หลวงปู่เทพโลกอุดร 2

พระพุทธองค์ให้พระ สีวลีเดินนำหน้าเมื่อจะเสด็จทางไกลไปยังถิ่นกันดารเพราะอะไร

พระสีวลี เป็นโอรสของพระนางสุปปวาสา ราชธิดาแห่งโกลิยนคร ตั้งแต่ท่านจุติลงถือ

ปฏิสนธิในครรภ์ของพระมารดา ได้ทำให้ลาภสักการะเกิดขึ้นแก่พระมารดาเป็นอันมาก ท่าน

อาศัยอยู่ในครรภ์ของพระมารดา นานถึง ๗ ปี ๗ เดือน ๗ วัน ครั้นเมื่อใกล้เวลาจะประสูติ

พระมารดาได้รับทุกขเวทนาอย่างแรงกล้า พระนางจึงขอให้พระสวามีไปกราบบังคมทูลขอพร

จากพระบรมศาสดาและพระพุทธองค์ตรัสประทานพรแก่พระนางว่า:-

“ขอพระนางสุปปวาสา พระราชธิดาแห่งพระเจ้ากรุงโกลิยะ จงเป็นหญิงมีความสุข

ปราศจากโรคาพยาธิ ประสูติพระราชโอรสผู้หาโรคมิได้เถิด”

ด้วยอำนาจแห่งพระพุทธานุภาพ ทุกขเวทนาของพระนางก็อันตรธานไปพระนาง

ประสูติพระราชโอรสอย่างง่ายดาย ดุจน้ำไหลออกจากหม้อ พระประยูรญาติทั้งหลายได้ขนาน

พระนามพระราชโอรสของพระนางสุปปวาสาว่า “สีวลีกุมาร”

เมื่อพระนางมีพระวรกายแข็งแรงดีแล้ว มีพระประสงค์ที่จะถวายมหาทานติดต่อกันเป็น

เวลา ๗ วัน จึงจึงความประสงค์แก่พระสวามีให้กราบทูลอาราธนาพระบรมศาสดาพร้อมด้วย

ภิกษุสงฆ์ มารับมหาทานอาหารบิณฑบาตในพระราชนิเวสน์ ตลอด ๗ วัน

ในวันถวายมหาทานนั้น สีวลีกุมาร มีพระวรกายเข้มแข็งดุจกุมารผู้มีพระชนม์ ๗

พรรษา ได้ช่วยพระบิดาและพระมารดาจัดแจงกิจต่าง ๆ มีการนำธมกรก (ธะมะกะหรก =

กระบอกกรองน้ำ) มากรองน้ำดื่มและอังคาสพระบรมศาสดาและหมู่พระภิกษุสงฆ์ ในขณะที่

สีวลีกุมาร ช่วยพระบิดาและพระมารดาอยู่นั้น ท่านพระสารีบุตรเถระได้สังเกตดูอยู่ตลอดเวลา

และเกิดความรู้สึกพอใจในพระราชกุมารน้อยเป็นอย่างมาก ครั้นถึงวันที่ ๗ ซึ่งเป็นวันสุดท้าย

พระเถระได้สนทนากับสีวลีกุมารแล้วชักชวนให้มาบวช สีวลีกุมาร ผู้มีจิตน้อมไปในการบวชอยู่

แล้ว เมื่อพระเถระชักชวน จึงกราบทูลขออนุญาตจากพระบิดาและพระมารดา เมื่อได้รับอนุญาต

แล้วจึงติดตามพระเถระไปยังพระอาราม

พระสารีบุตรเถระ ผู้รับภาระเป็นพระอุปัชฌาย์ ได้สอนพระกรรมฐานเบื้องต้น คือ

ตจปัญจกกรรมฐานทั้ง ๕ ได้แก่ เกสา(ผม) โลมา(ขน) นขา(เล็บ) ทันตา(ฟัน) ตโจ (หนัง) ให้

พิจารณาของทั้ง ๕ เหล่านี้ว่าเป็นของไม่งานเป็นของสกปรก ไม่ควรเข้าไปยึดติดหลงใหลในสิ่ง

เหล่านี้ สีวลีกุมาร ได้สดับพระกรรมฐานนั้นแล้วนำไปพิจารณาในขณะที่กำลังจรดมีดโกนเพื่อ

โกนผม ครั้งแรกนั้นท่านได้บรรลุเป็นพระโสดาบัน จรดมีดโกนลงครั้งที่ ๒ ท่านได้บรรลุเป็น

พระสกทาคามี จรดมีดโกนลงครั้งที่ ๓ ท่านได้บรรลุเป็นพระอนาคามี และเมื่อโกนผมเสร็จ

ท่านได้บรรลุเป็นพระอรหันต์

เมื่อท่านอุปสมบทแล้วปรากฏว่าท่านเป็นพุทธสาวกที่มีลาภสักการะมากมาย ด้วยอำนาจ

บุญบารมีของท่านที่สั่งสมมา ลาภสักการะเหล่านี้ได้เผื่อแผ่ไปยังพระสงฆ์สาวกท่านอื่น ๆ ด้วย

แม้พระบรมศาสดาเมื่อทรงพาหมู่ภิกษุสงฆ์เสด็จทางไกลกันดาร ถ้ามี พระสีวลี ร่วมเดินทางไป

ด้วย ความขาดแคลนอาหารและที่พักอาศัยในระหว่างทางก็จะไม่เกิดขึ้นแก่หมู่ภิกษุสงฆ์เลย

เช่น....

