Szanta (jasnota)
Szanta (jasnota)
- pobudza apetyt
- stosuje się przy nieżycie oskrzeli
- pomocna przy zaburzeniach trawienia
Dziko rosnącą szantę spotyka się w pobliżu zabudowań, ogrodów.
Surowiec - Ziele szanty.
Skład - Garbniki, dwuterpenowy awiązek gorzki marrubinę, śluzy, cukry, saponinę, olejek, sole mineralne.
Zastosowanie
Obecnie ziele szanty najczęściej stosuje się jako środek wykrztuśny w chorobach górnych dróg oddechowych. Jest również składnikiem mieszanek ziołowych żółciotwórczych i żółciopędnych. Wchodzi w skład granulatu Cholegran. Ostatnio zalecana jest jako środek poprawiający czynność serca, zwłaszcza u osób starszych, m.in. zmniejszający częstotliwość występowania dodatkowych skurczów.
Posiada bardzo szerokie zastosowanie w medycynie i leczeniu naturalnym. Wśród jej największych zalet wymienia się działanie:
– przeciwzapalne,
– przeciwmiażdżycowe,
– przeciwutleniające,
– przeciwhistaminowe,
– przeciwbólowe.
Zewnętrznie stosuje się szantę do płukania gardła i przepłukiwań przy upławach, zwykle w połączeniu z rumiankiem. Bardzo duże dawki naparów, wywarów czy maceratów z szanty pobudzają układ naczyniowy, znacznie zwiększają czynności wydalnicze skóry i nerek oraz wywołują biegunkę, należy ją więc stosować oględnie.
WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE I ZASTOSOWANIE
"Zainteresowanie szantą jako surowcem leczniczym wzięło swój początek z medycyny tradycyjnej, w której wykorzystywano ziele. Surowiec ten powszechnie stosowano w dolegliwościach żołądkowo-jelitowych, utracie apetytu, jako środek żółciopędny i żółciotwórczy
Od tysięcy lat szanta była uważana za najlepszy lek łagodzący kaszel i wszystkie problemy związane z drogami oddechowymi. Egipcjanie uważali ją za doskonały lek wykrztuśny (48). Ekstrakty z ziela używane były w leczeniu kokluszu oraz zewnętrznie na rany spowodowane ugryzieniem węży (49, 50). Grecki lekarz Hipokrates oraz inni lekarze na przestrzeni wieków również cenili ziele tej rośliny, jako lek na wiele chorób, takich jak gruźlica, zapalenie oskrzeli, gardła i zatok, tyfus i żółtaczka (51), a także w leczeniu niepłodności u kobiet, braku menstruacji oraz jako środek zwiększający laktację (48). Mieszkańcy Meksyku stosowali herbaty z ziela szanty w leczeniu infekcji dróg oddechowych, chorób serca, gorączki, bólów głowy i w bólach menstruacyjnych (52). Ekstrakty wodne z liści obniżały nieznacznie poziom glukozy, a także triglicerydów i cholesterolu, przynosiły ulgę w bólach i działały rozkurczająco (53, 54). Napary z ziela szanty używane są także jako środek napotny usuwający gorączkę, działają również lekko diuretycznie, zaś napar z liści w postaci aerozolu zwalcza gąsienice „miernikowca” (21, 46, 55)."
cytat pochodzi ze strony http://www.czytelniamedyczna.pl/2409,szanta-zwyczajna-marubium-vulgare-l-roslina-lecznicza-o-wielokierunkowym-dzial.html
Na wymienionej stronie bardzo obszerny opis właściwości Szanty.
szanta zwyczajna - wygląd
