พระโสดาบัน

พุทธธรรมสำหรับนักบวช วันที่ 2 เมษายน 2561

ตอนที่ 307 **พระโสดาบัน**

+ +

ในเช้าของวันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2561 ณ พุทธอุทยานภูสวรรค์

ข้าพระพุทธเจ้า เมื่อได้กราบนอบน้อมเข้าเฝ้าต่อองค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ท่านแล้วนั้น จึงได้เฝ้าทูลถามพระพุทธองค์ท่านไป ดังนี้ว่า...

“ ข้าแต่องค์พระพุทธบิดา องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เจ้าขา..

วันนี้ ลูกจะขอเฝ้าฟังธรรม ถึงเรื่องของพระอริยเจ้า - พระโสดาบัน น่ะเจ้าค่ะ

ว่า.. พระโสดาบันนั้นเป็นใคร มีสภาวธรรมเป็นแบบไหน จึงเรียกว่าเป็น *พระโสดาบัน* ?

ขอพระพุทธองค์โปรดทรงเมตตาแสดงธรรมนี้ ให้ลูกได้ฟัง พิจารณาตาม และนำไปฝึกฝน เพื่อลูกจะได้เกิดปัญญา เกิดความรู้แจ้งในการทำความดี ให้ถึงระดับที่ 1* คือ พระโสดาบัน น่ะเจ้าค่ะ “

- - - -

เอาละนะ พระยาธรรม.. ถ้าอย่างนั้น ก็ตั้งจิต ตั้งใจฟังให้ดี

ทำจิตใจให้สงบ น้อมพลังงานที่ดี คือ

พลังแห่งความว่างเปล่า

พลังที่เย็น สบาย

พลังที่ปราศจากตัวตน ปราศจากความยึดติด ลุ่มหลงต่างๆ

พลังงานแห่งดินแดนพระนิพพาน

พลังแห่งความสุข

- น้อมเข้ามาไว้ที่จิตของลูก ให้สว่างไสว...

คลายความยึดติด กังวล กับเรื่องต่างๆทิ้งไปเสียลูก

เพราะในความเป็นจริงแล้ว.. ทุกสิ่งทุกอย่าง ล้วนแล้วแต่ว่างเปล่า

ไม่มีอยู่จริง ทั้งตัวเรา

ไม่มีอยู่จริง ทั้งตัวเขา

ไม่มีอยู่จริง ในทุกๆเรื่องราว..

พระยาธรรมเอย.. เมื่อลูกทั้งหลาย ทำใจจนสงบ จิตรวมเป็นอารมณ์หนึ่งเดียว ตั้งมั่น

เมื่อลูกนั้นพร้อมแล้ว.. ก็จงพิจารณาตาม เช่นนี้เถิด

พระโสดาบันนั้น คือ ผู้ที่ประพฤติ ปฏิบัติ ตามคำสอนของพระพุทธเจ้า อย่างแน่วแน่ตั้งใจ

* จะต้องมีตั้งแต่ศีล 5 ขึ้นไป คือ ต้องรักษาศีล 5 ให้ได้

* จะต้องมีความศรัทธาต่อ องค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์ - ศรัทธาอย่างแท้จริง

* จะต้องรู้ถึงสิ่งทั้งหลายว่า.. มันไม่มีความเที่ยงแท้ มีเกิด แล้วก็มีดับเป็นธรรมดา

-- จึงจะสามารถ เป็นพระโสดาบันได้ ++

พระยาธรรมเอย.. พระโสดาบันนั้น มีสภาวธรรมดังที่กล่าวมาแล้วนั้น นั่นละลูก

บุคคลผู้ที่ไม่มีความศรัทธา ต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือว่ามีความลังเลสงสัยในองค์พระพุทธเจ้า ว่า.. ดี / ว่าไม่ดี

มีความลังเลสงสัย ต่อพระธรรมคำสอนสั่ง..ว่าดี / ว่าไม่ดี

มีความลังเลสงสัย ต่อพระสงฆ์ผู้สืบทอด ดำรงพระพุทธศาสนามา..ว่าดี / ว่าไม่ดี

บุคคลที่ลังเลสงสัยเช่นนี้อยู่.. ก็ย่อมไม่สามารถที่จะรักษาศีล 5 ให้ได้

ฉะนั้น พระยาธรรมเอย.. บุคคลที่จะรักษาศีล 5 ได้ ก็ต้องเป็นบุคคลที่ศรัทธา อย่างไม่มีความลังเลสงสัย ว่าดีว่า /ไม่ดี ว่าถูก / ว่าไม่ถูก