พระพุทธองค์และหมู่ภิกษุอาศัยบุญพระสีวลี

สมัยหนึ่ง พระบรมศาสดาเสด็จพร้อมด้วยภิกษุสงฆ์ จำนวน ๕๐๐ รูปไปเยี่ยมพระเรวตะ

ผู้เป็นน้องชายของพระสารีบุตรเถระ ซึ่งจำพรรษาอยู่ ณ ป่าไม้ตะเคียน เมื่อเสด็จมาถึงทาง ๒

แพร่ง พระอานนท์เถระได้กราบทูลสภาพหนทางว่า.....

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ถ้าเสด็จไปทางอ้อม ระยะทางไกล ๖๐ โยชน์ มีประชาชนอยู่

อาศัยมาก พระภิกษุไม่ลบากด้วยภิกขาจาร แต่ถ้าเสด็จไปทางลัดระยะทางประมาณ ๓๐ โยชน์

ไม่มีประชาชนอยู่อาศัย มีสภาพเป็นป่าใหญ่ มีแต่อมนุษย์อยู่อาศัย พระภิกษุสงฆ์จะลำบากด้วย

ภิกขาจาร”

พระพุทธองค์ ตรัสถามว่า:-

“ดูก่อนอานนท์ พระสีวลีมากับเราด้วยหรือไม่?”

“ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระเสวลีมากับเราด้วย พระเจ้าข้า”

พระพุทธองค์ ตรัสว่า:-

“ดูก่อนอานนท์ ถ้าอย่างนั้นก็จงไปทางลัด ไม่ต้องห่วง ไม่ต้องกังวลด้วยอาหาร

บิณฑบาต เพราะเทวดาทั้งหลายที่สิงสถิตอยู่ในป่าระหว่างทาง จะจัดสถานที่พักและอาหาร

บิณฑบาตไว้ถวายพระสีวลีผู้เป็นที่เคารพนับถือของพวกตน เราทั้งหลายก็จะได้อาศัยบุญของ

พระสีวลี นั้นด้วย”

ได้รับยกย่องในทางผู้มีลาภมาก

ด้วยอำนาจบุญที่ท่านพระสีวลี ได้บำเพ็ญสั่งสมอบรมมาตั้งแต่อดีตชาติ เป็นปัจจัยส่งผล

ให้ท่านเจริญด้วยลาภสักการะ โดยมีเทพยาดา นาค ครุฑ และมนุษย์ทั้งหลาย นำมาถวายโดยมิ

ขาดตกบกพร่อง ไม่ว่าท่านจะอยู่ในที่ใด ๆ ในป่า ในบ้าน ในน้ำ หรือบนบก เป็นต้น

ด้วยเหตุนี้ พระพุทธองค์ จึงทรงประกาศให้ปรากฏในหมู่พุทธบริษัทตรัสยกย่องท่านใน

ตำแหน่ง เอคทัคคะ เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลายในทาง ผู้มีลาภมาก

นับว่าท่านพระสีวลีเถระเป็นพระมหาสาวกอีกรูปหนึ่งที่ได้ช่วยกิจการ พระศาสนา แบ่ง

เบาภาระของพระบรมศาสดาเป็นอย่างมาก ท่านดำรงอายุสังขารโดยสมควรแก่กาลเวลาแล้วก็

ดับขันธปรินิพพาน

#ผู้ทำบุญมาก่อนเมื่อยามบุญส่งผลฉันได..ผู้ทำบาปกรรมทางไม่ดีก็ส่งผลฉันนั้น

#ยานพาหนะโดยสารศักดิ์สิทธิ์เหนือทิพย์นั้นคือฉันใด

-----------------

ปีติสุข​ แห่ง​ ทาน​ ศีล​ ภาวนา​ นั้น​ ธำรง​รัก​ษา​สืบ​ทอด​ไป​เป็น​กำ​ลัง​ให้​มนุษย์​พ้น​จาก​วิกฤต​ทุก​ประการ​ ไป​สู่​ความ​จำเ​ริญ​ทาง​โลก​แล​โลกุตตระ​ได้​ ด้วย​ #ภาวนาทิพย์เหนือทิพย์.. นะ​ลูก​หลาน​เอ๊ย​ ฯ​

อัน​ "#การภาวนาทิพย์เหนือทิพย์" นั้น​ คือ​การ​ภาวนา​น้อม​รำลึก​ถึง​ พร้อม​กับ​อาราธนา​ภาวะ​บริสุทธิ์​ศักดิ์​สิทธิ์​ทั้ง​ปวง​มา​ประคับประคอง​กล่อม​เกลี้ยง​การ​บำเพ็ญ​ทาน​-ศีล​-ภาวนา​ ที่​เรา​ประพฤติ​อยู่​เป็น​ปกติ​นั้น​ ให้​มี​พลานุภาพ​สูง​ส่ง​ยิ่ง​ขึ้น​กว่า​ธรรมดา​ทั่วไป​ สามารถ​เชื่อมโยง​กระแส​บุญ​บารมี​เป็น​หนึ่ง​เดียว​กับ​สิ่ง​ศักดิ์​สิทธิ์​บริสุทธิ์​ได้​

