถึงองค์ปัจจุบัน

หมายถึง พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ หนุนในสายธรรม ที่พระยาธรรมิกราชนำมาเผยแผ่

เสนาพระยาธรรม ทำหน้าที่ช่วยพระยาแห่งธรรม ในกึ่งศาสนา นี้

ด้วยการ กระจายข่าวการประกาศธรรม การเผยแผ่ธรรม

ของพระยาธรรมิกราช ให้ก้องโลก

ให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย ได้เป็นที่พึ่งในกึ่งศาสนานี้ โดยยึดหลัก

1. ช่วยให้ตนรู้แจ้ง ยึดหลัก “ รักษาศีล ฟังธรรม ทำสมาธิ เติมปัญญา ”

2. ช่วยให้ผู้อื่นรู้แจ้งตาม คือ

2.1 ช่วยให้มีการรักษาศีล

2.2 ช่วยให้มีการฟังธรรม

2.3 ช่วยให้มีการทำสมาธิ

2.4 ช่วยให้มีการเติมปัญญา

2.การให้ธรรมเป็นทาน

พระยาธรรมเอย.. ส่วนอานิสงส์ผลบุญ ที่ทุกคนหรือว่าโยมเกียรติ จะได้รับ

ในการช่วยแชร์คลิปธรรมะ ช่วยเผยแผ่ต่อๆกันไปนั้น

ก็จะส่งผลให้ถึงนิพพาน โดยเร็วในชาตินี้

** นี่คือ อานิสงส์บุญที่แรงที่สุด ที่จะช่วยได้ **

แต่ถ้าใครที่มีต้นทุนมาไม่มากเท่าไร ก็จะช่วยให้บุคคลคนนั้นพบนิพพานโดยเร็ว

ในภพต่อไป ในอนาคตอันใกล้นี้…

พระยาธรรมเอ๋ย.. เพราะนี่คือ ** ธรรมที่มาจากองค์พระพุทธเจ้า **

* เป็นธรรมที่เป็นแก่นธรรมอย่างแท้จริง *

* เป็นธรรมที่ทำให้คนที่ประพฤติ ปฏิบัติ ด้วยความตั้งใจจะหลุดพ้นนั้น

เข้าใจในหลักธรรมได้เป็นอย่างดี

ฉะนั้น ลูกเอ๋ย.. จึงเป็นธรรมดา

** ที่อานิสงส์ผลบุญจะส่งอย่างแรงกล้า ให้พบนิพพานโดยเร็ว **

เราฟัง เราก็ได้มากแล้ว ให้คนอื่นฟัง เขาก็ได้มากอีก เขาก็เผยแผ่ต่อไป…

** นั่นแหละลูก.. อานิสงส์ผลบุญจะส่งผลให้ลูกทั้งหลาย พบหนทางโดยเร็ว **

พุทธธรรมกฎแห่งกรรม วันที่ 1 ธันวาคม 2562

ตอนที่ 122 **ละเอียดซ้อนละเอียด**

+ +

ในเช้าของวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2562 ณ สวนธรรมิกราช

ข้าพระพุทธเจ้า เมื่อได้โอกาสนอบน้อมเข้าเฝ้าต่อองค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ท่านแล้วนั้น.. จึงได้นอบน้อมเฝ้าทูลถามพระพุทธองค์ท่านไป ดังนี้ว่า...

“ ข้าแต่องค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เจ้าขา..

เพราะอะไรหรือเจ้าคะ.. ลูกจึงรู้สึกว่า ทุกสรรพสิ่งในโลกใบนี้ มันละเอียด ซับซ้อน และมันก็มีสิ่งที่ละเอียดซ้อนความละเอียดเข้าไปอีก ?

หลายครั้ง ที่ลูกรู้สึกว่า ลูกรู้ทุกสิ่งทุกอย่าง รู้แจ้งโลก เข้าใจในทุกอย่างแล้ว แต่ว่า พอกาลเวลาผ่านไป มันก็ยังมีสิ่งที่ซ่อนอยู่ ที่ละเอียดอ่อน และลึกเกินกว่าสิ่งที่เราเคยรู้มาอีก ความละเอียดอ่อนมันปรากฏขึ้นทุกวัน ความรู้แล้วของเรา – จึงยังไม่รู้แล้วเสียที.. ก็เลยเกิดให้ลูกมีข้อสงสัยขึ้นมาในใจว่า ที่สิ้นสุดของการเรียนรู้ ความละเอียดอ่อนต่างๆนั้น มันอยู่ที่ตรงไหน และมันมีความละเอียดอ่อนมากเพียงใด เช่นนี้น่ะเจ้าค่ะ

ขอพระพุทธองค์โปรดทรงเมตตาแสดงธรรมนี้ ให้ลูกได้ฟังด้วยเถิด พระพุทธเจ้าค่ะ...”

