รูปกาย นามกาย

ต้องฝึกอย่างไร...

ตายไปถึงจะฝึกสติปัฏฐาน 4 ต่อได้?

ถ้าท่านทั้งหลาย​ฝึกหัดปฏิบัติธรรมอยู่เนืองๆ

ท่านทั้งหลายก็จะสามารถเปลี่ยน

จากใจที่เศร้าหมอง​ เป็นใจที่ผ่องใสได้

เมื่อต้องจากโลกนี้ไปด้วยใจที่ผ่องใส

อย่างน้อยก็ไปสบาย...สุคติภูมิ

แล้วถ้าเราฝึกหัดปฏิบัติได้ดี

ถึงแม้ว่าเราต้องจากโลกนี้ไป

เราก็สามารถฝึกปฏิบัติต่อได้

เบื้องต้นต้องมีกายหยาบๆ

อยู่ๆเราจะไปรู้จิตรู้ใจทำได้ไหม?

มันยังทำไม่เป็น

เป็นสภาวะละเอียดเลยต้องใช้กาย

#เพราะฉะนั้นจุดแข็งของความเป็นมนุษย์

#คือการมีกายหยาบเพื่อฝึกสติปัฏฐาน

แต่พอเราฝึกไปจนจิตมันตื่นแล้ว

แม้กระทั่งวางกายแล้ว​ รู้จิตรู้ใจได้ไหม?

เข้าถึงสภาวะที่ประณีตกว่าได้ไหม?

....มันทำได้

เพราะฉะนั้นตรงนี้

ถึงแม้ว่าเราต้องจากโลกนี้ไป

เราก็สามารถฝึกปฏิบัติต่อได้ในภพภูมิต่อๆไป

ตรงนี้นะ ถ้าใครฝึกจนกายใน​

หรือนามกายมันเคลื่อนออกมา

แล้วเราจะพบว่า​ ความเป็นสติสัมปชัญญะ

มันอยู่ที่นามกาย มันไม่ได้อยู่ที่กายหยาบ

นั่นแหละมันสามารถฝึกสติปัฏฐานต่อได้

เดินสภาวธรรมได้

ปกติถ้าสอนบางคน

ลูกศิษย์หัวดีๆหน่อยเดินสภาวะ

พวกที่ชอบถอดกายมันมีอยู่​

แล้วจะพบว่า​เวลาถอดมา เดินสภาวะ

มันจะละเอียดกว่าตอนที่เรา

​เดินสภาวะอยู่ในกายหยาบ​ ละเอียดกว่ามาก

ความคมชัดความอะไรละเอียดกว่ามาก

เพราะกายหยาบมันเหมือนตัวดึง

แต่พอเราถอดปลั๊กออกแล้ว

มันเหลือเพียงพลังงาน

เหลือแต่กระแสเพียวๆ

การเดินสภาวะจะเฉียบคมมาก

ก็มีลูกศิษย์ที่เก่งในเรื่องของการถอดตัวนี้

แล้วถอดมาเดินสภาวะ

ตอนอยู่ในกายหยาบยังเดินไม่เก่ง

แต่หลุดปุ๊บเดินเก่งกว่า

เพราะว่ามันไม่มีตัวดึง

แต่พูดแบบนี้ก็ไม่ใช่ต้องพยายามไปถอด

แล้วเดินสภาวะนะโยม

คือให้เป็นเรื่องอัธยาศัยของแต่ละคน

แต่ให้รู้ว่าเมื่อถึงจุดหนึ่งจิตมีความตั้งมั่น

อยู่ที่ไหนก็ฝึกสติปัฏฐาน 4 ได้

ถึงแม้ไม่มีกายหยาบก็ฝึกสติปัฏฐาน 4 ต่อได้

เป็นเรื่องของนามกาย

เป็นเรื่องของจิตตั้งมั่นข้างใน

เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลว่า

ถ้าเราต้องตายตอนนี้ไป​เราจะหมดโอกาส

ไม่ต้องไปกังวลแบบนั้น

#ถ้าปัจจุบันโยมสามารถฝึกจนมีสติที่ตั้งมั่นได้

#ต่อให้โยมต้องล้มตัวลงตรงนี้

#โยมก็ไปฝึกสติปัฏฐานสี่ต่อได้

แต่ถ้าโยมไม่ฝึกตอนนี้

ตายไปหวังจะไปฝึกจะทำได้ไหม?

ก็หลงภพ​ หลงภูมิไปเรื่อย

เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปมองอนาคต

ว่าบางคนเราบุญน้อย

กว่าจะได้พบพระพุทธศาสนา

ก็ตอนแก่เฒ่าแล้ว

สำคัญที่ปัจจุบัน...

ถ้าปัจจุบันโยมทำได้ดี

ผลอนาคต​ ก็เกิดจากปัจจุบันนั่นเอง

ถ้าเราฝึกปัจจุบัน​ เรามีสติตั้งมั่น

ตายไปโยมก็จะมีสติต่อได้

โดยเฉพาะคนที่ถอดกายก็จะพบว่า

จริงๆแล้วความตายคือการเคลื่อน

จากภพหนึ่งไปสู่ภพหนึ่งเท่านั้นเอง

มันคือการเปลี่ยนภาชนะ

หรือแม้กระทั่งเวลาความฝัน

ถ้าเรามีสติทรงตัวในฝัน

มันจะรู้สึกตัวในความฝันได้

​เดินสภาวะต่อได้

ไปลองฝึกกันดูว่า...

​ไม่ว่ามันจะถอดกายก็ดี

หรือแม้กระทั่งเวลาฝันแล้วเรามีสติก็ดี

เดินสภาวะต่อได้​ ทั้งในระดับของสมาธิ

แล้วก็ระดับของวิปัสสนาญาณ

พลิกมาเป็นแยกรูปแยกนาม​ของละเอียด

แล้วสลัดคืนสู่ความบริสุทธิ์ได้

.

.

โดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร

11 พฤศจิกายน 2563