Ziołolecznictwo
Ważne
Mieszanie ziół i medykamentów szkodliwe
Naukowcy ostrzegają, że popularne zioła i suplementy, w tym ziele dziurawca, a nawet czosnek i imbir, wchodzą w interakcję z popularnymi lekami na serce, a także może być niebezpieczne łączenie ich, dla pacjentów przyjmujących statyny, leki na krzepnięcie krwi i ciśnienie krwi.
Jeśli więc przyjmujesz leki rozrzedzające krew (nawet zwykłą aspirynę) uważaj na miłorząb, czosnek, imbir, korę wierzby, tawułę. Zioła te w połączeniu z lekami rozrzedzającymi krew mogą doprowadzić do wewnątrzczaszkowych krwotoków. Inny preparat, to czosnek popularny i powszechnie uznany przede wszystkim jako lek bakteriobójczy, doskonały na układ krążenia, obniżający poziom tzw. "złego" cholesterolu LDL w połączeniu z lekami kardiologicznymi, może niweczyć ich działanie. Należy zatem powiadomić lekarza o stosowaniu go.
Jak twierdzi dr Jahangir.
Ci, którzy biorą suplementy czosnku w przekonaniu, że to poprawi stan zdrowia ich serca, stwierdził, "iż są bardzo zaskoczeni, że mogą przyjmować coś, co może potencjalnie zwiększyć ryzyko krwawienia."
źródło: The News York Times
Wykorzystywana wiedza o roślinach jest zaledwie cząstką doświadczeń minionych pokoleń, ich mądrości tworzącej prawdziwe kompendium często nawet nie zapisanych, a jedynie przekazywanych ustnie sposobów przywracania zdrowia. Świat roślin, wody, kamieni - naturalnych leków - pozostaje ciągle otwartą skarbnicą, do której człowiek współczesny również sięga w chwilach zagrożenia zdrowia. Sięga tym chętniej, im większa jest jego świadomość, iż to co naturalne mniej szkodzi. Pozostaje to w zgodzie z podstawową zasadą medycyny akademickiej primum non nocere.
Medycyny, która - zdaniem wielu wybitnych jej przedstawicieli - otwiera się na te nowe, choć tak na prawdę tylko zapomniane, przywoływane z przeszłości praktyki lecznicze.
Wiele zapomnianych mądrości, w tym zakresie nadal jest niedocenianych jak choćby zabiegi hydroterapeutyczne propagowane przez niestrudzoną dr Jadwigę Górnicką. Mimo niestrudzonych wysiłków dr Górnickiej, popularyzującej wodolecznictwo i inne kuracje naturalne, dziedzina ta pozostaje wciąż niedoceniana.
Wodolecznictwo to kolejny zapomniany dział naturalnego leczenia, a jej terapeutyczne właściwości są tanim i powszechnie dostępnym sposobem. Podobnie jak lecznicze wartości warzyw.
Część tej wiedzy zawdzięczamy Wincentemu Priesnitzowi - wynalazcy prysznica oraz Sebastianowi Kneippowi, który wodolecznictwo wprowadził w krąg stałych praktyk leczniczych, mimo iż znane były już w starożytności.
Autorstwo innych ludowych sposobów ginie co prawda w mroku dziejów, ale ich niekwestionowna przydatność wciąż służy nam w przywracaniu dobrego zdrowia i kondycji.
Ziołolecznictwo jest jedną z metod medycyny klasycznej. Wykorzystuje nadal bogactwo surowców naturalnych oraz roślin.
Rośliny całe bądź ich część zawierają związki o właściwościach leczniczych, które same lub w połączeniu z innym roślinami w postaci nalewek, wyciągów, pigułek, syropów, soków, tabletek są naturalnym lekiem na różne dolegliwości.
W leki ziołowe należy zaopatrywać się w sklepach zielarskich lub aptekach. Nie należy na własną rękę leczyć się ziołami, należy skorzystać z porady lekarza lub zielarza, jedynie w przypadku małych dolegliwości można samemu stosować zioła, ale zgodnie z instrukcją podaną na ulotce lub opakowaniu.
Osoby, które zbierają zioła muszą pamiętać o tym, aby rośliny były zbierane w miejscach oddalonych od dróg i środków przemysłowych.
Zioła najlepiej jest suszyć w miejscu przewiewnym i zacienionym, przechowywać w słojach lub pojemnikach chłodnych w suchych miejscach nie dłużej niż 1 rok.
Ziołolecznictwo inaczej - fitoterapia, jest przeważnie rodzajem leczenia w medycynie niekonwencjonalnej. Również w medycynie konwencjonalnej wiele leków opartych jest na ziołach. W ziołolecznictwie podstawą jest stosowanie surowców jak też przetworów roślinnych.
Ziołolecznictwem w pewnym sensie są także rośliny znane każdemu z codziennej diety, czyli owoce i warzywa.
Historia ziołolecznictwa sięga zarania dziejów, już w Egipcie stosowano leczenie ziołami.
Ważne!
Wiele roślin zawiera substancje, które stosowane w niewielkich ilościach mogą mieć zastosowanie lecznicze. Pamiętać należy jednak, że wszelkie zioła powinny być używane po konsultacji z lekarzem lub farmaceutą, a samodzielne przygotowywanie mieszanek ziołowych powinno być poprzedzone stosowną lekturą.
Artykuły w Witrynie
Zdrowie w naturze dotyczące medycyny, prawa oraz publikowane porady mają charakter edukacyjny i nie mogą być traktowane jako profesjonalne konsultacje dotyczące konkretnych przypadków. Dokładam wszelkiej staranności, by prezentowane w serwisie artykuły były rzetelne i zgodne z prawdą, jednak ani ja jako autor, ani wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności za szkody.
