Choroba zwyrodnieniowa stawów (CHZS)

Choroba zwyrodnieniowa stawów (CHZS)

CHZS jest najczęstszą choroba stawów, występuje trzykrotnie częściej u kobiet, zaczynając się przeciętnie około 50 roku życia, kiedy pojawiają się pierwsze objawy. Przeważnie jest procesem pierwotnym, ale może także nałożyć się na jakąkolwiek chorobę stawów.

Choroba zwyrodnieniowa układu kostno - stawowego jest spowodowana starzeniem, czyli stopniowym "zużywaniem się" chrząstek pokrywających powierzchnie stawu. W konsekwencji dochodzi do uszkodzenia stawu, co może prowadzić do stanów zapalnych, ograniczenia ruchomości i deformacji. Choroba zwyrodnieniowa jest najczęściej spotykaną formą artretyzmu. Dotyczy głównie stawów biodrowych, kolanowych i dłoni.

Cechy kliniczne

Bóle przy ruchach, nasilające się pod koniec dnia, oprócz tego stały ból o małym nasileniu w spoczynku, sztywność mięśniowa, chwiejność stawów. Najczęściej zajęte są dalsze stawy międzypaliczkowe, śródręczno-paliczkowe, śródstopno-paliczkowe kciuka i palucha, międzykręgowe w odcinku szyjnym i lędźwiowym, następnie staw biodrowy i kolanowy. Objawy obejmują tkliwość zajętych stawów, zniekształcenia, guzki Herberdena, wysięk do stawu, ograniczenie ruchów.

Zmiany radiologiczne

Zwężenie szpary stawowej, sklerotyzacja podchrząstkowa kości z tworzeniem się torbielkowtych ubytków, osteofity na brzegach stawów. Inne badania są przeważnie w normie.

Leczenie

Leki przeciwbólowe. Należy zmniejszyć masę ciała. Rozważenie wymiany stawu.

Staw Charkota

jest krańcowym stopniem zmian zwyrodnieniowych stawu w następstwie zużycia i występuje, gdy zmiany neurologiczne (wiąd rdzenia, nauropatia cukrzycowa, syringomyelia) znoszą czucie bólu.

źródło: Oksfordzki Podręcznik Lekarza Klinicysty (praca zbiorowa)