กับองค์พระรัตนตรัย คือ *องค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์*

-- จึงสามารถที่จะรักษาศีล ตามที่ตนนั้นสมาทานเอาไว้ หรือว่า ตามศีล 5 ที่ชาวพุทธทั้งหลาย ควรจะรักษา --

เมื่อมีศีล 5 บริสุทธิ์.. จิตนั้นย่อม

ห่างไกล จากกิเลสตัณหา

ห่างไกล จากการสร้างกรรมทำเวร จิตย่อมเป็นผู้ประเสริฐ

และห่างไกล จากความทุกข์เข้ามาอีกระดับหนึ่ง

ดวงจิตผู้รักษาศีล 5 อย่างบริสุทธิ์ - ย่อมสว่างไสว

รู้แจ้งตามความเป็นจริงของสรรพสิ่งทั้งหลาย

ว่า.. มีเกิด ย่อมมีดับ

ว่า.. ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ ยึดติดลุ่มหลง ยึดเอาไว้เป็นของเรานั้นมิได้

- ย่อมรู้ และเข้าใจเช่นนี้…

เมื่อรู้ และเข้าใจเช่นที่กล่าวมานี้แล้ว เรียกว่า *พระโสดาบัน*

รู้ แล้วก็สามารถปฏิบัติตามได้ นะลูก

ฉะนั้น พระยาธรรมเอย.. *พระโสดาบัน* ก็คือ สามารถรักษาสภาวธรรม 3 อย่าง ที่กล่าวมานั้นได้ คือ

/ การมีศีล 5 บริสุทธ์

แล้วก็ไม่ลังเลสงสัยใน องค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์

/ รู้ว่า.. เกิดมาแล้ว ต้องตายแน่ในสักวัน - ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป

รู้เช่นนี้ ทำเช่นนี้ รักษาสภาวธรรมเช่นนี้ได้.. เรียกว่า *พระโสดาบัน*

และผู้ที่สามารถประพฤติ ปฏิบัติ จนถึงความเป็นพระโสดาบันได้แล้วนั้น..

ย่อมแน่นอน พระยาธรรม.. ท่านทั้งหลายเหล่านั้น จะเป็นผู้ที่จะกลับมาเกิดอีก -ไม่เกิน 7 ชาติ..

* เพราะถือว่า เป็นผู้ที่เข้าถึงกระแสแห่งพระนิพพาน

* เพราะถือว่า เป็นผู้ที่สามารถสร้างคุณงามความดี จนยกระดับจิตของตน - จนถึงการเป็นพระอริยเจ้าในระดับที่ 1 แล้ว..

ท่านทั้งหลายเหล่านั้น..

จะไม่มีการหวนกลับคืนสู่จุดที่ต่ำ

จะไม่เกิดเป็นสัตว์นรก เป็นเปรต เป็นอสุรกาย เป็นสัตว์เดรัจฉาน

.. เพราะว่า ท่านทั้งหลายเหล่านั้น..

รักษาศีล 5 บริสุทธิ์

มีองค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์ - เป็นที่พึ่ง

เป็นหนทางที่จะมุ่งไปสู่พระนิพพาน เพราะว่าท่านทั้งหลายเหล่านั้น.. มีความรู้แจ้ง ในการเกิด- และการดับ ของทุกอย่าง..

จนท่านทั้งหลายเหล่านั้น.. ไม่สามารถที่จะไปสร้างกรรมทำเวรที่หนัก / ที่เป็นเหตุส่งผลให้ตน ไปเกิดอยู่ในอบายภูมิ หรือว่าเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉานอีก ++

พระอริยเจ้า ในระดับที่ 1* คือ พระโสดาบันนี้ จึง..

เป็นผู้ที่จะสามารถเข้าถึงพระนิพพาน ในอนาคตอันใกล้นี้

เป็นผู้ที่เข้าถึงพระนิพพาน แน่นอน

เป็นผู้ที่ไม่สามารถกลับไปเกิด เป็นเปรต หรือว่าจะกลับไปสู่จุดที่ต่ำได้อีก

.. เพราะว่าหนทางที่มุ่งมั่นไปสู่นิพพาน เขามีไว้อยู่ คือ องค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์

.. เพราะว่าการที่เขานั้น จะทำความชั่วไม่มีอีก โดยการมีศีล 5 คุ้มกันเอาไว้

มีการรู้เหตุเกิด และเหตุดับ ถอดถอนความโลภ ความหลง ความรัก การเบียดเบียนผู้อื่น

ความโกรธ เหล่านั้นได้..