- - - -

ดีแล้วละ พระยาธรรมเอย.. ถ้าอย่างนั้น ลูกก็จงพิจารณาตามนี้เถิด

พระยาธรรมเอ๋ย.. เราควรที่จะรู้เช่นนี้ก่อน ลูก ว่าการเรียนรู้ การเรียนจบของแต่ละคนนั้น - แตกต่างกัน..

บางคนก็จบที่ตัวของตนเอง รู้เฉพาะตน เข้าถึงเฉพาะตน - แล้วก็จบที่ตน

บางคนก็ต้องเรียนรู้ให้กว้างขึ้น เพราะว่าตนจะต้องเป็นผู้ที่ชี้ทางบอกทางแก่ผู้อื่นด้วย

-- นั่นแสดงว่า ตนจะต้องรู้ถึงทางของผู้อื่นด้วย

จึงเป็นการเรียนที่กว้างขึ้น

จึงเป็นการเดินทางที่ทั้งกว้าง และยาวไกลกว่า

เราจะต้องสอนดวงจิตให้หลุดพ้นตาม มากเพียงใด

-- เราก็จะต้องเรียนรู้ และก็ทำในสิ่งที่บุคคลเหล่านั้น เขาควรที่ได้รับการเรียนรู้ จากประสบการณ์ที่เรานั้นเผชิญผ่านพ้น

... จำเป็นจะต้องดำเนินไป เรียนรู้ ฝึกฝนไป ซึ่งต้องใช้เวลามากกว่า ยาวนานกว่า ในการสั่งสมบารมีในการเรียนรู้

พระยาธรรมเอย.. ฉะนั้น การเรียนจบ - ทุกคนละลูก จะจบตรงที่สำเร็จเป็นองค์พระอรหันต์แล้ว

ทุกคนจะจบตรงที่บรรลุธรรม รู้แจ้งโลก ถึงจุดที่ตนนั้นดับกิเลสตัณหาของตนได้ จนหมดแล้ว

แต่การถึงซึ่งการเป็นองค์พระอรหันต์ของแต่ละคน - มันแตกต่างกัน *

เพราะบางคนรู้ได้เฉพาะตน เข้าถึงเฉพาะตน

บางคนต้องฉุดช่วยดวงจิตอื่นด้วย ในระดับหนึ่ง ในกลุ่มหนึ่ง

บางคน ก็จะต้องฉุดช่วยดวงจิตในกลุ่มมาก

… จึงจำเป็นที่จะต้องเรียนรู้ กว้างกว่า ยาวกว่า ละเอียดซับซ้อนมากกว่า ..

เช่นนั้นละ.. พระยาธรรม

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง องค์พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น กว่าจะถึงซึ่งการละกิเลสได้ทั้งปวง ก็ต้องเรียนรู้กว้างยิ่งกว่าองค์พระอรหันต์สาวก

พระยาธรรมเอย.. และลูกเอง ก็เกิดขึ้นเพื่อแทนธรรม แทนดวงธรรมทั้งปวง ที่จะก่อเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง เพื่อที่จะได้รู้ เข้าใจ รู้สภาวธรรมของผู้อื่น เพื่อช่วยเขาเหล่านั้นด้วย เรียกว่า เรียน”วิชาครู”

จึงมีสิ่งที่ละเอียดอ่อน ซับซ้อนมากมาย ซ่อนความละเอีดอยู่ในเส้นทางของการเรียนรู้ เป็นธรรมดา

แต่พระยาธรรมเอย.. ลูกก็สามารถที่จะค่อยๆเรียนรู้ ตามขั้นตามตอน ตามเหตุของสิ่งที่ได้ทำไป..

- ก็ถือว่าเรียนได้ตามรอบ ตามกำหนดของเวลาที่ระบุเอาไว้ให้..ได้ดีอยู่

... ก็จงตั้งใจศึกษาเรียนรู้สิ่งที่ละเอียดอ่อน ต่อไปอีกเรื่อยๆ...