Mieszanki ziołowe składają się z kilku zmieszanych w odpowiednich proporcjach, surowców roślinnych dobranych tak, by substancje czynne wchodzące w skład mieszanki nawzajem się uzupełniały i wzmacniały oczekiwane działanie lecznicze. Ta możliwość wspólnego działania licznych składników często stanowi o wyższości tradycyjnych preparatów galenowych nad czystymi substancjami wyizolowanymi z roślin. Nie obserwuje się w tych przypadkach szkodliwych działań ubocznych, jakie często towarzyszą stosowaniu substancji leczniczych. Przemysł zielarski produkuje kilkanaście gotowych mieszanek ziołowych.
Nerwosan Składniki mieszanki działają uspokajająco, nasennie i przeciwskurczowo. Mieszanka jest zalecana przy nerwicach, bezsenności, wzmożonej pobudliwości nerwowej, zaburzeniach okresu pokwitania i przekwitania.
Septosan Składniki mieszanki działają przeciwzapalnie, odkażająco i odwadniająco. Mieszanka jest zalecana w stanach nieżytowych i zapalnych jamy ustnej, przy bólach zębów, zapaleniu ozębnej, zapaleniu migdałków, anginie.
Arnika górska
Jest objęta całkowitą ochroną. Do celów leczniczych może być pozyskiwana wyłącznie za specjalnym zezwoleniem prowadzonych upraw. Arnika górska to wspaniałe, naturalne lekarstwo. Zioło to zwiększa odporność organizmu na infekcje (listerie, salmonella), przyspiesza gojenie się ran po operacjach, wyrywaniu zębów. Jest skuteczna na wszelakie obrażenia. Arnika górska może być używana, ogólnie w dawkach homeopatycznych, na zaburzenia psychiczne i fizyczne, siniaki, urazy stawu z nader ...czytaj dalej
Miłorząb japoński
Drzewo które rośnie m.in. w Chinach od ponad 200 mln lat. Zastosowanie: Miłorząb japoński wpływa korzystnie na układ krążenia i ośrodkowy układ nerwowy. Uelastycznia naczynia krwionośne, od najmniejszych naczyń włosowatych do największych tętnic, dzięki czemu poprawia się krążenie w kończynach i mózgu. Działa też podobnie jak Aspiryna, zmniejsza lepkość krwi i tym samym ryzyko powstawania skrzepów. Ma też właściwości przeciw utleniające, dzięki temu likwiduje wolne rodniki i chroni zdrowe krwinki. ...czytaj dalej
Koper włoski Koper pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego. W rejonach naturalnych występuje jako roślina wieloletnia, w krajach Europy Środkowej uprawiana jest forma jednoroczna.
Surowcem jest owoc kopru włoskiego. Owoc kopru zawiera olejek, tłuszcz, substancje białkowe, flawonoidy, woski, cukry, sole mineralne.
Zastosowanie: Obecnie jest jeden z najniezbędniejszych leków dla niemowląt, działa łagodnie wykrztuśnie, pobudza ruchy robaczkowe jelit, ...czytaj dalej
Podstawowe związki chemiczne zawarte w roślinach
Alkaloidy - związki silnie aktywne, zwykle trujące, trudno rozpuszczalne w wodzie; mają gorzki smak.
Aminokwasy - liczne związki organiczne, rozpuszczalne w wodzie. Są elementami składowymi białek i uczestniczą w biosyntezie wielu ważnych związków.
Antocyjany - pospolite barwniki, działającymi na naczynia włosowate, poprawiają ostrość widzenia
Białka - niezbędny budulec struktur komórkowych i tkankowych.
Enzymy - grupa białek działających w komórkach i płynach ustrojowych jako biokatalizatory reakcji biosyntezy i rozkładu.
Flawonoidy - liczna grupa związków barwnych (żółtych). Zapewniają w organizmie równowagę chemiczną.
Garbniki - wykazują działanie antyseptyczne, ściągające i antywirusowe.
Glikozydy - bardzo silnie działają na organizm ludzki, są rozpuszczalne w wodzie i mają przeważnie gorzki smak.
Gorycze - mają charakter glikozydów, powodują zwiększone wydzielanie śliny i soku żołądkowego.
Olejki eteryczne - w małych dawkach są nieszkodliwe, w większych to przeważnie trucizny. Wykazują działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne, żółciopędne i inne.
Saponiny - smak ich zwykle nieprzyjemny i przeważnie są truciznami. Rozpuszczają czerwone krwinki.
Bylica piołun
Występuje w całej Polsce, szczególnie na przydrożnych nieużytkach i leśnych polanach.
Surowcem zielarskim jest ziele piołunu. Ścina się ulistnienie ..dalej >
Amor Seco
Roślina rdzennie peruwiańska, jest pospolitym chwastem, występuje również w Brazylii, Meksyku, Dominikanie, Haiti, Filipinach, Wenezueli. ..dalej >
Dziki bez czarny Bez czarny występuje pospolicie w całym kraju, rośnie w zaroślach na skrajach lasu.
Surowcem zielarskim jest kwiat i owoc. Kwiaty zbiera się delikatnie najlepiej rano ...dalej >
Głóg dwuszyjkowy
Rosną przy drogach, brzegach lasów, nadaje się na żywopłoty. Surowcem są kwiaty oraz owoce głogu.
Kwiaty i liście zawierają związki flawonoidowe-kwercetynę, hyperozd, rutozyt, Wit. C, grupa-B, pektyny. Owoce poza wyżej wymienionymi duże ilości prowitaminy A. ...dalej >
Podobne
Podobne