เมื่อเข้าใจเช่นนี้จะทำให้ง่ายในการเข้าใจหลักธรรมและอริยสัจ 4 และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้สะดวก โดยการ"เฝ้าดูจิต ดูความคิด" กล่าวคือ เป็นการฝึกสติ และความรู้สึกตัว
ให้คอยสอดส่องดูจิตอยู่ตลอดเวลานั่นเอง ไม่ให้จิตไหลไปตามความคิด
หลวงปู่กล่าวสอนอยู่เสมอว่า
“อย่าส่งจิตออกนอก”
“จงหยุดคิดให้ได้”
“คิดเท่าไร ก็ไม่รู้ ต้องหยุดคิดให้ได้จึงรู้ แต่ต้องอาศัยความคิด นั่นแหละจึงรู้”
หลวงปู่ดูลย์ อตุโล
จิตที่ส่งออกนอก เป็นสมุทัย (เหตุให้เกิดทุกข์)ผลอันเกิดจากจิตที่ส่งออกนอก เป็นทุกข์ (ผล คือ ทุกข์)จิตเห็นจิต เป็นมรรค (เหตุ คือ ทางดับทุกข์)ผลอันเกิดจากจิตเห็นจิต เป็นนิโรธ (ผล คือ การดับทุกข์)หลวงปู่ดูลย์ ท่านชี้ให้เห็นว่า เป็นเพราะจิตส่ายแส่ออกนอกกายและจิต ไปในความคิดนี้เอง
ทำให้เราไปยึดติดอยู่กับความคิด เป็นต้นเหตุให้เกิดทุกข์ หรือ สมุทัย นำไปสู่ผลคือทุกข์
แต่เมื่อจิตเห็นจิตอย่าง แจ่มแจ้ง นั่นคือ มี"สติ" เห็น"จิต"ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ หรือกำลังสั่งกายให้พูดหรือทำอะไรอยู่ตลอดเวลา นั่นคือ มรรค หรือทางดับทุกข์ เป็นเหตุให้นำไปสู่ผล คือการดับทุกข์ หรือ นิโรธ
แนวทางปฏิบัติธรรมของ หลวงปูดูลย์
พระธรรมทั้งปวงนั้น เรียนรู้ได้ที่จิตของตนเอง
เคล็ดที่ทําให้จิตสงบง่ายคือ อย่าอยากหรือจงใจให้สงบ เพราะธรรมชาติของจิตนั้นไปบังคับไม่ได้
จิตผู้รู้นั้นแยกออกจากสิ่งที่ไปรู้
ให้รู้ตัวกับจิตผู้รู้อย่างสบายๆ
ให้สังเกตุอารมณ์ต่างๆมีสติรู้ แต่ไม่เผลอส่งจิตเข้าไปในอารมณ์นั้น(คือความรู้ตัว)