.. เพราะว่า ท่านทั้งหลายเหล่านั้นน่ะ เป็นผู้รู้ดี รู้แจ้งในระดับที่ 1 แล้ว

เป็นผู้ห่างไกล จากกิเลสและตัณหา

อย่างนี้ละ พระยาธรรม.. คือ *พระโสดาบัน*

และพระโสดาบันนั้น ก็ยังถือว่า เป็นผู้ที่ห่างไกลจากความทุกข์ - ถ้าเทียบกับดวงจิตผู้ที่ยังไม่เป็นพระอริยเจ้า ++

/ เพราะพระโสดาบัน มีจิตใจที่สงบ

/ เพราะมีศีล มีธรรม มีสมาธิ มีปัญญา มีความรู้แจ้งในการดำเนินชีวิต ไม่เบียดเบียนผู้อื่น

... ด้วยการรักษาศีล 5

/ ห่างไกลจากกิเลสตัณหา เพราะรู้เท่าทัน ในสิ่งทั้งหลาย ที่มาหลอกมาล่อต่างๆเหล่านั้นแล้ว

+ จึงไม่ทุกข์ ไม่รุ่มร้อน

+ จึงไม่เดือดร้อนมากมาย

+ จึงเป็นผู้ที่มีชีวิตที่สงบสุข

เช่นนี้ละ พระยาธรรม.. พระโสดาบัน คือ

ผู้ที่หลุดจากทุกข์ ในระดับที่ 1*

เป็นผู้ที่ห่างไกลจากกิเลสตัณหาได้แล้ว ถึงยอดดอยที่ 1

เป็นผู้ที่มีชีวิตสงบสุข

เป็นผู้ที่มีจุดมุ่งหมาย คือ **พระนิพพาน**

มีที่พึ่งในการดำรงชีวิต คือ องค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์

มีศีล เป็นเกราะป้องกัน ไม่ให้กลับไปสู่จุดที่ต่ำ

มีความรู้แจ้ง ถึงทุกสิ่งที่เกิด ที่มีอยู่ ที่ดับไป - ตามความเป็นจริง

จนกิเลสและตัณหา เบาบางลงจากตน

จึงเป็นผู้ประเสริฐในระดับหนึ่ง ซึ่งจะละต่อการเบียดเบียนผู้อื่นได้แล้ว

ได้มากแล้ว - หากเทียบกับดวงจิตทั่วไป ที่ยังไม่เป็นพระอริยเจ้า

แต่พระโสดาบันนี้ ก็ยังคง..

- มีความทุกข์อยู่บ้าง

- มีความต้องการ ปรารถนาสิ่งนั้นสิ่งนี้อยู่บ้าง

- มีความโกรธอยู่บ้าง

- มีความยึดตัวยึดตนอยู่บ้าง

คือ ยังมีกิเลสอ่อนๆอยู่ - ยังไม่สามารถดับกิเลสได้ทั้งหมด ++

เพียงแต่ว่า เบาบางลงจาก ดวงจิตทั่วไปที่ยังไม่ใช่พระอริยเจ้า

อยู่กับใคร อยู่ที่ไหน.. ก็มักจะสร้างความสุข ความเจริญ

มักจะทำให้คนในที่นั้น มีความสุข.. เพราะไม่เกิดการเบียดเบียนที่รุนแรง

* พระโสดาบัน จึงถือเป็นผู้ประเสริฐในโลกแล้ว *

เช่นนี้ อย่างนี้หละ พระยาธรรม.. พอจะรู้จัก พอจะเข้าใจว่าพระโสดาบัน มีสภาวธรรมแบบไหน บ้างแล้วหรือยัง.. พระยาธรรม

+ +

พระยาธรรม :: สาธุเจ้าค่ะ ลูกก็พอจะเข้าใจบ้างแล้วละเจ้าค่ะ

แต่พระพุทธองค์เจ้าขา.. ตามที่ลูกเคยได้ฟังมา คือ พระโสดาบันนั้น มีถึง 3 ประเภท หรือ 3 ระดับ ในการเป็นพระโสดาบัน น่ะเจ้าค่ะ

... เป็นแบบไหน ยังไง ล่ะเจ้าคะ ?