อัน​ว่า​ "สิ่ง​ศักดิ์​สิทธิ์​บริสุทธิ์" นั้น​คือ​ สิ่ง​ศักดิ์​สิทธิ์​ที่​หมด​กิเลส​แล้ว​ แต่​ยัง​มี​มหา​กรุณา​ธิคุณ​ทรง​อานุภาพ​สถิต​เสถียร​อยู่​อย่าง​มหา​ศาล​สุด​ประมาณ​ได้​ มี​กระแส​บุญ​บารมี​เป็น​พิเศษ​ประดุจ​ยานพาหนะ​ขน​ส่ง​สัตว์​ทั้งหลาย​เข้า​ถึง​พระ​สัทธรรม​เพื่อ​สืบ​พระพุทธ​ศาสนา​ห้า​พัน​ปี​ เป็น​อานุภาพ​เชื่อมต่อ​ระหว่าง​พระ​พุทธเจ้า​ทุก​พระองค์​ไม่​ขาด​สาย​นับ​แต่​องค์​ปฐม​เป็น​ต้น​มา​จนถึง​พระพุทธ​เจ้า​แห่ง​อนาคต​กาล​หา​ที่​สุด​มิได้

ทั้ง​นี้.. สัตว์​ใด​ที่​ขึ้นโดยสาร​ยานพาหนะ​ศักดิ์​สิทธิ์​ดังกล่าว​ เมื่อ​ถึง​สถานี​ที่​หมายคือ​พระ​นิพพาน​แห่ง​พระศาสนา​นี้​แล้ว​ จะ​ลง​จาก​ยาน​ก็​ย่อม​ได้​

แต่​ยาน​นี้​ยัง​คง​จะ​ดำเนิน​ต่อไป​เพื่อ​รับ​ผู้​โดย​สาร​คือ​สัตว์​โลก​แห่ง​อนาคต​กาล​ ให้​เดินทาง​ไป​ถึง​ที่​หมาย​คือ​พระ​นิพพาน​แห่ง​พระพุทธ​เจ้า​องค์​ต่อ​ ๆ​ ไป

หลวง​ปู่​ใหญ่​เทพ​โลก​อุดร​คือ​ยานพาหนะ​ทิพย์​เหนือ​ทิพย์​บริสุทธิ์​ศักดิ์​สิทธิ์​นั้น.. นะ​ลูก​หลาน​เอ๊ย​ ฯ​:

๏ พุทธ​ะ​ มะ​อ​ะ​อุ​ นะ​โม​พุทธ​า​ยะ​ นะ​มะ​พะทะ​ จะ​ภะกะสะ นะชาลีติ​ โลกุตตโร​ จะ​ มหา​เถโร​ เมตตา​ลาโภนะโส​มิยะ​ อะ​ระ​หัง​พุทโธ​ ยะ​ธาพุท​โม​นะ​ พระ​นิพพาน​นะ​ปัจจะโย​ โหตุ ๚ะ๛

--------------------

#ธรรมเทศนาหลวงปู่เทพโลกอุดร

#หลวงปู่เทพโลกอุดร

#ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนคืออย่างไร ?

ลูกหลานเอ๊ย.. บัดเดี๋ยวนี้ เขามักจะสอนกันว่า "มีตัวเราเท่านั้นที่จะเป็นแสงสว่างให้แก่ตนเองได้ ไม่มีที่พึ่งอื่นใดนอกจากตนเอง"

ผู้ใดที่รับคำสอนนี้มา พึงพิจารณาให้ดี ให้ถี่ถ้วน นะลูกนะ

มิฉะนั้นจะกลายเป็นความยึดมั่นถือมั่นเอาตัวตนเป็นที่ตั้ง เกิดความทะนงตน ซึ่งจะทำให้พึ่งตนไม่ได้อย่างแท้จริง ในระยะแรกๆคล้ายว่าจะพึ่งตนได้ แต่ต่อไปไม่นานกลายเป็นการทำลายตนทำลายผู้อื่น ก็ย่อมได้

การที่ตนจะเป็นแสงสว่างแก่ตน หรือ เป็นที่พึ่งแก่ตนได้นั้น.. ตนนั้นจะต้องได้รับการฝึกฝน-ขัดเกลา เอาพลังงานฝ่ายลบออก เอาพลังงานฝ่ายดีมาสู่ตน ประกอบพลังฝ่ายดีนั้นเข้ากับตนอย่างสอดคล้องต้องกัน จึงจะเป็นที่พึ่งแก่ตนได้แท้จริง

ถ้าไม่ผ่านการฝึกฝนอบรมตน ตนนั้นจะเป็นจุดศูนย์รวมของกิเลส-ตัณหาไปโดยอัตโนมัติ.. นี่ว่าตามธรรมชาติของตัวสัจธรรมเลยนะลูกหลาน

ตนนั้นเป็นที่พึ่งแห่งตนแน่นอน พระพุทธองค์ทรงสอนเราทั้งหลายเช่นนี้ แต่ก่อนที่พระองค์จะสอนเช่นนี้ ทรงสอนว่า "#ตนอันจะเป็นที่พึ่งแก่ตนได้นั้นต้องฝึกตน" .. แต่ไม่ค่อยมีใครหยิบยกสิ่งสำคัญทรงคุณค่านี้มาบอกกล่าวกันมากนัก

ลูกหลานหลวงปู่ใหญ่ที่ใฝ่ธรรม มุ่งหมายจักจำเริญรุ่งเรืองทั้งทางโลกและทางธรรมควบคู่กันไป จักต้องใช้ พละทั้ง 5 ให้เป็น และชำนิชำนาญ นะลูกนะ #พละทั้งห้านี่เองคือเครื่องมือสำคัญในการฝึกตน นั่นคือ....

