การทรงอารมณ์แห่งพระนิพพาน 1

พุทธธรรมสำหรับนักบวช ตอนที่ 192 **อุปสมานุสติ แบบที่ ๑**

เผยแผ่ธรรมเช้าวันที่ 4 ตุลาคม 2560

.....................................

พุทธธรรมสำหรับนักบวช ในเช้าของวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2560 ณ พุทธอุทยานภูสวรรค์

ข้าพระพุทธเจ้า ได้กราบนอบน้อมเข้าเฝ้าต่อองค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ท่านเพื่อเฝ้าทูลถามธรรม เมื่อข้าพระพุทธเจ้าได้กราบนอบน้อมเข้าเฝ้าต่อพระพุทธองค์ท่านแล้ว จึงได้เฝ้าทูลถามพระพุทธองค์ท่านไป ดังนี้ว่า...

“ ข้าแต่องค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เจ้าขา..

วันนี้ลูก จะขอทูลถามถึงกรรมฐาน กองที่ 30 แบบที่ 1* การทรงอารมณ์ไว้ในอารมณ์ของพระนิพพาน หน่ะเจ้าค่ะ

เราจะต้องทำยังไง แบบไหน.. เราจะได้เข้าทรงอารมณ์ไปทรงในอารมณ์นิพพาน หรือเข้าถึงอารมณ์ของพระนิพพาน - ในการทำสมาธิ ล่ะเจ้าคะ ?

ขอพระพุทธองค์โปรดทรงเมตตาแสดงธรรมนี้ ให้ลูกได้ฟังด้วยเถิด พระพุทธเจ้าค่ะ ”

- - - -

พระยาธรรมเอ๋ย.. การที่คนเรานั้น จะเอาอารมณ์แห่งนิพพาน ขึ้นมาเป็นสิ่งที่จะทำให้จิตของเรา ตั้งมั่นในอารมณ์นั้น.. เพื่อก่อเกิดฌานสมาธิ

เราต้องรู้จัก อารมณ์ในนิพพานเสียก่อน อย่างนั้นใช่หรือเปล่าลูก

พระยาธรรม :: เจ้าค่ะ แน่นอนว่าเราต้องรู้จักก่อน หากมิเช่นนั้นแล้ว เราก็จะนึกไม่ได้

เช่น ถ้าเราไม่รู้จักก้อนหิน เขาบอกให้เรานึกถึงก้อนหิน

เราก็คงไม่รู้หละเจ้าค่ะ ว่าก้อนหินมันเป็นยังไง

พระพุทธองค์ :: ถ้าอย่างนั้น เรามาทำความรู้จัก กับ ดินแดนพระนิพพาน กับอารมณ์ของพระนิพพาน ให้ดีเสียก่อน..

.. แล้วจึงค่อยเริ่มทำอารมณ์แห่งพระนิพพาน

หรือค่อยเอาอารมณ์ของพระนิพพาน มาเป็นอารมณ์ของการทำสมาธิ นะลูก

สาธุเจ้าค่ะ ขอพระพุทธองค์โปรดชี้ทางด้วยเจ้าค่ะ

พระยาธรรมเอ๋ย.. อารมณ์แห่งพระนิพพาน มีหลายรูปแบบ ที่เรานั้น.. จะใช้จิตใช้ใจของเรา สัมผัสในอารมณ์ นะลูก

เช่น แสง แสงพลังสว่างไสว จากดินแดนพระนิพพาน

คลื่นพลังงาน ที่เย็น ที่สบาย.. ที่มาจากดินแดนพระนิพพาน

องค์พระพุทธเจ้า องค์พระปัจเจกพุทธเจ้า องค์พระอรหันต์เจ้า ที่อยู่ในดินแดนพระนิพพาน ก็สามารถเป็นคลื่น เป็นอารมณ์แห่งนิพพานได้ เช่นเดียวกัน

เพราะว่าเรา เมื่อนึกถึง หรือน้อมพลังจากที่ตรงนั้น

เท่ากับว่า คลื่นพลังแห่งดวงจิต ที่อยู่ในดินแดนพระนิพพานนั้น.. ก็เป็นอารมณ์แห่งนิพพาน หรือว่ามีคลื่นพลังแห่งอารมณ์ของนิพพาน.. ส่องมา

หรือว่า เรานั้นจะพิจารณาการตัด ตัดการมีตัว มีตนของเรา

สลายทุกสิ่งทุกอย่างที่มีอยู่..

- ให้เจอแต่"ความว่างเปล่า"

- ให้เหลือแต่"ความไม่มี"

แล้วก็โยกจิตของตน ไปอยู่ระหว่าง“มี กับไม่มี” ..อย่างนั้นก็ได้

หรือว่า เราจะทบทวนชำระล้าง ดับความหลง ความรัก ความโลภ และความโกรธ

เพื่อที่จะได้หมดจากตัวของเราไป

- ในสิ่งไม่ดีทั้งหลาย.. หมดจากตัวของเราไป

- เชื้อแห่งการเกิด ก่อภพก่อชาตินั้น.. หมดไป

-- เราก็จะเข้าไปถึง อารมณ์แห่งพระนิพพานได้ เช่นเดียวกัน

พระยาธรรมเอย.. สิ่งที่ได้กล่าวมานี้แหละลูก คือ อารมณ์แห่งนิพพาน ที่เราจะหยิบจะยกขึ้นมาเป็นอารมณ์

ในการพิจารณาตั้งมั่น เพื่อเข้าถึงกำลังของฌาน

ที่นั่น..

ไม่มีความหนัก ความเหนื่อย

ไม่มีสิ่งที่เป็นของหยาบ

ไม่มีความคิดที่หนัก ที่เคลือบด้วยความลุ่มหลง

ทุกสิ่งทุกอย่าง จึงสมมุติ ว่าว่างเปล่าก็ได้

หรือว่าเทียบกับ การไม่มี

เทียบกับสิ่งที่มันเบา ที่มันสบาย ที่มันละเอียดอ่อนมาก.. อย่างนั้นก็ได้

อารมณ์ของจักรวาลวัฏสงสาร หรือสิ่งที่อยู่ในจักรวาลนี้ คือ ความมี

คือ สิ่งที่จับต้องได้ด้วยมือ ด้วยตัวของเรา

คือ สิ่งที่หนัก ที่เหนื่อย ที่ร้อน ที่ทุกข์ ที่ทรมาน..

ส่วนอารมณ์แห่งนิพพาน คือ ที่ที่ว่าง โล่ง เบา และสบาย

ปราศจากความหนัก ความเหนื่อย

ความทุกข์ ความร้อนใดๆ ไม่มี..

-- สองอารมณ์นี้ - มันแตกต่างกัน --

เมื่อเรานี้..ยังถูก “ความมี” คือ การยึดติด ลุ่มหลง - ครอบงำอยู่

จิตของเรา.. ก็ถูกคลื่นพลังความมี โลกแห่งสิ่งสมมุติ

* อานิสงส์ผลบุญใด ที่ข้าพระพุทธเจ้าได้สร้างได้สั่งสมทำมาแล้ว

ขอพลังอานิสงส์ผลบุญนั้น.. จงช่วยให้จิตของข้าพเจ้า ได้เข้าถึงพลังบริสุทธิ์

พลังแห่งดินแดนพระนิพพาน ด้วยเถิด *