Agrest

  • - zaburzenia w przemianie materii, zwłaszcza u dzieci i osób starszych

  • - ma działanie żółciopędne i moczopędne

  • - stosowany przy przewlekłych zaparciach

  • - stosuje się przy częstych krwotokach

  • - działa odświeżająco

  • - pomocny w niedokrwistości

  • - pomocny w chorobach skórnych


Wartości odżywcze agrestu

Woda, tłuszcze, węglowodany, białka (g/100 gram agrestu):

  • Woda: 87 g

  • Tłuszcze: 0,2 g

  • Białka: 0,8 g

  • Węglowodany: 8,8 g

  • KJ = 190

Witaminy (mg/100 gram agrestu):

  • B1: 0,02 mg.

  • B2: 0,02 mg.

  • B6: -.

  • C: 45 mg.

  • E: -.

  • Karoten: 0,035 mg

Minerały (mg/100 gram agrestu):

  • Sód: 1,6

  • Potas: 200,0

  • Magnez: 15,0

  • Wapń 29,0

  • Fosfor: 30,0

  • Żelazo: 0,63

  • Jod: śladowy

Agrest poprawia trawienie

Zawiera dużo witaminy C i pektyn, trochę potasu, fosforu, sodu, wapnia, magnezu oraz żelaza. Zwiększając wytwarzanie żółci, poprawia trawienie. Działa przeciwzapalnie oraz wzmacnia układ odpornościowy. Przyspiesza metabolizm, a dzięki właściwościom moczopędnym oczyszcza organizm ze szkodliwych produktów przemiany materii. Agrest powinny włączyć do jadłospisu osoby cierpiące na zaparcia oraz będące na diecie odchudzającej. Poleca się go także chorym na niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza.

Nalewka agrestowa

Agrestówka poprawie trawienia, działa lekko przeczyszczająco i moczopędnie.

Składniki:

  • 1 kg dojrzałego agrestu

  • 1/2 l spirytusu

  • 1/2 l wódki

  • 1/2 kg cukru

  • aromat waniliowy

Wykonanie:

Agrest dokładnie umyć, odciąć ogonki, wrzucić do słoja i lekko ugnieść. Zalać wódką i spirytusem. Odstawić na miesiąc. Następnie zlać, a owoce zasypać cukrem oraz dodać aromat waniliowy. Odczekać dwa tygodnie i powstałe nalewki - słodką i wytrawną - wymieszać. Wlać do butelek, szczelnie zakorkować i odstawić na miesiąc, aby dojrzała.

Dżem agrestowy


Składniki:

  • 1000 g dojrzałego agrestu,

  • 800 g cukru,

  • laska wanilii (lub cukier waniliowy)


Sposób przyrządzenia:

Dorodne, dojrzałe, ale nie przejrzałe owoce płuczemy i oczyszczamy z ogonków i okwiatu. Pozostałe płuczemy, rozgniatamy drewnianą łyżką, rozgotowujemy w szklance wody i przecieramy przez sito. do przetartej masy wsypujemy cukier, dodajemy wanilię (cukier waniliowy) i zagotowujemy. Do wrzącej masy delikatnie wkładamy całe owoce. Smażymy na małym ogniu, aż dżem stanie się przezroczysty, nie zapominamy przy ty o delikatnym zamieszaniu od czasu do czasu, bo dżem lubi się przypalać.

Wyjmujemy wanilię, a gorący dżem przekładamy do wyparzonych słoików ("twistów") zakręcamy i stawiamy "na głowie", pozostawiając w tej pozycji do wystygnięcia. Przechowujemy w miejscu chłodnym i ciemnym.

Ananas

Ananas

  • - tłumi infekcje, działa przeciwbakteryjnie i przeciw wirusowo

  • - pomaga rozpuszczać zakrzepy

  • - pomaga zapobiegać osteoporozie

  • - pomaga w gojeniu złamań

  • - poprawia trawienie

Ananas

Bromelaina jest enzymem trawiącym białka, uzyskiwanym z ananasa. Ma on silne właściwości przeciwzapalne.

Stosuje się go od lat pięćdziesiątych ostatniego stulecia, jako środek wspomagający leczenie wielu schorzeń, od kontuzji sportowych po choroby serca.


Bromelaina przyjmowana nawet w bardzo dużych dawkach rzadko powoduje skutki uboczne. Osoby bardzo wrażliwe mogą wykazać reakcje alergiczne i podrażnienia skóry.


Uwaga

Bromelaina jest bardzo dobrym i skutecznym środkiem i jest to prawda ale osoby z grupą krwi "0" mają ograniczony czas na zastosowanie bromelainy, gdyż substancja ta u tych osób wywołuje bóle stawów po dłuższym braniu tego składnika i dla tych osób konieczna jest zmiana na enzymy trawienne o nazwie Kreon. Należy być więc ostrożnym.

Ciekawostki

Dostępne w handlu preparaty mogą się różnić mocą. Żeby uzyskać silne działanie lecznicze, należy wybrać preparat zawierający co najmniej 2000 jednostek podpuszczkowych na gram. Surowy nie przetworzony ananas, nie może dostarczyć takiej ilości bromelainy, która mogła by wywołać działanie lecznicze. Dlatego należy przyjmować ją w postaci gotowych preparatów.

Ananas (Ananas comosus) Ananas pochodzi z tropikalnej części Ameryki Południowej, obecnie jest uprawiany w Chinach, Tajlandii, USA, Meksyku, na Filipinach oraz w Afryce Południowej.

Zastosowanie Duże soczyste i aromatyczne owoce nadają się do spożycia zarówno w stanie surowym jak i po przetworzeniu (soki, dżemy, kompoty).