- ศรัทธา แล้วสืบเนื่องด้วย.....

- วิริยะ แล้วสืบเนื่องด้วย....

- สติ แล้วสืบเนื่องด้วย....

- สมาธิ แล้วสืบเนื่องด้วย....

- ปัญญา

ครั้นองค์ธรรมพละ 5 นี้ เกิดครบถ้วนแล้ว ให้ใช้ "สติ" เป็นประธานแห่งองค์ธรรมทั้งปวง กำหนดให้ "สติ" คอยควบคุมดูแลองค์ธรรมอีก 4 ประการให้ทำงานประสานสัมพันธ์กัน มิให้องค์ธรรมใดเกิดความยิ่งหย่อนไปกว่ากันจนกลายเป็นความบั่นทอนขัดแย้งกัน

การฝึกตนด้วยองค์ธรรมที่ชื่อว่า พละ 5 นี้ ลูกหลานหลวงปู่ใหญ่สมควรอย่างยิ่งที่ต้องเรียนรู้ให้มาก เพราะยังมีหลักการ หลักปฏิบัติ อันเป็นรายละเอียดอีกมากพอสมควร อีกทั้งยังเนื่องด้วย จริตและกรรมเก่าที่แต่ละคนสั่งสมมาไม่เหมือนกัน ทำให้การปฏิบัติในการฝึกตนจักต้องมีวิธีการที่แตกต่างกันออกไป แม้หลวงปู่ใหญ่มีปฏิสัมพิทาญาณ แต่ภาษาอักขระของโลกก็อรรถาธิบายไม่ได้ครบถ้วน. ลูกหลานสมควรต้องฝึกจิตตนจนรองรับกระแสบุญกระแสจิตบริสุทธิ์จากพลังธรรมหลวงปู่ใหญ่ จึงจะได้รับการสื่อสารวิธีการแท้จริงที่จะฝึกจิตตนให้บรรลุผลสัมฤทธิ์ จนบังเกิดอิทธิพลานุภาพสามารถพึ่งตนได้

ด้วย ธรรม พร และ เมตตา นะลูกหลานเอ๊ย ๚

----------------

#หลวงปู่เทพโลกอุดร.

ลูก​หลาน​ทั้ง​หลาย​เอ๊ย​ ฯ​:

นี่คือรูปลักษณ์​ "หลวงปู่แสง วัดมณีชลขัณฑ์" แห่ง​ลพบุรี ลูกศิษย์คนสำคัญผู้หนึ่งของหลวงปู่ใหญ่.

หลวง​ปู่​แสง​ท่าน​นี้​ยัง​ได้​เป็น​อาจารย์​ของ​ สมเด็จ​โต​ พรหม​รังสี​ อีก​ด้วย​

เล่าขาน​กันว่า ท่านสร้างพระเจดีย์ด้วยตัวท่านเองผู้เดียวเพื่อถวายหลวงปู่ใหญ่​ สร้าง​เสร็จแล้วท่านกระโดดจากยอดพระเจดีย์ หายวับไปต่อ​หน้า​ต่อ​ตา​ของ​ผู้​คน​ใน​แถบ​ท้อง​ที่​นั้น​

ต่อมา​ ท่าน​ได้​ธุดงค์​ไป​สุด​หล้า​ฟ้า​เขียว​ ได้​ไป​พบ​พระ​คัมภีร์​โบราณ​ "ยอด​พระ​กัณฑ์​พระ​ไตร​ปิฎก" ซึ่ง​หลวง​ปู่​ใหญ่​รจนา​จารึก​ไว้​ให้​ลูกหลาน​ได้​ท่อง, สวด​เพื่อ​เป็น​มหา​อุดม​มงคล​ และ​สืบ​พระพุทธ​ศาสนา​ห้า​พัน​ปี​

ท่าน​แสง​จึง​ได้​ธุดงค์​พร้อม​ทั้ง​เผย​แผ่​พระ​คัมภีร์​ยอด​พระ​กัณฑ์​พระ​ไตร​ปิฎก​นี้​อย่าง​เอา​จริง​เอา​จัง​เพื่อ​สืบ​ทอด​ปณิธาน​หลวง​ปู่​เทพ​โลก​อุดร​

เมื่อ​สังขาร​กาย​ใกล้​อายุ​ขัย​ หลวง​ปู่​แสง​เจริญ​ฌาน​อยู่​เป็น​ระยะเวลา​นาน​แสน​นาน​ เพื่อ​รอ​ผู้​สืบ​ทอด​ปณิธาน​

ต่อ​มา​ "หลวงพ่อ​พรหม​ ถาวโร" ท่าน​ได้​ธุดงค์​มา​จาก​แดน​ไกล​ ได้​มี​โอกาส​พบ​ท่าน​แสง​ใน​ถ้ำ​ ณ​ วัด​ช่อง​แค​ อ.ตาคลี​ นคร​สวรรค์​ ปัจจุบัน​นี้.​ ได้​มี​โอกาส​ไต่ถาม​สนทนา​ธรรม​กัน. หลวง​พ่อ​พรหม​ได้​เรียน​รู้​วิชชา​ต่าง​จาก​ท่าน​แสง​ไว้​ทั้ง​หมด​ทั้ง​สิ้น. เมื่อ​ท่าน​แสง​มรณภาพ​แล้ว​ หลวง​พ่อ​พรหม​ได้​จัด​พิธี​ฌาปนกิจ​ให้​อย่าง​สมเกียรติ.

