zioła - K
Karczoch zwyczajny
Karczoch pochodzi z rejonu Morza Śródziemnego. W krajach zachodnich uprawiany jest jako wieloletnia roślina warzywna. Surowcem jest ziele karczocha. Ziele karczocha zawiera cynarynę i inne kwasy organiczne, glikozydy flawonowe, śluzy, pektyny, garbniki, sole mineralne.
Zastosowanie
W ostatnich badaniach stwierdzono działanie żółciopędne, żółciotwórcze oraz obniżające poziom cholesterolu i lipidów w surowicy krwi. Ponadto udowodniono działanie pobudzające czynności odtruwające wątrobę i ochraniające komórki wątrobowe. W postaci tabletek Cynarex stosowany jest w różnych schorzeniach wątroby. Wyciąg z ziela karczochów w postaci preparatu Cynarex może być używany przez dłuższy czas profilaktyczno i leczniczo. Zaleca się przyjmowanie preparatów z karczocha chorym na cukrzycę, łuszczycę w leczeniu pokrzywki, egzemy. czytaj więcej > karczoch
Kminek zwyczajny
Na surowiec zielarski pozyskuje się wyłącznie z upraw. Surowcem jest owoc, ziele. Owoc kminku zawiera olejek, olej tłusty, Wit. A, D, flawonoidy.
Zastosowanie
Obecnie kminek jest stosowany jako środek rozkurczowy, pobudzający wydzielanie soków trawiennych, hamujący nadmierny wzrost bakterii-choroby Crohna. Zespól jelita drażliwego, wrzodziejące jelito grube. Wykazuje słabe działanie moczopędne oraz pobudzające laktację u matek karmiących, zwykle stosuje się kminek z innymi ziołami o podobnym działaniu. Wchodzi w skład mieszanek Normosan i Diagestosan, syropu przeczyszczającego Rhelax i proszku Gastrochol zalecanego w zaburzeniach trawienia.
Największe znaczenie kminek ma w piekarnictwie, produkcji serów, wędlin oraz dodawany jest do przetworów domowych. Zmielone nasiona kminku wchodzą w skład pieprzu ziołowego i przyprawy curry. Jako przyprawa mogą służyć młode liście kminku.
Kocanka piaskowa
Kocanki występują na piaszczystych nieużytkach, miedzach, skarpach, brzegach lasów zwykle w większych skupiskach.
Surowiec to kwiatostan kocanki.
Zawiera związki flawonoidowe, garbniki, substancje gorzkie, kwasy organiczne, niewielkie ilości olejku.
Zastosowanie
Obecnie zalecana jest jako środek żółciopędny w chorobach wątroby i woreczka żółciowego, szczególnie w kamicy, zapaleniu woreczka.
Ponadto w gośćcu i schorzeniach skórnych spowodowanych złą przemianą materii oraz w nieżycie żołądka i nerwicy żołądka. Wchodzi w skład mieszanki Chalagoga II.
Kolendra siewna
Uprawiana jest prawie na cały świecie, w Polsce również. Surowiec to owoc kolendry. W owocach występuje olejek-linalol, olej tłusty, kwasy organiczne, cukry, garbniki, Wit. C i sole mineralne. Zastosowanie
Obecnie owoc jest stosowany jako środek przeciwskurczowy, pobudzający trawienie i apetyt oraz hamujący nadmierną fermentację jelitową. Używany jest także jako środek żółciopędny, wykazuje działanie uspakajające. Większe znaczenie ma owoc w przetwórstwie spożywczym. Wykorzystuje też kolendrę przemysł spirytusowy.
Koniczyna czerwona
Rośnie na łąkach, polanach leśnych, obrzeżach lasów, miedzach. Surowcem są kwiaty i ziele koniczyny. W kwiatach i zielu koniczyny występują: flawony, flawonole, izoflawony, glikozydy, Wit. C, B1, B2, E, kwasy organiczne.
