Trądzik pospolity
Trądzik pospolity
Jest to skłonność do bakteryjnego zakażenia mieszków włosowych, przeważnie gronkowcem złocistym, spowodowana czynnikami wewnętrznymi (np. zaburzeniami przemiany materii, ogólnym osłabieniem organizmu, cukrzycą). Trądzik, zwłaszcza często występujący u młodzieży trądzik pospolity, jest bakteryjnym zapaleniem gruczołów łojowych skory.
Rany zakażone przeważnie gronkowcami, trudno poddają się leczeniu. W leczeniu ogólnym preparaty ziołowe są stosowane jako uzupełniająco-wspomagające, zwłaszcza te, które działają bodźcowo, przeciwzapalnie, obniżająco na wydzielanie łoju, tonizująco i odtruwająco.
Jest w jakimś stopniu związany z zaburzeniami hormonalnymi. Najczęściej trądzik pospolity przejawia się w postaci grudek i zaskórniaków, które powszechnie określa się mianem pryszczy. Oprócz hormonów ważnym pojęciem w zrozumieniu procesów powstawania trądziku jest - mieszek włosowy. Ten również ma swój niewielki wkład w powstawanie dolegliwości skórnych.
trądzik jest chorobą skóry spowodowaną zapaleniem gruczołów łojowych,
pojawia się u prawie 85% młodzieży - młodych dorosłych w wieku od 12 do 24 lat,
wraz z wyraźnymi wykwitami pojawiają się również zatkane pory, czyli ujścia gruczołów łojowych,
trądzik może rozwijać się głębiej i nie leczony pozostawia trudne do usunięcia blizny.
Niewłaściwa dieta i niektóre pokarmy mogą najwyżej nasilić istniejące zmiany trądzikowe, ale nie są przyczyną powstania choroby. Tłuste dania, czekolada, ostre przyprawy nie wywołują trądziku, ale spożywane w dużych ilościach mogą u nielicznych osób nasilać zmiany. Badania lekarzy amerykańskich przeprowadzone na dużej grupie osób wykazały, że pewne pokarmy zaostrzały zmiany trądzikowe u jedynie 10% badanych. U większości dieta nie miała wpływu na przebieg trądziku.
Trądzik nie jest zakaźny, ponieważ nie jest wynikiem zewnątrz pochodnej infekcji. Bakterie, które przyczyniają się do powstawania stanów zapalnych skóry, są obecne także we florze bakteryjnej zdrowych ludzi. To nieprawidłowości w rogowaceniu ujść mieszków włosowych prowadzą do nadmiernego rozwoju i aktywności bakterii.
Ziołolecznictwo
Mieszanki ziołowe
Zmieszać w równych ilościach korzeń łopianu, korzeń mniszka lekarskiego, ziele bratka i ziele macierzanki. 1 łyżkę stołową mieszanki zalać 1 szklanka wody, gotować ok. 5 minut. Przecedzić i pić 2-3 szklanki dziennie przed posiłkami.
Zmieszać w równych ilościach korzeń arcydzięgla, korzeń łopianu, korę dębu, liście poziomki, ziele szałwii, ziele dziurawca i ziele piołunu. Jedną łyżkę stołową mieszanki zalać 1 szklanką wody. Gotować ok. 5 minut. Pić 2-3 szklanki dziennie.
Napar z liścia orzecha włoskiego
Jedną czubatą łyżeczkę drobno pokrojonych liści zalać 1 szklanką wrzątku i pozostawić na 3-5 minut do naciągnięcia. Pić 2 razy dziennie po 1/2 szklanki.
Kąpiele
Zmieszać po 50 g ziela tymianku, liścia mięty pieprzowej, koszyczka rumianku, ziela skrzypu, kłącza tataraku i igliwia sosny. Zalać 3 l wody i gotować przez 15 minut. Przecedzić i wlać do wanny. Czas kąpieli do 15 minut.
Dwie spore garście suszonego ziela mniszka lekarskiego zalać 4 l wody i podgrzewać aż do wrzenia. przecedzić i wlać do wanny z ciepłą wodą. Czas trwania kąpieli - 15 minut. Zabieg powtarzać 2 razy w tygodniu.
200-300 g ziela skrzypu polnego zalać 5 l wody. Ogrzewać przez 15 minut pod przykryciem. Odstawić do naciągnięcia na 15 minut i przelać do wanny z ciepłą wodą. Czas trwania kąpieli do 30 minut. Stosować raz w tygodniu.
Kuracje ludowe
Myć twarz i ciało naparem z szałwii 2 razy dziennie przez 2 tygodnie.
Smarować skórę twarzy sokiem z cytryny parę razy dziennie. Kuracja kilkunastodniowa.
Myć często twarz i ciało mydłami z zawartością siarki.