แล้ว​หลวงพ่อ​พรหม​ จึง​ตัดสินใจ​สร้าง​วัด​ช่อง​แค​ขึ้น​ ณ​ บริเวณ​นั้น​ โดย​มี​ปณิธาน​เดียว​กัน​กับ​ท่าน​แสง​ คือ​ เพื่อ​สืบ​พระพุทธ​ศาสนา​ห้า​พัน​ปี​

สำ​หรับ​ทุน​ประเดิม​ก้อน​แรก​ใน​การ​สร้าง​วัด​ช่อง​แค​นั้น​ หลวงพ่อ​พรหม​ถึง​ขนาด​ตัดสินใจ​เดินทาง​กลับ​อยุธยา​บ้าน​เกิด​ เพื่อ​ขาย​ที่ดิน​มรดก​ดั้งเดิมทั้ง​หมด​ นำ​ปัจจัย​มา​สร้าง​วัด​ช่อง​แค​

นี่​เท่า​กับ​หลวง​พ่อ​พรหม​ได้​ทุ่มเท​ทุกสิ่งทุกอย่าง​เพื่อ​สืบ​สาน​ปณิธาน​ตาม​รอย​หลวง​ปู่​ใหญ่​ สืบ​เนื่องจาก​ท่าน​แสง.. นั่น​แล​

พุทธ​ะ​ มะ​อ​ะ​อุ​ นะ​โม​พุทธ​า​ยะ​ หลวง​ปู่​ใหญ่​ขอ​ประทาน​พร​ให้​ลูก​หลาน​ทุก​คน​ที่​มุ่ง​มั่น​บำเพ็ญ​ ทาน​-ศีล​-ภาวนา​ เพื่อ​ความ​พ้น​ทุกข์​สิ้น​เชิง​แล​เพื่อ​สืบ​พระพุทธ​ศาสนา​ห้า​พัน​ปี​ จง​จำ​เ​ริญ​ทาง​โลก​ จง​รุ่งเรือง​ทาง​ธรรม​ สัมฤทธิ สัมฤทธิ สัมฤทธิ จง​ทุกประการ ตราบเท่า​เข้า​ถึง​พระ​นิพพาน.. นะ​ลูก​หลาน​เอ๊ย​ ฯ​:

------------------

#หลวงปู่เทพโลกอุดร

ลูกหลานทั้งหลายเอ๊ย

ช่วงเวลานับต่อแต่นี้ไปอีก 7 ปี ผู้ธำรงธรรม ปฏิบัติอยู่ในศีลธรรม มุ่งสู่โลกุตรธรรม จักได้รับพลังจากฟากฝั่งตรงข้ามมากเป็นพิเศษ มากกว่าปกติที่ผ่านมา ด้วยเหตุที่สภาวะของโลกธาตุกำลังเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่

อันว่าฝ่ายตรงข้ามกับธรรมนั้น อนุมานว่าเป็นมารก็ใช่ เป็นเจ้ากรรมนายเวรก็ใช่ เป็นเจ้าบุญนายคุณก็ใช่ แต่จักมีภาวะการแฝงเร้น ไม่แสดงตนในด้านใดเด่นชัด อาจมาในสภาวะน่าเห็นใจ ให้เราสงสารเวทนา ให้เราตระหนักบุญคุณ แต่ครั้นมิได้รับสิ่งพึงพอใจเขาจักหุนหันฉุนเฉียวเกรี้ยวกราดขึ้นมาได้ทันที ซึ่งถ้าเมื่อใครได้สงสารเห็นใจเข้าไปแล้วยากนักจักสลัดออกไปไปได้ เขาย่อมเกาะติดเรา ให้เราต้องรับภาระหรือตกหนักถึงขั้นเป็นทาสเขาอยู่ร่ำไป..

นี้เป็นเพียงอากัปกิริยาอันหนึ่งที่ยกขึ้นมาเป็นตัวอย่างเท่านั้น.. ยังมีอีกหลายแบบหลายอย่างเหลือเกิน.. นะลูกหลานเอ๊ย ๚

อย่างไรก็ตาม.. นะลูกหลาน.. ลูกหลานพึงใช้สติปัญญาและภูมิธรรมในการพิจารณาว่าจักกำหนดพฤติกรรมของเราอย่างไรต่อไป

หากลูกหลานจำเป็นต้องรับภาระนั้น สลัดออกไปมิได้ พึงอธิษฐานจิตอย่างโพธิสัตว์เพื่อรับภาระนั้นด้วยเมตตา,กรุณา,ขันติ,วิริยะ ทำภาระนั้นให้เป็นบุญ ทำบุญให้เป็นบุญนิธิ ทำบุญนิธิให้เป็นบุญญาธิการ. มิควรรับภาระด้วยความขุ่นมัวหมองหมางในอารมณ์ หรือ ไม่ควรเกิดอารมณ์ทางลบใด ๆ เลยแม้แต่น้อย. มีธรรมอันใดที่เราสมควรโปรดเขาให้แจ้งสว่างกระจ่างใจขึ้นมาบ้างก็ควรโปรดเขาด้วย อย่ารับภาระอย่างเดียว ประเดี๋ยวเขาจักเคยตัวในการเป็นฝ่ายรับอุปการะอย่างเดียว. จงโปรดเขาด้วยพรหมวิหาร อย่าโปรดด้วยหุนหันขึ้งเคียดเป็นอันขาด