Zastosowanie W lecznictwie odwar z koniczyny stosuje się jako środek wykrztuśny, moczopędny i antyseptyczny przy zapaleniu pęcherza moczowego oraz przy niedokrwistości, bolesnych i nadmiernych krwawieniach miesięcznych, a także przy dychawicy oskrzelowej. Zewnętrznie w postaci okładów przy oparzeniach i ropniach. Sok ze świeżej koniczyny stosuje się jako środek przyspieszający gojenie się ran przy skrofulozie (przewlekła gruźlica węzłów chłonnych szyi u dzieci)
Rośnie w różnego typu lasach, najlepiej rozwija się w lasach mieszanych. Surowcem jest ziele, kwiaty, liście. W kwiatach i liściach występują glikozydy nasercowe, ponadto flawonoidy, związki saponinowe i inne.
Zastosowanie
Konwalia była stosowana od dawna w chorobach serca, epilepsji, obrzękach, febrze. W Anglii nalewka z kwiatów zalecana była od bólu głowy, jako środek zapobiegający wszelakim infekcją i wzmacniający system nerwowy. Obecnie konwalia należy do najcenniejszych roślin leczniczych i jest podstawowym składnikiem leków nasercowych. Wchodzi w skład kropli: Cardiol i Neocardina, mieszanki ziołowej Cardiosan, drażetek Convafrot i innych. Preparaty z konwalii wzmacniają skurcze mięśnia sercowego, przy czym tylko nie znacznie zmniejszają częstotliwość skurczów. Glikozydy konwalii działają błyskawicznie i prawie zupełnie nie kumulują się w organizmie. Preparaty mają działanie moczopędne i są silniejsze niż jakikolwiek lek stosowany przez lekarzy.
Stosowana jest również w postaci niewydolności serca, zwłaszcza u osób starszych cierpiących na dolegliwości: zmęczenia serca, kołatanie serca, niemiarowość serca, osłabienie skurczów, skłonność do obrzęków.
Nie muszę dodawać że leki z konwalii przepisuje tylko lekarz.
Koper ogrodowy
Uprawia się go prawie na całym świecie. Surowcem jest owoc kopru. Owoc kopru zawiera olejek, olej tłusty, karoten, sole mineralne. Świeże ziele zawiera Wit. C.
Zastosowanie Obecnie owoc kopru jest stosowany jako środek pobudzający apetyt, przeciwskurczowy oraz hamujący nadmierną fermentację, ponadto jako środek moczopędny, uspokajający i mlekopędny. Jest przyprawą niemal uniwersalną.
Koper włoski
Koper pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego. W rejonach naturalnych występuje jako roślina wieloletnia, w krajach Europy Środkowej uprawiana jest forma jednoroczna. Surowcem jest owoc kopru włoskiego. Owoc kopru zawiera olejek, tłuszcz, substancje białkowe, flawonoidy, woski, cukry, sole mineralne.
Zastosowanie Obecnie jest jeden z najniezbędniejszych leków dla niemowląt, działa łagodnie wykrztuśnie, pobudza ruchy robaczkowe jelit, co przeciwdziała wzdęciom i kolkom jelitowym, pobudza apetyt, działa mlekopędnie. Wchodzi w skład mieszanek Pektosan i Neopektosan zalecanych w chorobach górnych dróg oddechowych. Z kopru włoskiego produkowany jest miód, stosowany w praktyce pediatrycznej jako środek wykrztuśny i przeczyszczający syrop dla niemowląt i dzieci-Rhelax.
Kozieradka pospolita
Kozieradka pochodzi ze wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego, jest uprawiana w Indiach, Egipcie, Azji Mniejszej i wielu innych krajach. Surowcem jest ziele i nasiona kozieradki. Nasiona zawierają śluz, około 30 % związków białkowych, saponiny, lecytynę, cholinę, olejek, garbniki, gorzkie związki żywicowe, flawonoidy, cukry, Wit. PP, sole mineralne.
Zastosowanie Obecnie w lecznictwie rzadko się stosuje kozieradkę ze względu na kozi zapach. Przeważnie się stosuje zewnętrznie w postaci okładów jako środek na rany, nadal stosuje się rozdrobnione nasionka do okładów w celu zmiękczenia ropnych zapaleń skóry, przy czyrakach itp.
