Choroby oczu
Oko, gałka oczna: (okulus, bulbus oculi) narząd umożliwiający widzenie otaczającego nas świata, będący receptorem fal elektromagnetycznych długości fali od fioletu do czerwieni. Składa się ze ścian i układu załamującego promienie, z błony światłoczułej, pęczka włókien nerwowych, który przewodzi bodźce z tej błony do ośrodków w mózgowiu.
Gałka oczna jest genetycznie częścią między mózgowia. Zewnętrzną jej warstwą jest błona łącznotkankowa uformowana w kształcie kuli, zwana twardówką, która w części przedniej przechodzi w część przezroczystą o mniejszym promieniu, zw. rogówką. Wewnątrz rogówki znajduje się naczyniówka przechodząca w pobliżu rogówki w ciało rzęstkowe, którego wiązadełka odchodzące promieniście do wyrostków rzęstkowych, przyczepiają się w okolicy równika do torebki soczewki. W ciele rzęstkowym znajduje się mięsień zmieniający ogniskową soczewki.
Soczewka gałki ocznej jest dwuwypukła o średnicy około 4 mm. Część dalsza naczyniówki - tęczówka z otworem żrenicowym - jest przesłoną działającą automatycznie przez zwieracz i rozszerzacz źrenicy: położona do przodu soczewki i od strony rogówki, posiada barwnik. Przestrzeń zawarta między rogówką a tęczówką to komora przednia oka, łącząca się przez źrenicę z komorą tylną, ograniczona od przodu tęczówka, od tyłu soczewką i ciałem rzęstkowym.
Komory oka wypełnione są płynem wodnistym.
Wewnętrzna warstwą gałki ocznej jest siatkówka, składająca się z warstwy barwnikowej i z części nerwowej z komórkami nerwowymi. Warstwa barwnikowa wyściela całą wewnętrzną stronę naczyniówki gałki ocznej, aż po tęczówkę, natomiast część światłoczuła sięga nieco do przodu od równika soczewki.
Elementami światłoczułymi siatkówki są pręciki i czopki zwrócone częścią odbierającą bodźce do warstwy barwnikowej siatkówki.
Czopki uczulone są na barwy, a pręciki zawierające rodopsynę uczulone są na ilość światła.
W siatkówce (dno oka) oglądanej przyżyciowo przez otwór źrenicy za pomocą oftalmoskopu Helmholtza widzi się na zabarwionym czerwono tle brodawkę pęczka wzrokowego (--> tarczę nerwu wzrokowego) położoną przyśrodkowo, a do boku w osi optycznej - plamkę żółtą, miejsce najlepszego widzenia. Z brodawki (nie posiadającej komórek) wychodzą włókna nerwowe i żyła środkowa siatkówki, a wchodzi tętnica środkowa siatkówki. Gałka oczna poza soczewką wypełniona jest przezroczystym ciałem szklistym.
Tyle według opisu Medycznego słownika enyklopedycznego. Widzimy jak skomplikowanym narządem jest nasze oko.
Oko w chorobach układowych Materiał zatorowy przechodzący przez naczynia siatkówki powoduje nagłe zaniewidzenie (amaurosis fugax) z wrażeniem kurtyny przesuwającej się przez pole widzenia.
Zatory mogą pochodzić z rozpadających się płytek miażdżycowych lub z jam serca, z zastawek lub miejsca zawału, gdzie powstają skrzepliny przyścienne.
Krwotoki siatkówkowe występują w białaczce, w niedoczynności sierpowatokomórkowej obserwuje się przecinkowate krwotoki do spojówek, a w siatkówce tworzenie się nowych naczyń. W niedokrwistości złośliwej spotyka się niekiedy zanik narządu wzrokowego. ...Oko w chorobach układowych
Zespół suchego oka, "suche oko"– schorzenie oczu wywołane niedostatecznym wydzielaniem łez lub nadmiernym parowaniem filmu łzowego.
Do jego typowych objawów należy: drapanie, uczuciepiasku pod powiekami, uczucie obcego ciała, swędzenie, pieczenie, zaczerwienie, ból, obrzęknięte powieki, zjawisko podwójnego widzenia gromadzenie się wydzieliny w kącikach oka, światłowstręt.czytaj więcej....
Zapalenie spojówek Jest to stan zapalny spojówki. objawia się zaczerwienieniem, bólem i często lepką wydzieliną.
Najczęstszą przyczyną jest zakażenie, ale stan ten może być również spowodowany reakcja alergiczną lub podrażnieniem przez związki chemiczne.
Zapalenia spojówek nie są dolegliwościami banalnymi i mogą powodować groźne dla wzroku konsekwencje.
Dlatego nie powinny być leczone przypadkowo przepisanym kroplami, bez badania okulistycznego i próby określenia przyczyny choroby. ...