  • Bromelaina jest enzymem rozkładającym i ścinającym białko. Występującym w świeżych ananasach. Dostępny w sklepach preparat jest zazwyczaj uzyskiwany z łodygi ananasa i różni się od enzymu występującego w owocu. łagodzi ból i opuchliznę związaną z urazami.

  • przyspiesza gojenie się ran i rekonwalescencję pooperacyjną

  • zmniejsza wydzielanie śluzu podczas zapalenia oskrzeli

  • wzmacnia skuteczność niektórych antybiotyków

  • wspomaga trawienie białka

Bromelaina jest silnym środkiem przeciwzapalnym, który łagodzi bóle i opuchliznę oraz wspomaga gojenie tkanek.

Uważa się że jest ona skuteczna dzięki temu, że współdziała z prostaglandynami, substancjami podobnymi do hormonów. Hamuje działanie tych prostaglandyn, które wywołują ból i stan zapalny, a jednocześnie pobudza tworzenie się prostaglandyn przeciwzapalnych. Pobudza także rozkład włóknika, czyli fibryny, nierozpuszczalnego białka, które jest jedną z najważniejszych substancji, biorących udział w procesie krzepnięcia krwi.

Ciekawostki

Dostępne w handlu preparaty mogą się różnić mocą. Żeby uzyskać silne działanie lecznicze, należy wybrać preparat zawierający co najmniej 2000 jednostek podpuszczkowych na gram. Surowy nie przetworzony ananas, nie może dostarczyć takiej ilości bromelainy, która mogła by wywołać działanie lecznicze. Dlatego należy przyjmować ją w postaci gotowych preparatów.


Bromelaina przyjmowana nawet w bardzo dużych dawkach rzadko powoduje skutki uboczne. Osoby bardzo wrażliwe mogą wykazać reakcje alergiczne i podrażnienia skóry.

Uwaga

Bromelaina jest bardzo dobrym i skutecznym środkiem i jest to prawda ale osoby z grupą krwi "0" mają ograniczony czas na zastosowanie bromelainy, gdyż substancja ta u tych osób wywołuje bóle stawów po dłuższym braniu tego składnika i dla tych osób konieczna jest zmiana na enzymy trawienne o nazwie Kreon. Należy być więc ostrożnym.

Ananas (Ananas comosus) Ananas pochodzi z tropikalnej części Ameryki Południowej, obecnie jest uprawiany w Chinach, Tajlandii, USA, Meksyku, na Filipinach oraz w Afryce Południowej.

Zastosowanie Duże soczyste i aromatyczne owoce nadają się do spożycia zarówno w stanie surowym jak i po przetworzeniu (soki, dżemy, kompoty).

Wartości odżywcze w 100 g:


  • 54 kcal

  • węglowodany: 11,8 g

  • białko: 0,8 g

  • tłuszcze: 0,2g

  • witaminy: C, A, B, PP

  • substancje mineralne: wapń, żelazo


Ananas z miętowym cukrem

Składniki:

  • 1 świeży ananas

  • 5 łyżek cukru

  • kilka listków mięty

Przygotowanie:

Obrać ananasa ze skóry, przekroić na ćwiartki i usunąć rdzeń. Następnie pokroić wzdłuż w cienkie plastry.

W moździerzu zmiażdżyć liście mięty z cukrem. Ułożyć plastry ananasa na talerzu i posypać miętowym cukrem.

Arbuz - naturalna Viagra!

Arbuz zwyczajny, nazywany także kawonem (Citrullus lanatus (Thunb.) Mansf.) – gatunek rośliny z rodziny dyniowatych. Wywodzi się z Afryki. Jest uprawiany w Polsce.

Wartości odżywcze i lecznicze

Owoc zawiera 92% wody, dlatego dobrze gasi pragnienie. Ma słodkawy, przyjemny, orzeźwiający smak, do czego przyczynia się zawartość kwasu jabłkowego i cytrynowego.

Ma znikomą zawartość witamin: 0,03 mg% B1, 0,04 mg% B2 i 6 mg% C.

Poza tym zawiera: ok. 70 mg% potasu, 11 mg% wapnia, 8 mg% chloru, 8 mg% sodu, 7 mg% siarki, 3 mg% magnezu i fosforu, 02 mg% żelaza i ok. 0,07 mg% miedzi. Ma znikomą wartość energetyczną – zaledwie ok. 30 kcal w 100 g.

Polepsza przemianę materii, wpływa korzystnie na układ pokarmowy. Jest też używany do maseczek na skórę, działa bowiem przeciwzmarszczkowo, tonizująco i ściągająco, pomaga przy leczeniu stanów zapalnych skóry i zajadów.

Arbuz dzięki dużej zawartości wody w owocach jest gatunkiem moczopędnym, zalecanym dla chorych na nerki.

Z badań wynika również, że podobnie jak pomidor i czerwony grejpfrut jest źródłem likopenu, który ma właściwości wspomagania leczenia chorób nowotworowych.

Więcej

Miąższ kawonów ma szerokie zastosowanie w żywieniu chorych na podagrę, niedokrwistość, niewydolność układu krążenia. Zalecany jest też w schorzeniach wątroby i układu moczowego. Sok ze świeżych owoców zalecany jest również chorym gorączkującym. W Gruzji kawony stosuje się do leczenia żółtaczki, sproszkowana sucha okrywa używana jest do leczenia chorób jelita grubego zwłaszcza u dzieci. Występujący w kawonie błonnik reguluje czynności przewodu pokarmowego i sprzyja wydalaniu cholesterolu co jest szczególnie ważne dla chorych na miażdżycę.


  • Arbuz - naturalna Viagra!- działa przeciwbakteryjnie i przeciwwirusowo

  • - chroni przed zakrzepom!

  • - spożywanie arbuza razem ze skórkami to naturalna viagra