Kozłek lekarski
Kozłek w stanie naturalnym występuje na wilgotnych łąkach, w Polsce pozyskuje się go wyłącznie z upraw. Surowcem leczniczym jest korzeń. Zawiera: olejek, związki estrowe, niewielkie ilości alkaloidów, kwasy organiczne i inne związki.
Zastosowanie Obecnie korzeń kozłka jest wykorzystywany w lecznictwie w nerwicach wegetatywnych-narządowych, wyczerpaniu nerwowym, stanach lękowych. Wchodzi w skład mieszanek ziołowych Cardiosan, Nervosol, Cardiol, Neocardina, Neospaspina, Passispasmina, Valupol i kropli żołądkowych. Najpopularniejszym lekiem są krople walerianowe.
Kruszyna pospolita
Kruszyna występuje na całym niżu i w niższych partiach górskich. Surowcem jest ziele,kora,owoce dojrzałe. Kora zawiera 7% glikozydy -przeczyszczające, ponadto związki flawonowe, garbniki, saponinę, sole mineralne, flawonoidy.
Zastosowanie Obecnie kruszyna stosowana jest jako łagodny lek przeczyszczający, wywołujący niekiedy podrażnienia jelit, ponadto jako lek łagodny żółciopędny w schorzeniach wątroby. Wchodzi w skład mieszanek ziołowych Cholagoga, Degrosan, Normosan oraz liczne inne preparaty-Altra, Cholesol itd. Podobnie działa owoc kruszyny.
Krwawnik pospolity
Występuje na przydrożach, wzgórzach, w zaroślach, na suchych łąkach, pastwiskach, polach, ogrodach. Surowcem jest ziele krwawnika. Ziele zawiera olejek, flawonoidy, garbniki, Wit. C, sole manganu. Podobny skład ma kwiat.
Zastosowanie Zastosowanie krwawnika we współczesnej medycynie jest bardzo szerokie; jest doskonałym środkiem leczniczym pozbawionym działań toksycznych. Stosowany jako środek przeciwzapalny, rozkurczowy i aromatyczno-gorzki w zaburzeniach trawienia, nieżytach przewodu pokarmowego, chorobach wątroby. Ponadto w krwawieniach wewnętrznych, szczególnie przewodu pokarmowego i odbycie. Zewnętrznie w postaci okładów, kompresów, kąpieli jako środek gojący rany i oparzenia. Ziele wchodzi w skład mieszanek leczniczych: Sklerosan-miażdżyca, Degrosan-przemiana materii, Cholagoga II-żółciopędna, Nervosan, Diagestosan-zaburzenia trawienia nerwy, Rektosan-odbyt, Pulmosan-płuca.
Kukurydza zwyczajna
Uprawa jest rozpowszechniona w Europie. Surowcem są znamiona kukurydzy-pęczki nitkowate, znamiona młode. Znamiona zawierają saponiny, flawonoidy, olej tłusty, garbniki, substancje gorzkie, żywice, związki mineralne z dużą zawartością krzemionki.
Zastosowanie We współczesnej medycynie znamiona stosuje się jako środek moczopędny i przeciwzapalny w chorobach nerek i dróg moczowych [zapalenie miedniczek]. Ponadto jako środek żółciopędny i żółciotwórczy w chorobach wątroby i woreczka żółciowego. Wykazuje ono również działanie obniżające poziom cukru. Skrobia kukurydziana znajduje zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym i praktyce aptekarskiej. Mąka kukurydziana wykorzystywana do produkcji pieczywa w diecie bezglutenowej. Maria Treben zaleca znamiona nitkowane jako lek redukujący masę ciała i środkiem przeciw otyłości. W schorzeniach moczowych w połączeniu z kamicą, puchlinie osierdzia i obrzękach herbatkę ze znamion jest tak samo skuteczna w zapaleniu nerek i pęcherza, dnie i reumatyzmie. Leczenie dzieci w moczeniu nocnym oraz w kolce nerkowej. We wszystkich tych schorzeniach zażywa się co dwie godziny jedną łyżkę stołową herbatki.