พระยาธรรมเอย.. และตราบใดก็ตาม ที่ถ้าดวงจิตของเรานั้น ยังไม่สำเร็จบรรลุเป็นองค์พระอรหันต์

- ตราบนั้น แสดงว่าความรู้ของเรายังไม่จบสิ้น

เราอย่าเพิ่งเผลอหลงไปว่า.. เรารู้มากแล้ว เข้าใจมากแล้ว ดีแล้ว

อย่าเพิ่งเผลอหลงไปยึดเช่นนั้นกัน.. พระยาธรรม

เหตุที่ลูกเรียนรู้ลึกเข้าไป ละเอียดเข้าไป มีสิ่งที่ซ่อนอยู่ในความลึก ในความละเอียด ในธรรมทั้งหลายเหล่านั้น ก็เพราะว่า.. ลูกจะได้สอนกับดวงจิตอื่นว่า ความรู้- ต่อให้จะรู้มากเพียงใด ถ้าไม่ได้รู้จนสำเร็จเป็นองค์พระอรหันต์แล้ว.. ความรู้ยังไม่หยุดแต่เพียงเท่านั้น - ยังต้องขุดให้ลึก ขุดให้ละเอียด ละเอียดลึกเข้าไปๆอีก..

ฉะนั้น พระยาธรรมเอย.. คนที่ติดอยู่ในความรู้แล้ว คิดว่ารู้แล้ว ดีแล้ว.. จึงไปต่อไม่ได้

คนที่ยังคงรู้สึกว่า ยังไม่รู้ ยังไม่เข้าใจ.. จึงไปต่อได้เรื่อยๆ

ฉะนั้น ลูกเอ๋ย.. ก็เป็นเหตุหนึ่ง ที่ให้ลองตรวจเช็คสภาวธรรมของแต่ละคนว่า บัดนี้ตอนนี้ ตนได้สำเร็จเป็นองค์พระอรหันต์แล้วหรือยัง ?

- ถ้ายังไม่สำเร็จ แสดงว่าการเรียนรู้ยังมีอีกมาก ละเอียดอ่อน ซับซ้อน ลึกเข้าไป ซ่อนความละเอียดอยู่ในทุกสรรพสิ่ง ให้ค้นหา

แต่พระยาธรรมเอย.. ถึงแม้จะลึกลับ และละเอียดอ่อนมากเพียงใด - มันก็จะไม่ได้ยุ่งยากอะไรมากมาย และไม่ใช่สิ่งที่เราจะหาไม่เจอ

หากบุคคลผู้นั้นได้พิจารณา ค้นหาถูกที่ถูกทาง

เช่น การตรึกตรองเฉพาะในตน ค้นหาคำตอบด้วยเส้นทางชีวิตของตน

- ฝึกฝนไป เรียนรู้ไป ค้นหาไป ดำเนินไป..

ทำเช่นนี้อย่างนี้ ไปเรื่อยๆ.. ลูกก็จะหาเจอ ลูกก็จะเข้าใจ

แต่บุคคลผู้หาไม่ถูกที่ ถูกทาง หาภายนอก หาในวงที่กว้าง หาในที่ที่ไม่มี

... หาไปก็สับสนวุ่นวาย.. ลูกเอ๋ย

ฉะนั้น พระยาธรรมเอย.. การเรียนจบของคนเราแต่ละคนนั้น มีจุดมุ่งหมายที่กว้าง-ยาว ที่แคบและสั้น แตกต่างกันตามแต่ละดวงจิต

แต่ที่ที่สิ้นสุด คือการสิ้นสุด - ด้วยการสำเร็จบรรลุเป็นองค์พระอรหันต์

การเรียนรู้ทุกอย่างก็จะจบลง ..ลูกเอ๋ย

การหลงเพลิดเพลิน นึกว่าตนดีแล้ว ย่อมเป็นเหตุให้ไปไม่ถึงซึ่งความหลุดพ้น *

การแสวงหาในที่ที่ไม่มี หรือเป็นธรรมภายนอกนั้น – ย่อมเป็นที่ที่แสวงหาไม่เจอความสิ้นสุด เพราะกว้างยิ่งนัก

การเข้าไปแสวงหาภายในจิตใจของตน ภายในตัวในตน บนเส้นทางชีวิตของตน แม้จะละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง ซับซ้อน สับสนเพียงใด - ตนก็สามารถรู้และเข้าใจได้ แล้วก็ยังสามารถที่จะเรียนรู้ไปๆ