แต่ถ้าหากรับภาระนั้นไม่ไหว จำเป็นต้องปลีกตัวออกจากภาระนั้น ก็พึงกำหนดรู้ด้วยจิตเป็นกลาง ให้รู้แจ้งจริง ไม่เข้าข้างตนเอง ว่า.. การที่เราปลีกตัวออกมาจากภาระนั้น เพราะเหตุใดกันแน่. เรามีกรรมอันควรต้องรับใช้อยู่ในกระบวนการกรรมนั้นหรือหาไม่. ถ้ามี แล้วเราต้องออกมาจากภาระนั้น เราจักคลี่คลายด้วยวิธีการอื่นใดอย่างไรต่อไป ด้วยความถูกต้องเหมาะสม และมีสัจจะมั่นคงที่จะรับใช้บาปกรรมไม่บ่ายเบี่ยงเลี่ยงหลบ ลูกหลานต้องอรรถาธิบายต่อเจ้ากรรมนายเวร,เจ้าบุญนายคุณ ให้เข้าใจและยอมรับได้

ในฝ่ายโลกแห่งจิตวิญญาณ ด้วยความที่พวกเขาขาดธรรมกล่อมเกลามาตั้งแต่เขาเกิดเป็นสัตว์ต่าง ๆ บนโลกมนุษย์ ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ดิรัจฉาน เขาจึงกลายเป็นวิญญาณแห่งความทุกข์ทรมานยิ่งนักเมื่อตายไป เขาจึงมาร่ำร้องหาความพ้นทรมาน ให้ผู้คนที่เกี่ยวข้องกับเขาสมัยที่เขายังมีชีวิตอยู่ ช่วยเขา. แต่เขามิอาจสื่อสารบอกกล่าวได้ เขาจึงสำแดงพลังแห่งความเครียด ความอึดอัด ความบีบคั้น ด้วยประการต่าง ๆ นานา มาสู่มวลมนุษย์

ลูกหลานหลายรายได้รับพลังทางลบจากโลกจิตวิญญาณอยู่ พึงรู้เถิด พวกเขาอยู่ในภาวะทรมานหนักหนา เพราะมีมนุษย์ทรงธรรมน้อยลงที่จะส่งกระแสบุญไปถึงพวกเขาได้. ในมวลหมู่มนุษย์เองก็มีพลังทางลบบีบคั้นกันและกันมากขึ้นผิดปกติ ก็เพราะมีมนุษย์ที่มีศีลธรรมซึ่งเชื่อมกระแสบุญไปถึงโลกุตรธรรมน้อยลง นั่นเอง

ภาวะวุ่นวาย ขุ่นข้อง หมองหมาง ด้วยประการต่าง ๆ นานา จึงเกิดในสังคมมนุษย์ขณะนี้มากขึ้น

จงมีขันติ จงมีมีสติ เพื่อเรียกหาตัวปัญญาจนถึงปัญญาวิมุตติมาอยู่กับเนื้อกับตัวให้ทันเวลา ซึ่งจะมีดังกล่าวได้ก็ด้วยการสวดมนต์เจริญภาวนากราบไหว้รำลึกพระรัตนตรัย หลวงปู่ใหญ่ ให้มาก ให้บ่อย ด้วยศรัทธาบริสุทธิ์ ซาบซึ้ง ไม่จืดจาง. เมื่อดวงจิตลูกหลานชุ่มชื่นเบิกบานด้วยความน้อมนำรำลึกถึงภาวะทิพย์แล้ว หลวงปู่ใหญ่อันเป็นองค์หลอมรวมพลังบุญฤทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวงจักสามารถช่วยลูกหลานให้พ้นทุกข์พิบัติภัยทุกประการได้. โดยที่วิบากกรรมนั้นแม้หนักหนาสาหัส มิอาจหลีกเลี่ยงได้ แต่ลูกหลานที่ได้รับความช่วยเหลือจากหลวงปู่ใหญ่จักรับกรรมด้วยความปีติล้นพ้น ไม่ลำเค็ญหม่นหมองครองทุกข์อีกต่อไป และจะพ้นกรรมนั้นไปได้สิ้นเชิงในที่สุด.

๏ พุทธะ มะอะอุ นะโมพุทธายะ นะมะพะทะ จะภะกะสะ นะชาลีติ โลกุตตะโร จะ มหาเถโร เมตตาลาโภนะโสมิยะ อะระหังพุทโธ ยะธาพุทโมนะ ขอประสิทธิพรบวรมงคลให้ลูกหลานทุกคนปลอดพ้นภัยพาล รอดพ้นบ่วงมาร สำราญวิญญาณ์ กันทุกรูปทุกนาม ทุกภพทุกภูมิ มีพลังจำเริญจิตพ้นภาวะบีบคั้น สู่พระนิพพานะปัจจะโย โหตุ เทอญ ๚ะ๛

------------

#ธรรมเทศนาหลวงปู่เทพโลกอุดร.

#หลวงปู่เทพโลกอุดร.

#หลวงปู่ใหญ่เล่าขาน

#ที่มาของพระคาถาปัจเจกโพธิ์

#ที่มาของพระคาถาเงินล้าน

#อย่างลึกซึ้งที่สุด

-----------------------

พระอนุรุทธ พระอรหันต์สาวกของพระพุทธเจ้า ท่านเป็นพระญาติในตระกูลศากยวงศ์ ที่มีบุญบารมีสูงมาก

เพราะตั้งแต่ประสูติเป็นเจ้าชายองค์น้อย ท่านไม่รู้จักความว่า "ไม่มี"

แม้จะขาดสิ่งของต้องประสงค์ มนุษย์อื่นใดไม่สามารถจัดหามาให้ท่าน​ได้ แต่เทพยดาจะเนรมิตมาถวายท่านทุกครั้ง

ที่มามีอยู่ว่า.......

