Półpasiec

Bolesność i swędzenie łagodnieją, jeśli na miejsca zaatakowane półpaścem przykładamy kompres z octu jabłkowego.

Chorują na niego osoby w każdym wieku. Najczęściej jednak atakuje ludzi po ukończeniu pięćdziesiątki.

Przyczyny schorzenia nie są w pełni wyjaśnione. Przypuszcza się, że pierwotne zakażenie wirusem przebiega w postaci ospy wietrznej, natomiast półpasiec występuje w wieku późniejszym jako następstwo uczynnienia się zakażenia.

Pojawienie się bolesności i zaczerwienienia, a potem małych pęcherzyków zamieniających się w strupki znamionuje etapy rozwoju tej choroby. Pęcherzyki rozprzestrzeniają się wzdłuż nerwów, najczęściej na tułowiu, choć występują też na twarzy i głowie.

Wykwitom towarzyszy obrzęk węzłów chłonnych po stronie chorej. Po dwóch, trzech tygodniach półpasiec ustępuje. Ból i komplikacje w postaci porażenia nerwów twarzowych nierzadko utrzymują się przez kilka następnych miesięcy.

Półpasiec jest chorobą zakaźną, którą wywołuje dokładnie ten sam wirus VZV viracella zoster virus, co ospę wietrzną. Warto przy tym zaznaczyć, że wirus ten ma ścisłe związki z wirusem opryszczki, w wyniku czego zmiany skórne pojawiające się w trakcie przebiegu choroby, są do siebie podobne. Jeśli mamy kontakt z osobami zakażonymi półpaścem, po 2-3 tygodniach możemy zachorować na ospę wietrzną, bądź też droga zakażenia może przebiegać w odwrotnym kierunku, co oznacza, że w wyniku kontaktu z osobą chorą na ospę wietrzną, zachorujemy na półpasiec. Okres, w którym nosiciel wirusa zakaża, trwa zwykle 3-4 dni.

Półpasiec najczęściej dotyka osoby dorosłe i atakuje z reguły jeden z nerwów czuciowych wraz z powiązanym z nim zwojem międzykręgowym oraz fragmentem skóry, która jest przez niego unerwiana. W incydentalnych przypadkach wirus atakuje większą liczbę nerwów i wówczas mówimy o półpaścu podwójnym, który może przybrać postać jedno lub obustronną.

Wykwity skórne pojawiają się w kilku rzutach, przez co wszystkie stadia wysypki są wyraźne widoczne. Goją się one najczęściej bez pozostawiania blizn, jeśli chory nie drapie pęcherzy, które czasem mogą swędzieć. Chory ma podwyższoną temperaturę ciała przez około 5 dni, a po upływie tego okresu wysypka zaczyna goić się i przysychać, aczkolwiek wykwity skórne utrzymują się o wiele dłużej niż choćby w przypadku ospy wietrznej. Problemem dla wielu pacjentów jest fakt, że pojawiająca się w pierwszym etapie choroby przeczulica utrzymuje się bardzo długo po zakończeniu choroby. Dlatego też pacjent pomimo ustąpienia widocznych objawów choroby może cierpieć z powodu bólu, którego nie da się wyleczyć. Stan ten może trwać kilka tygodni, miesięcy, a w skrajnych przypadkach nawet do kilku lat. Niestety, istnieje możliwość doprowadzenia do zakażenia bakteryjnego, które zaostrza objawy półpaśca i powoduje nowe symptomy

Choroba z reguły umiejscawia się na jednym ze zwojów piersiowych, rezultatem czego wykwity są zlokalizowane na klatce piersiowej. Przypominają one wysypkę, jaka pojawia się przy ospie. Występuje ona w postaci pasa obejmującego połowę klatki piersiowej, stąd też nazwa samej choroby.

Co ciekawe, półpasiec może zostać wywołany przez kontakt z chorym na ospę wietrzną dzieckiem, jeśli osoba dorosła nie miała do czynienia z tą chorobą w dzieciństwie. Dodatkowo, przyczyną półpaśca może być wirus ospy, który zagnieździł się w zwojach nerwowych jeszcze w okresie dzieciństwa i przez kilkanaście lat przebywał w nim nie powodując żadnych objawów. Trudno jednoznacznie stwierdzić, jakie czynniki są odpowiedzialne za uaktywnienie się wirusa półpaśca uśpionego w zwojach nerwowych, choć niektórzy lekarze wskazują w tym względzie wszelkie stany osłabienia odporności organizmu.

Okłady

Okład z octu winnego

Szybszy powrót do zdrowia i złagodzenie bólu można także osiągnąć, przykładając kilka razy dziennie do miejsca zaatakowanego przez półpasiec gazę lub chusteczkę nasączoną octem winnym. Czasami po jednym lub dwóch okładach ból łagodnieje, ustępuje również swędzenie.

Okład z białej kapusty

Równie skutecznym lekiem łagodzącym i leczącym objawy i leczącym objawy półpaśca jest biała kapusta. Na miejsce zmienione chorobowo przyłożyć (najlepiej na noc) rozwałkowany liść kapusty, przytrzymać bandażem, aby nie zsuwał się z ciała.
Rano, dla wzmocnienia efektu leczniczego, po zdjęciu okładu przemyć chore miejsce sokiem z surowej kapusty (przemywanie powtarzać kilka razy w ciągu dnia). Na noc znowu przykładać okład z liści.

Pierwsze objawy półpaśca nie koniecznie muszą być powiązane z tą konkretną chorobą. Zalicza się do nich:

złe samopoczucie,
podwyższoną temperaturę ciała,
bóle głowy i gardła.

Zmiany skórne ewoluują wraz z upływem czasu. Ich rozwój można podzielić na kilka etapów:

płaskie, plamy o żywo czerwonej barwie,
czerwone grudki powstałe po uwypukleniu się plam,
pęcherzyki, które wypełnia przezroczysta surowica,
pęknięcie pęcherzyków i pokrycie się ich strupami

Wykwity skórne pojawiają się w kilku rzutach, przez co wszystkie stadia wysypki są wyraźne widoczne. Goją się one najczęściej bez pozostawiania blizn, jeśli chory nie drapie pęcherzy, które czasem mogą swędzieć. Chory ma podwyższoną temperaturę ciała przez około 5 dni, a po upływie tego okresu wysypka zaczyna goić się i przysychać, aczkolwiek wykwity skórne utrzymują się o wiele dłużej niż choćby w przypadku ospy wietrznej. Problemem dla wielu pacjentów jest fakt, że pojawiająca się w pierwszym etapie choroby przeczulica utrzymuje się bardzo długo po zakończeniu choroby. Dlatego też pacjent pomimo ustąpienia widocznych objawów choroby może cierpieć z powodu bólu, którego nie da się wyleczyć. Stan ten może trwać kilka tygodni, miesięcy, a w skrajnych przypadkach nawet do kilku lat. Niestety, istnieje możliwość doprowadzenia do zakażenia bakteryjnego, które zaostrza objawy półpaśca i powoduje nowe symptomy.