จนกว่าตนนั้น จะสามารถที่จะสำเร็จบรรลุธรรมเป็นองค์พระอรหันต์ได้ ในที่สุด

เช่นนี้ละ.. พระยาธรรมเอย

และเส้นทางที่ลูกเดินอยู่ คือเส้นทางแห่งอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าโน้น จึงเป็นเส้นทางที่ละเอียด และซับซ้อน

ลูกก็ใช้ใจที่ตั้งมั่นดีแล้ว ค่อยๆคิดพิจารณา ตรึกตรองทบทวน แสวงหาสิ่งที่ซ่อนอยู่ ซ้อนอยู่ในความละเอียดเหล่านั้น ให้รู้ ให้ได้คำตอบ ให้แตกฉานในทุกสิ่ง

... แล้วทุกอย่างก็จะดำเนินไปๆ นั่นละ.. พระยาธรรมเอย

เช่นนี้ละลูก.. พอจะเข้าใจบ้างแล้วหรือยังเล่า จงกล่าวธรรมนั้นมาเถิด.. พระยาธรรมเอย

++

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

ลูกพอจะเข้าใจบ้างแล้ว พระพุทธเจ้าค่ะ ว่าการที่เรานั้นยังเรียนรู้แล้ว เรียนรู้อีก แสดงว่า ยังไม่ถึงที่สูงสุดแห่งเส้นชัยที่เราจะเดินไป

การที่คนเราจะเรียนจบ ก็ต่อเมื่อสำเร็จบรรลุเป็นองค์พระอรหันต์แล้ว

แต่ละคนมีการเรียนรู้ที่แตกต่างกัน ตามเส้นทางชีวิตของแต่ละคน..

- เราก็เรียนรู้ในรูปแบบของเราไป..

ถึงเวลา ทุกอย่างก็จะปรากฏชัดเจนขึ้นมากับตัวเราเอง บนเส้นทางชีวิตของเรา

ถึงแม้ว่าจะมีสิ่งที่ดูเหมือนจะยุ่งยาก ละเอียดซับซ้อนมาก

- แต่ถ้าเราเลือกที่จะเรียนรู้ที่ใจเรา ใช้ใจในการค้นหาที่ตัวของเรา.. เราก็จะได้คำตอบ และถึงซึ่งการรู้แจ้งอย่างแท้จริง

การเรียนรู้แล้วในระดับหนึ่ง ถ้าเรายังไม่ถึงซึ่งความเป็นองค์พระอรหันต์ ยังไงความรู้แล้วนั้น - ก็ยังไม่สิ้นสุดแห่งการรู้

.. ลูกพอจะเข้าใจเช่นนี้แล้ว พระพุทธเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ที่ทรงเมตตา แสดงธรรมนี้ให้ลูกได้ฟัง นะเจ้าคะ...

สาธุ

พุทธธรรมวาระพิเศษ วันที่ 10 ตุลาคม 2560

**อานิสงส์การเผยแผ่ธรรม**

+ +

ในเช้าของ วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2560 ณ พุทธอุทยานภูสวรรค์

ข้าพระพุทธเจ้า ได้กราบนอบน้อมเข้าเฝ้าต่อองค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ท่าน เพื่อเฝ้าฟังธรรม

เมื่อข้าพระพุทธเจ้า ได้กราบนอบน้อมเข้าเฝ้าต่อพระพุทธองค์ท่านแล้ว จึงได้เฝ้าทูลถามพระพุทธองค์ท่านไป ดังนี้ว่า...

“ ข้าแต่องค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เจ้าขา..

วันนี้ ลูกมีข้อสงสัยว่า การที่ลูกนั้นแสดงธรรม แต่ละคลิป แต่ละตอน ที่พระพุทธองค์ทรงถ่ายทอดคำสอน - แต่ละคลิปนั้น มีอำนาจ พลังอานิสงส์ผลบุญอย่างไรล่ะเจ้าคะ เราจะได้น้อมบุญตรงนั้นไปแผ่เมตตาให้คนอื่นด้วย น่ะเจ้าค่ะ ? ”

- - - -

พระยาธรรมเอ๋ย.. ในธรรมะแต่ละคลิปที่ลูกได้น้อมบันทึกเอาไว้ และแสดงธรรมนั้นไปอย่างถูกต้อง

ก็ถือว่า ลูกได้ชี้ทางให้กับดวงจิต ที่เขานั้นต้องการที่จะไปสู่พระนิพพาน 1 ย่างก้าว

การที่ลูกนั้นได้บอกทาง ชี้ทางแก่เขาอย่างถูกต้อง ไปตามทางที่ถูก และถึงจุดมุ่งหมายอย่างแท้จริง โดยไม่ผิดหลักธรรมใดเลย

ทำให้เขาได้รู้ ได้เข้าใจ ในการประพฤติ ปฏิบัติ ทำความดี..