ขอพระพุทธองค์โปรดทรงเมตตา แสดงธรรมนี้ให้ลูกได้ฟังด้วย เจ้าค่ะ

- - -

พระยาธรรมเอย.. การประพฤติ ปฏิบัติ จนเข้าถึงพระโสดาบันนั้น - ก็มีการเข้าถึง

ในขั้นตน - ขั้นกลาง - และขั้นปลาย

จึงแบ่งออกมาเป็น 3 ระดับ ด้วยเพราะว่า.. จิตทั้งหลาย มีสภาวธรรมที่แตกต่างกัน

บางคน เข้าถึงการเป็นพระโสดาบันแล้ว - แต่สติปัญญาที่จะรู้ในธรรมนั้น.. มีน้อยกว่า บางกลุ่มบางคน

- จึงยังต้องใช้การศึกษา ฝึกฝนให้มาก

- จึงต้องอาศัยเวลามากหน่อย กว่าจะเข้าถึงซึ่งพระนิพพานได้อย่างแท้จริง..

บางคน บางดวงจิต เขานั้นก็มีการสร้างเวรสร้างกรรม ผูกกับจิตทั้งหลายเอาไว้มาก

เมื่อตนปฏิบัติจนถึงการเป็นพระโสดาบันแล้ว.. ก็ยังคงต้องใช้เวลานาน นานกว่าดวงจิตบางกลุ่ม

เพื่อที่จะชำระวิบากกรรมแห่งตนให้หมด

เพื่อที่จะปลดล็อคกับจิตทั้งหลาย ที่เกี่ยวเนื่องด้วยกันมา ในภพชาติต่างๆหมด

- จึงต้องอาศัยเวลานานหน่อย...

บางดวงจิต ก็มีปัญญามาก สร้างกรรมที่ไม่ดีเอาไว้น้อย

เมื่อเข้าถึงแล้ว.. ก็สามารถที่จะฝึกฝนตน จนเข้าถึงพระนิพพานได้ง่าย และใช้เวลาน้อยกว่า ++

มันก็มีเหตุของมัน เช่นนี้ละลูก จึงมีพระโสดาบัน ผู้ที่สามารถเข้าถึงพระนิพพานได้เลย เพียงใช้เวลาอีกเพียงแค่ 1 ชาติ

หรือว่าใช้เวลา 2 ชาติ 3 ชาติ หรือว่าจะ 6- 7 ชาติ - ก็สุดแล้วแต่ดวงจิตแต่ละดวง ++

จึงแบ่งออกมาเป็น 3 ระดับ คือ การเป็นพระโสดาบัน แบบที่สามารถ

/ เข้าถึงพระนิพพาน ได้ไว

/ เข้าถึงพระนิพพาน ได้แบบกลางๆ

/ หรือว่าเข้าถึงพระนิพพาน ได้ช้าหน่อย

-- แต่ก็ไม่เกิน 7 ชาติ **

อย่างนี้ละ พระยาธรรม.. จึงเป็นเหตุแห่งการแบ่งแยกว่า.. พระโสดาบันนั้น มี 3 รูปแบบ

เพราะมีเหตุของจิตแต่ละดวง ที่แตกต่างกัน

เป็นธรรมดา อย่างนั้นละ.. พระยาธรรมเอย

+ +

พระยาธรรม :: เข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

ลูกพอจะเข้าใจแล้วว่า.. องค์พระโสดาบัน จุดมุ่งหมายที่ 1* แห่งนักปฏิบัติทั้งหลาย ผู้มีปัญญาธรรม ที่จะมุ่งเพื่อที่จะไปให้ถึงนั้น คือ..

* การมีศีล 5 บริสุทธิ์

* รู้ว่าเกิดมา ต้องตายแน่

* เชื่อในองค์พระพุทธ องค์พระธรรม และองค์พระสงฆ์ อย่างไม่มีความลังเลสงสัย

เป็นผู้ที่ห่างไกลจากกิเลสตัณหา / กรรมวิบากต่างๆ ที่ไม่ดี ที่จะไปสร้างไปทำอีก

จิตจะไม่ตกไปสู่จุดที่ต่ำ

และท่านทั้งหลายเหล่านั้น.. ก็จะสามารถฝึกฝนจนตนนั้นบรรลุธรรม

พบพระนิพพานได้ ในไม่เกิน 7 ชาติ

ช้านานต่างกัน ด้วยว่าแต่ละดวงจิตนั้น.. มีสภาวธรรมที่แตกต่างกันไป ++

.. ลูกเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ

กราบขอบพระคุณพระพุทธองค์ ที่ทรงเมตตาแสดงธรรมนี้ให้ลูกได้ฟัง ได้นำไปพิจารณาตาม

ลูกจะมุ่งมั่นตั้งใจ ประพฤติ ปฏิบัติ และเผยแผ่

ให้ถึงการเป็นพระอริยเจ้ากัน ทั้งผู้เผยแผ่ และผู้ฟัง.. เจ้าค่ะ

สาธุ