ครั้งเมื่อพระอนุรุทธเสวยชาติเป็น นายอันนภาระ คนรับใช้ในบ้านเศรษฐี

นายอันนภาระแม้ยากจนเข็ญใจยิ่งนัก แต่เป็นคนซื่อสัตย์ ใฝ่บุญให้ทานมิได้ขาด

ก็สมัยนั้นโลกว่างจากพระพุทธเจ้าและพระพุทธศาสนา แต่มีพระปัจเจกพุทธเจ้ามาประสูติ,ตรัสรู้ เพื่อนำพระสัทธรรมมาโปรดสัตว์ให้พ้นทุกข์สิ้นเชิง

นายอันนภาระได้มีโอกาสถวายทานแด่พระปัจเจกพุทธเจ้าพระองค์หนึ่ง นาม "พระอุปริฏฐปัจเจกพุทธเจ้า" หลังจากพระองค์ท่านออกจากนิโรธสมาบัติ

นายอันนภาระตั้งจิตอธิษฐานขณะถวายทาน ว่า....

{เนื้อความพระคาถาบาลี ; แปลไทย}

‘‘อิมินา ปน ทาเนน, มา เม ทาลิทฺทิยํ อหุ;

นตฺถีติ วจนํ นาม, มา อโหสิ ภวาภเวฯ –

ภนฺเต เอวรูปา ทุชฺชีวิตา มุจฺเจยฺยํ, นตฺถีติ ปทเมว น สุเณยฺยนฺติ ปตฺถนํ ฐเปสิฯ ปจฺเจกพุทฺโธ ‘‘เอวํ โหตุ มหาปุญฺญา’’ ติ วตฺวา อนุโมทนํ กตฺวา ปกฺกามิฯ

ก็ด้วยทานอันนี้ ความเป็นผู้ขัดสนอย่าได้มี

แล้วแก่ข้าพเจ้า, ชื่อว่าคำว่า ไม่มี อย่ามีแล้วในภพน้อยภพใหญ่. ท่านเจ้าข้า ขอข้าพเจ้าพึงพ้นจากการเลี้ยงชีพอันฝืดเคืองเห็นปานนี้, ไม่พึงได้ฟังบทว่า "ไม่มี" เลย."

พระปัจเจกพุทธเจ้ากล่าวอนุโมทนาว่า " ขอความปรารถนาของท่านจงเป็นอย่างนั้นเถิด ท่านผู้มีบุญมาก" ดังนี้แล้ว ก็เดินทางจากไป"

หลังจากนั้นนายอันนภาระได้หมดสิ้นความยากจน กลายเป็นมหาเศรษฐี และทุกภพชาตินับจากนั้นเขาไม่ประสบพบความว่าไม่มี หรือ ความยากจน อีกเลย.

ลูกหลาน​เอ๊ย​ ๚

หลวงปู่ใหญ่จักอรรถาธิบายแก่ลูกหลานให้เข้าใจดังนี้ว่า......

การถวายทานแด่ผู้รับที่มีความบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์ มีผลยิ่งใหญ่มหาศาล โดยเฉพาะท่านผู้เป็นต้นบุญ ต้นทางแห่งพระสัทธรรมประเสริฐ นำพาสรรพสัตว์สู่ความพ้นทุกข์สิ้นเชิง

การถวายทานแด่พระพุทธเจ้าหรือพระปัจเจกพุทธเจ้ายิ่งมีผลมาก โดยเฉพาะหลังจากท่านออกจากนิโรธสมาบัติซึ่งเป็นการปฏิบัติอุกฤษฏ์ ไม่ได้ฉันภัตตาหารเป็นเวลานาน

ด้วยแนวทางศรัทธาอันประเสริฐเช่นนี้ จึงทำให้เกิดประเพณีตักบาตรพระปัจเจกพุทธเจ้าขึ้น มุ่งหมายให้ทานที่บำเพ็ญจากการตักบาตรนั้นเกิดอานิสงส์ยิ่งใหญ่​ ตาม​วิถี​จิต​วิธี​ปฏิบัติ​ของ​นาย​อันนภาระ​ หรือ​ พระ​อนุรุทธะ​อรหันตเถระ​เจ้า​ นั้น​แล​

ครั้น​ถึง​กาล​พุทธ​ศักราช​ 2472 เมื่อหลวงปู่ปาน โสนันโท (อาจารย์ของหลวงปู่ฤๅษีลิงดำ)ได้ธุดงค์ไปที่ปักษ์ใต้ ถึงนครศรีธรรมราช ได้พบครูผึ้ง หรือ บุญพึ่ง อายุมาก​ถึง​ 99 ปีแล้ว แต่​ยัง​แข็งแรง​ แต่​ก่อน​ยาก​จน​ แต่​ต่อมา​ร่ำ​รวย​ เพราะ​เจริญ​พระ​คาถา​พระ​ปัจเจก​โพธิ์​เป็น​เนือง​นิตย์​