-- อานิสงส์ผลบุญนั้น ก็ย่อมก่อเกิดแก่ตัวของลูก คือ การได้เลื่อนระดับจิตของตน ไปหนึ่งระดับ

-- ได้เข้าถึงความรู้ ความเข้าใจในธรรมด้วย ในอีกระดับหนึ่ง

ลูกให้ทางออกแก่ผู้อื่น.. กรรมที่ลูกได้ทำใน”กรรมดี”นั้น ก็ย่อมส่งผลกลับมาค้ำหนุน ค้ำชู ให้ลูกนั้นมีทางออก ในการกระทำของลูก- ที่เป็นการกระทำที่ดี ..

เช่น ถ้าลูกจะเผยแผ่ธรรม ลูกนั้นจะทำการสิ่งใดที่เป็นสิ่งที่ดี เป็นบุญ เป็นกุศล

บารมีบุญจากการแสดงธรรม ชี้ทาง บอกทาง ให้ผู้อื่นให้เข้าถึงความดีนั้น -- ก็ย่อมส่งผลกลับมา ปูทางให้ลูกสามารถที่จะทำในสิ่งนั้นๆได้ และสำเร็จไงลูก

การให้ผู้อื่นรู้แจ้ง - เราก็ได้รับอานิสงส์กลับคืนมา คือ ผู้มีปัญญา ผู้รู้แจ้ง

การให้ผู้อื่นได้เห็นทาง - อานิสงส์ผลบุญนั้น ก็ช่วยให้เรา เป็นผู้เห็นทาง

การที่เราได้ชี้ทาง บอกทางแก่ผู้อื่น เราก็จะมีผู้ชี้ทาง บอกทางแก่เรา

หรือปัญญาของเราก็แจ่มแจ้งพอ ที่จะรู้ทางที่เราจะไป โดยไม่ผิด ไม่พลาดไม่เพี้ยน

-- เราก็จะสามารถเดินตามหลักธรรมที่ถูกต้อง ไปเรื่อยๆ...

พระยาธรรมเอ๋ย.. อานิสงส์ผลบุญ จากที่การที่ลูกนำธรรมที่ตนได้ฟังไปเผยแผ่ ก็ก่อเกิดแก่ลูก เช่นนี้อย่างนี้ละ

ฉะนั้น.. ถ้าเกิดว่าจะน้อมบุญที่ลูกได้แสดงธรรม ที่ก่อเกิดเป็นบุญ เป็นความดีที่ลูกได้ทำนั้น - แผ่ให้กับผู้อื่น.. ลูกก็จะแผ่ให้ดวงจิตทั้งหลายได้น้อมบุญร่วมกับลูก คือการ

* ได้ให้ปัญญาผู้อื่น - ก่อเกิดปัญญาแก่ตน

* ให้แสงสว่างผู้อื่น - เกิดแสงสว่างแก่ตน

* บอกทางผู้อื่น - ตนก็รู้หนทาง ไม่มีทางตัน

** และที่สำคัญคือ ลูกนั้นก็จะเดินเข้าถึงพระนิพพานได้ - หากลูกชี้ทางบอกทางผู้อื่น จนเข้าถึงพระนิพพาน ++

ทุกคนเขาก็จะได้น้อมรับบุญตรงนี้ กับลูกไปด้วย นั่นละ..

การคิดดี ทำดี การประพฤติ ปฏิบัติธรรมของดวงจิตต่างๆ ที่ลูกแผ่อานิสงส์ผลบุญให้เขา

-- เขาก็จะได้เข้าถึงความดีที่ลูกได้สร้าง ได้ทำดีด้วย...

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าคะ

แล้วถ้าเกิดว่าเราแผ่เมตตาให้เขาไปแล้ว สิ่งใดหรือเจ้าคะ? ที่จะก่อเกิดกลับมาที่เราอีก ในการแผ่เมตตาในแต่ละวันที่เราได้แสดงธรรม น่ะเจ้าค่ะ

พระยาธรรมเอ๋ย.. เมื่อเราได้เป็นผู้ให้ - เราให้สิ่งใดไป.. สิ่งนั้นก็จะกลับมาก่อเกิดแก่เรา

เหมือนเราเกี่ยวข้าวขึ้นมาแล้ว เราก็เก็บเอาเมล็ดของข้าวนั้น - กลับไปหว่าน ไปปลูกต่อ..

