พ่อเลี้ยงผม ท่านชื่อ “เรโซเทียส” ท่านมาดูแลผม ห่วงใยผม ทุกๆคืนครับ
เป็นทั้งอาจารย์ พ่อเลี้ยง เพื่อนต่างมิติ ท่านช่วยเหลือผมอย่างเดียว คือ การเจริญสมาธิภาวนาเท่านั้น
วิชาการสร้างพลังจิต พลังแห่งความสุข โดยที่ไม่ต้องใช้เงินสักบาท วิชาปล่อยวาง วางบ้าง ถือบ้าง มันเป็นเช่นนั้นเอง งั้นๆแหละ. ทำตัวทำใจให้ชิวๆ ต่อโลกภายนอก
วิชาแนวนี้แหละ เป็นวิชาที่พ่อเลี้ยงสอนผมเสมอมา วางได้วาง ปล่อยได้ปล่อย ไม่ยึดได้ไม่ยึด ไม่มีได้ไม่มี
ทำตัวทำใจให้ว่างจากการไม่มีอะไร ไม่ยึดมั่นถือมั่น สันโดษเข้าไว้ มักน้อย ใช้ของให้เกิดประโยชน์ที่สุด
ท่านบอกผมว่า โลกนี้แค่สมมุติชั่วคราว ของสมมุติ โลกมายา หลวงหลอก เจ้าอย่าหลงมันมาก มันจะทำให้เจ้าออกมากดาวนี้ไม่ได้ เจ้าจะติดอยู่กับมิตินี้ไปตลอด
หลงบ้าง ถูกทางบ้าง เจ้าต้องมีสติกำกับไว้ตลอด ทางเดียวที่จะหลุดจากดาวดวงนี้ได้คือ นิ่งๆ เฉยๆ กับการเจริญสมาธิภาวนา
นี้คือทางเดียวที่จะไม่ก่อกรรมใดๆกับใครๆอีกต่อไป นี้คือ วิชาที่พ่อเลี้ยงผมท่านอบรมผมมาตลอดเวลา 11 ปี ยังจำได้ และ ปฎิบัติมาเสมอ
สาธุ Amen👽🗣🔛❤️🌎😊
@ คนมีบุญมาก คือ ใคร ?
cr. แม่ส่งมาในไลน์ให้อ่านครับ
1.คนที่มีบุญมาก คือ…
คนที่สบายใจง่าย
อยู่ที่ไหน…ในเวลาใด
ก็สุขง่าย…ทุกข์ยาก
มีแต่ความเบาจิตเบาใจ
ปลอดโปร่งโล่งสบาย
ท่านล่ะ……เป็นเช่นว่าหรือยัง ???
2.คนที่สามารถจ่ายค่าอาหารแพงๆ
ในร้านดีร้านดัง
แต่ยังปล่อยให้ตัวเองหงุดหงิดกับบริการ
หรือ…เรื่องอะไรที่ไม่ได้ดั่งใจ
อาจเรียกได้ว่า…เป็นคนมีสตางค์มาก
แต่ยังไม่ใช่คนมีบุญมากจริงๆ
3.คนที่มีบุญมากจริงๆนั้น
มักจะอยู่ง่ายกินง่าย… ปรับตัวได้ง่าย
ไม่ค่อยถือสาอะไรมากมายให้เป็นทุกข์
อะไรที่เป็นทุกข์…ก็เพียงรู้ว่า…เป็นทุกข์
แต่…ไม่นำทุกข์มาแบก
4. คนที่มีบุญมากจริงๆ
มักไม่ค่อยถือตัวถือตน
เข้าใจว่าสรรพสิ่งล้วนแต่เป็นสิ่งสมมุติ
ไม่มีอะไรที่ยั่งยืนถาวร
มีเกิดแล้ว…ตั้งอยู่…ในที่สุดก็ดับไป
มีความรู้สึกปล่อยวาง
มากกว่าเอามาแบกทับถมตัวเอง
ให้เป็นภาระหนักตลอดเวลา
5. คนที่มีบุญมากจริงๆ
มักไม่คิดว่าตนเองพิเศษอะไรกว่าใคร
ในทางตรงกันข้าม …เขาจะรู้สึกขอบคุณ
เวลาที่ใครทำอะไรให้
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเล็กหรือเรื่องใหญ่
จนรู้สึกว่าตนเองเป็นคนโชคดี
แม้ถึงคราวที่ต้องประสบกับเหตุการณ์ใดๆ
ที่ไม่ดี ……ก็ยังเห็นเป็นบทเรียน
หรือ……ยังพอเห็นด้านดีได้อยู่
หรือ มักมองเห็นด้านบวกได้เสมอ
.
6. คนที่มีบุญมากจริงๆ
ไม่จำเป็นต้องมีอะไรเพียบพร้อม
หรือดีพร้อม
ถึงกระนั้น……เขาก็ไม่รู้สึกต่ำกว่า
หรือสูงกว่าใคร ……ดีกว่าใคร
หรือเลวกว่าใคร ……ฉลาดกว่าใคร
หรือโง่กว่าใคร
เพราะเขาให้เกียรติความเป็นคน
ของทุกคน ……รวมทั้งตนเอง
จึงไม่นำตนเองไปเปรียบเทียบกับใคร
หรือ……นำใครมาเปรียบเทียบกับตนเอง
ถึงกระนั้น ……เขาก็ยินดีรับฟังคำแนะนำ
จากผู้อื่น ……โดยไม่หลงเป็นเหยื่อ
คำสรรเสริญ ……และ…คำนินทา
.
7. คนมีบุญมากจริงๆ
มองไปที่ไหนเมื่อใด
ได้ยินอะไร……ก็สบายอกสบายใจ
เพราะเข้าใจความเป็นเช่นนั้นเอง
ของทุกๆชีวิต
เห็นคนได้ดี... ก็รู้ว่า
เขาคงเคยทำสิ่งดีๆ...มาก่อน
เห็นคนลำบาก……ที่พอช่วยเหลือได้
ก็ช่วยไปตามกำลัง ……อะไรที่เกินกำลัง
ก็ไม่ปล่อยให้ตนเองว้าวุ่น กังวล
ทุกข์ร้อนใจไปกับสิ่งนั้น
เข้าใจดีว่า……ทุกคนมีกรรมเป็นของตนเอง
มีกรรมเป็นมรดก
แต่ละคน…ย่อมเป็นไปตามกฎแห่งกรรม
ที่ตนได้เคยกระทำ
ไม่ทำสิ่งที่ไม่ดี…ละอายชั่ว…กลัวบาป
ทำสิ่งที่ดีๆ……หาเวลาทำจิตให้ผ่องใส
ด้วยการมีสติในการปฏิบัติธรรม
โดยทำในที่ใดๆก็ได้
ไม่จำเป็นต้องไปทำที่วัด
หรือ ที่สำนักปฏิบัติธรรมใดๆ
ทำที่บ้านก็ได้……ทำได้ในทุกแห่ง
ด้วยความมีสติ. . .