หลวง​ปู่​ปาน​ได้ขอเรียน "พระคาถาปัจเจกโพธิ์" จาก​ครู​ผึ้ง​ ซึ่งครูผึ้งได้ร่ำเรียนมาจากพระธุดงค์ในดง​ ก็คือ หลวงปู่เทพโลกอุดร​ นั้น​แล​

พระคาถาปัจเจกโพธิ์นี้ศักดิ์สิทธิ์มาก ทำให้ศิษย์หลวงปู่ปานได้ร่ำเรียนท่อง,ปฏิบัติเป็นฌานแล้ว จากฐานะยากจนก็ร่ำรวยขึ้นอย่างมหาศาล นั่นคือ ตระกูล "ตั้งตรงจิตร"

โดยแก่นสารของพระคาถาปัจเจกโพธิ์ ก็คือ ให้จิตใจของผู้สวดมีพระปัจเจกพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งที่ระลึกอันประเสริฐบริสุทธิ์

ต่อมาหลวงปู่ฤๅษีลิงดำ ได้ตั้งสัจจาธิษฐาน นำพระคาถาปัจเจกโพธิ์มาเป็นแกนกลาง มีมโนมยิทธิอัญเชิญพระพุทธเจ้านับแต่องค์ปฐมเป็นต้นมา รวมทุกมหาบารมีอันบริสุทธิ์ศักดิ์สิทธิ์เข้าด้วยกัน ผนวกกันเป็นหนึ่งเดียว ให้ดวงจิตของผู้สวดพระคาถามีที่พึ่งที่ระลึกอันประเสริฐครบครันตั้งแต่ต้นจนปริโยสาน.. ต่อมาเรียกว่า "พระคาถาเงินล้าน"

ลูกหลานที่สวดพระคาถาปัจเจกโพธิ์ หรือ พระคาถาเงินล้าน ก็ตาม, หากได้เข้าใจถึงที่มาที่ไปแลแก่นสารแท้จริงของพระคาถาดังหลวงปู่ใหญ่เล่ามา ลูกหลานจักจำเริญจิตวิญญาณให้เป็นฌานได้ลึกซึ้ง จิตละเอียด ละเมียดละไม ปฏิบัติทางทางกาย-วาจา ได้อย่างนิ่มนวลอ่อนโยน

เช่น การถวายบิณฑบาตตามปกติแม้กับพระภิกษุสงฆ์ปุถุชนทั่วไป แต่ขณะนั้นดวงจิตลูกหลานน้อมรำลึกถึงพระพุทธเจ้าและพระปัจเจกพุทธเจ้าทุกพระองค์ การถวายทานแต่ละครั้งย่อมมีผลมาก ยิ่งสั่งสมหลายครั้งผลก็ยิ่งมากจนกระทั่งกลายเป็นมหาศาล อานิสงส์สุดจะประมาณได้

พระคาถาที่ลูกหลานสวดท่อง ก็จักบังเกิดอานิสงส์เลิศล้ำ

ทั้งนี้ ขึ้นอยู่กับ บุญดั้งเดิมที่ลูกหลานสั่งสมมา และตามบาปเก่าที่ลูกหลานจักต้องรับใช้มิอาจหลีกเลี่ยงได้ ด้วย .. นะลูกหลานเอ๊ย ๚

แต่ถึงแม้บุญเดิมมีน้อย บาปเก่ามีมาก แต่หากไม่ท้อถอย ท่องบ่นพระคาถามากเข้า สร้างบุญใหม่มากเข้า ไม่ทำบาปเพิ่ม อานิสงส์ความสำเร็จย่อมจักเกิดขึ้นได้แน่นอน

หลวงปู่ใหญ่จักกฤษฏิยาภิเษก เสริมอานุภาพทิพย์เหนือทิพย์ ประจุพลังถ้อยคำ แห่ง "พระคาถาเงินล้าน" ของ หลวงปู่ปาน และ หลวงปู่ฤๅษีลิงดำ ซึ่งแต่เดิมก็ศักดิ์สิทธิ์ยิ่งอยู่แล้ว ให้บังเกิดทิพยศักดิ์สิทธิ์ยิ่งขึ้น ประสิทธิมอบแก่​ลูกหลานทุกคนนำไปสวดท่อง ดังนี้......

(ตั้ง นะโม 3 จบ )

สัมปะจิตฉามิ นาสังสิโม พรหมา จะ มหาเทวา สัพเพยักขา ปะรายันติ (คาถาปัดอุปสรรค)

พรหมา จะ มหาเทวา อภิลาภา ภะวันตุ เม (คาถาเงินแสน )

มหาปุญโญ มหาลาโภ ภะวันต ุเม (คาถาลาภไม่ขาดสาย)

มิเตภาหุหะติ (คาถาเงินล้าน)

พุทธะมะอะอุ นะโมพุทธายะ วิระทะโย วิระโคนายัง วิระหิงสา วิระทาสี วิระทาสา วิระอิทถิโย พุทธัสสะ มานีมามะ พุทธัสสะ สวาโหม (คาถาพระปัจเจกพุทธเจ้า)

สัมปะติจฉามิ (คาถาเร่งลาภให้ได้เร็วขึ้น)

เพ็ง ๆ พา ๆ หา ๆ ฤา ๆ (คาถารวมทุกมหาบารมีบริสุทธิ์)

(สวดบูชาวันละอย่างน้อย 9 จบ​จนถึง​108​จบ​ ตัวคาถาต้องว่าทั้งหมด)

-----------------

#ธรรมเทศนาหลวงปู่เทพโลกอุดร.

#หลวงปู่เทพโลกอุดร.