... ย่อมออกดอกออกผล เป็นธรรมดา

เราให้ความสุข ความเจริญ ความสว่างรุ่งเรือง เผื่อแผ่แก่ผู้อื่น - เราก็ย่อมได้รับการเผื่อแผ่ หรือว่า การเจริญเติบโตในสิ่งที่ดีนั้น กลับมาสู่ตัวของเรา อย่างนั้นละ..พระยาธรรม

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

แล้วถ้าอย่างนั้น คนที่เขาช่วยเผยแผ่ธรรมล่ะเจ้าคะ คนที่เขา หมายถึงว่า เขาได้ยินธรรมนี้แล้ว เอาไปเผยแผ่ในแต่ละคลิป ให้คนได้ฟังด้วย น่ะเจ้าค่ะ

พระยาธรรมเอย.. อานิสงส์ผลบุญ ก็คล้ายกันละลูก

รู้หนทาง เลยบอกหนทางแก่ผู้อื่น ซึ่งย่อมแน่นอนว่า..

// เราก็จะเป็นผู้รู้แจ้ง มีปัญญาดี

// เข้าใจในสรรพสิ่งที่ซ่อนอยู่ ในวัฏสงสารนี้

// สามารถมีปัญญารู้แจ้ง และอยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่างเหล่านี้

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ธรรมที่รับมาจากองค์พระพุทธเจ้า ที่ลูกได้แสดงไปทุกวันนั้น..

** เป็นธรรมที่ถูกต้องตามหลักธรรมที่แท้จริง** คือ ทางที่จะพบพระนิพพานอย่างแท้จริง ++

การลงทุนในที่ที่ดี ย่อมก่อเกิดผลที่ดีตามมา.. ++

บุคคลผู้เผยแผ่ จะไม่มีการขาดทุนเลย - หากเผยแผ่ตามคำสอนนี้โดยถูกต้อง / เผยแผ่ตามหลักธรรมอย่างแท้จริง

เขาก็จะไม่หลงทาง เพราะไม่ทำให้ผู้อื่นหลงทาง

เขาย่อมได้รับ ได้พบแสงสว่าง เป็นสุข ในดวงจิตของเขา ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน

ความดีที่ทำมากเท่าไร - ความดีที่ทำนั้น ก็จะค้ำหนุนตนได้มากเท่านั้น !

บุคคลผู้แสดงธรรม - ก็ได้อานิสงส์บุญ ของการแสดง

บุคคลผู้นำไปเผยแผ่ - ก็ได้อานิสงส์ผลบุญจากการเผยแผ่

ไม่ว่าเราจะเกิดในภพไหน ชาติไหน เราก็จะเจอกับผู้มีปัญญา ผู้รู้แจ้ง

เราก็จะเป็นผู้มีปัญญา ผู้รู้แจ้ง เข้าใจในธรรม

ฟังธรรมรู้เรื่อง สามารถประพฤติ ปฏิบัติ เข้าสู่นิพพานได้ ไม่พลาดไปจากความดี

.. เช่นนี้ อย่างนี้ละ.. พระยาธรรม

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

ถ้าอย่างนั้น ก็ถือว่าเป็นการลงทุน ที่เราลงทุนด้วยการให้ความรู้แก่ผู้อื่น

...โดยที่ไม่ต้องลงทุนด้วยปัจจัย คือ เงินทอง ข้าวของต่างๆ..

เราแค่ให้ปัญญา ให้ความรู้แจ้ง ให้สิ่งที่เราเข้าใจ แล้วก็ถูกต้อง ที่องค์พระพุทธเจ้าสอน

ปลูกสิ่งเหล่านั้นให้เป็นบุญ เป็นสะพานนิพพาน ให้กับเรา

-- เราก็จะสามารถที่จะอาศัยความดีนี้ เข้าถึงนิพพานได้ด้วย.. อย่างนั้นหรือเจ้าคะ ?

พระพุทธองค์ :: ก็เป็นเช่นนั้นแหละ พระยาธรรม

เราคิดดี ทำดี พูดดี ด้วยกาย วาจา ใจ

ใช้สติและปัญญาอันรู้แจ้ง ในการสร้างสั่งสมบารมี

...ลูกนั้นก็ย่อมถึงซึ่ง พระนิพพาน ...

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

ลูกเข้าใจแล้วว่า การแสดงธรรมทุกวัน / การที่น้อมธรรมจากองค์พระพุทธเจ้าเป็นคลิปธรรมะ และเผยแผ่ไปทุกวันนั้น.. มันมีความหมายมากเพียงใด ..

และมันสามารถช่วยให้ลูก ถึงพระนิพพานได้ด้วย **

ลูกเข้าใจอานิสงส์แห่งบุญแล้วเจ้าค่ะ และลูกก็เข้าใจแล้วว่า เรานั้นได้ทำในสิ่งที่เกิดประโยชน์มากมาย ทั้งที่ถ้าเกิดว่าเรามองผ่านๆ คงเป็นเรื่องเล็กน้อย เป็นเรื่องที่ไม่สำคัญอะไร..

แต่พอลูกได้ฟัง ได้ทำความเข้าใจแล้ว -- ก็ทำให้เข้าใจถึงการเผยแผ่ธรรม ในธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า ลูกเข้าใจ และจะรักษาคุณค่าของมันเอาไว้ให้เป็นอย่างดี

ลูกจะประพฤติ ปฏิบัติ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า และจะตั้งใจนำธรรมเหล่านี้ไปแสดง

... เพื่อจะได้ก่อเกิดสะพานนิพพานให้กับลูก ในแต่ละย่างก้าว

ลูกไม่อยากอยู่ในวัฏสงสารแล้วเจ้าค่ะ มันเป็นทุกข์ยิ่งนัก ลูกอยากจะออกไปจากที่นี่แล้ว..

ขอผลบุญที่ลูกได้สร้างได้ทำ จงปูทางให้ลูกและดวงจิตทั้งหลาย.. ได้ก้าวออกจากวัฏสงสาร

ออกไปทีละย่างก้าว ตามคลิปธรรมะ

จนกว่าจิตของลูกทั้งหลาย..จะเข้าสู่พระนิพพานได้นะเจ้าคะ..

พระพุทธองค์ :: ดีแล้วละ.. พระยาธรรม

การทำความดีนะลูก ทำไปเถิด

ทุกการกระทำของการทำความดี ล้วนแล้วแต่มีประโยชน์ /ล้วนแล้วแต่มีสิ่งที่ซ่อนอยู่ในนั้น

จงทำไปเถิดลูก ความดีจะปูทางให้ลูกถึงนิพพาน เป็นแน่แท้ !

เมื่อลูกถึงนิพพานแล้ว คนที่ฟังธรรม / เผยแผ่ธรรม / คนที่ช่วยกันสร้างความดีทุกคน

ทุกดวงจิต เยอะแยะมากมาย ก็จะถึงนิพพาน เช่นเดียวกันนะลูก.. จงตั้งใจเถิด

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

พระพุทธองค์เจ้าขา.. แล้วคนที่เขาได้ฟังธรรมทุกวัน ล่ะเจ้าคะ

.. เขาจะก่อเกิดอานิสงส์ผลบุญเช่นไรล่ะเจ้าคะ ?

พระยาธรรมเอ๋ย.. คนที่ได้มีโอกาสฟังธรรม ก็เหมือนได้มีโอกาสให้คนชี้ทาง บอกทางนิพพานแก่เรา แต่จะได้หรือไม่นั้น.. ขึ้นอยู่กับเรา จะปฏิบัติตามหรือเปล่า ?

++ ถ้าฟังเฉยๆ ไม่ได้นำไปประพฤติ ปฏิบัติตามนั้น ผลที่จะได้รับ สิ่งที่จะก่อเกิดที่ดีแก่ตนนั้น ย่อมไม่มีผลอะไร...

-- กลับเสียเวลา เสียดายธรรม ที่ได้ยินได้ฟังอีกด้วยซ้ำไป..

แต่ถ้าเกิดว่าเราฟัง / เราน้อมเข้าไปสู่จิตสู่ใจ / น้อมประพฤติ ปฏิบัติตาม

-- ผลที่จะตามมาดีๆมากมาย ย่อมก่อเกิดขึ้น เพราะธรรมทั้งหลายที่แสดงไปนั้น.. ล้วนแล้วแต่ ชี้บอกเหตุที่เป็นทุกข์ และชี้บอกทางที่พ้นทุกข์ อย่างชัดเจน ++

ฉะนั้น ลูกทั้งหลาย.. ผู้ฟังธรรม แล้วน้อมปฏิบัติตาม -- ย่อมได้ผลมากมาย

และผลสูงสุด คือ “เข้าถึงพระนิพพาน” ได้ลูก

.. เพราะเป็นหนทางที่ชี้บอก ที่เดินเข้าสู่นิพพานโดยตรง ไม่อ้อมค้อม

ทำความเข้าใจได้ง่าย -- ขอเพียงแค่ปฏิบัติตาม !

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

พระพุทธองค์เจ้าขา.. แต่ว่าธรรมะที่ลูกแสดง หรือว่า น้อมจากพระพุทธองค์ไปแสดงนั้น เป็นธรรมะที่ค่อนข้างละเอียดอ่อนมาก

มีหลายครั้งที่ฟังผ่านๆแล้ว ก็ไม่ค่อยเข้าใจ แต่ว่า ถ้าเกิดว่าเราตั้งใจ นั่งหลับตาเลย แล้วก็เอาจิตใจของเราเข้าไปสู่โลกแห่งธรรมะที่พระพุทธองค์ทรงแสดง คือ น้อมจิตตามพระยาธรรม แล้วก็น้อมฟังตามคำสอนของพระพุทธองค์ ด้วยสมาธิอย่างแท้จริง.. จะทำให้เราเข้าไปอยู่ในโลกของคำสอนนั้นๆเลย น่ะเจ้าค่ะ

การที่เราฟังธรรม เราต้องทำอย่างนี้หรือเปล่าเจ้าคะ ? เราถึงจะเข้าใจ

เพราะว่าธรรมของพระพุทธองค์ทรงสอนสั่งนั้น.. เป็นธรรมที่ค่อนข้างละเอียดอ่อน น่ะเจ้าค่ะ

พระยาธรรมเอ๋ย.. ธรรมะจากองค์พระพุทธเจ้า ล้วนแล้วแต่..

* เป็นสิ่งที่ละเอียดอ่อน ลูก

* เป็นสิ่งที่ต้องใช้จิตใช้ใจ เข้าไปสัมผัส ค้นหา เรียนรู้..

-- ถึงจะเข้าถึง และเข้าใจได้ ลูก !

ฉะนั้น.. ทุกสิ่งทุกอย่างที่เรากระทำความดี คือ การฟังธรรมก็ดี / การสวดมนต์ก็ดี / การพิจารณาธรรม ตามเสียงที่ได้ยินต่างๆทั้งหลาย.. เรื่องอะไรก็ตาม ลูก

-- เราต้องใช้จิตใช้ใจ น้อมเข้าไปในเรื่องนั้นๆด้วย -- เราจึงจะเข้าถึง สัมผัสได้ รู้แจ้งธรรมที่ชี้บอกนั้น ลูก

เราต้องตั้งใจนั่นแหละ ดีแล้ว พระยาธรรม..

ฟังแล้ว ก็ต้องทำความเข้าใจ เอาจิตเอาใจเข้าไปสัมผัส ในความรู้สึกของธรรมเหล่านั้นด้วย

.. อย่างที่ลูกบอกมานั่นละ - จึงจะเกิดผลแก่ตัวของเรา **

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

พระพุทธองค์เจ้าขา.. แล้วดวงจิตที่เขานั้น ฟังธรรมไม่ค่อยจะรู้เรื่องล่ะเจ้าคะ แม้จะตั้งใจ ก็ไม่รู้เรื่องแบบนี้น่ะเจ้าค่ะ

.. ดวงจิตเหล่านั้น เขาจะต้องทำแบบไหน ยังไง เขาถึงจะรู้เรื่องในธรรมมากขึ้นล่ะเจ้าคะ ?

พระยาธรรมเอย.. ธรรมนั้นมีหลายระดับ ลูก

ถ้าเราฟังระดับนี้ไม่สามารถเข้าใจ -- เราก็ไปฝึกฝนฟังธรรมในระดับอื่น ที่เราพอจะเข้าใจ

...ตามระดับภูมิจิตของเรา และค่อยๆพัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ

ขอเพียงแค่ตั้งใจศึกษา ทำความดีอย่างแท้จริง สั่งสมความดีไปเรื่อยๆ ภูมิจิตเลื่อนขึ้นไปเรื่อยๆ

-- แล้วลูกก็จะเข้าใจถึงธรรมที่ละเอียด ได้เอง ++

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ ที่ทรงเมตตาอธิบายสิ่งที่ลูกคาใจ ข้องใจต่างๆ ตอบเป็นธรรมให้ลูก ได้เข้าใจแล้ว พระพุทธเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ที่ทรงเมตตานะเจ้าคะ วันนี้ลูกกราบขอลาก่อน พระพุทธเจ้าค่ะ…

สาธุ