Witamina H - Biotyna

Witamina H - Biotyna

(Witamina B 7 - witamina J)

Używane nazwy: Biotyna, witamina Bw, witamina B7, koenzym R Biotyna (koenzym R albo witamina H)Niedobór zdarza się bardzo rzadko i spotyka się go tylko u osób, których dieta jest złożona z 30 proc. i więcej z surowego białka jaja kurzego. Zawiera ono substancję nazywaną awidyną, która uniemożliwia wchłanianie witaminy H z jelit. Pojawiają się wówczas zmiany zapalne skóry i wypadają włosy. Biotyna jest dostarczana z pożywieniem, przede wszystkim w żółtku jaj, a także w mleku, drożdżach, kalafiorze czy bananach. Co ciekawe, w znacznej mierze jest również wytwarzana w jelitach przez bakterie. Witamina H czyli biotyna należy do witamin z grupy witamin B, a więc rozpuszczalna w wodzie. Witamina ta pełni rolę przenośnika dwutlenku węgla w różnych procesach przemiany materii. Wytwarzana jest przez bakterie żyjące w przewodzie pokarmowym. Bierze udział w metabolizmie białek i tłuszczów, uczestniczy w syntezie kwasów tłuszczowych, jak też przy wchłanianiu witaminy C. Współdziała w przemianie aminokwasów i cukrów jak również uczestniczy z witaminą K w syntezie protrombiny białka odpowiedzialnego za prawidłowe krzepnięcie krwi. Wpływa na właściwe funkcjonowanie skóry oraz włosów, zapobiega siwieniu włosów oraz łysieniu.

Działanie

  • należy do grupy witamin rozpuszczalnych wodzie, zawiera związki siarki

  • jest konieczna do syntezy kwasu askorbinowego

  • bierze udział w metabolizmie białek i tłuszczów

  • zapotrzebowanie dzienne u osób dorosłych wynosi od 100-300 mcg

  • mogą ją syntezować bakterie jelitowe

  • spożywanie surowych jajek może utrudnić jej wchłanianie

  • współdziała z witaminami B2, B6, niacyną i Wit. A zapewnia utrzymanie zdrowej skóry.

Korzyści

  • zapobiega siwieniu włosów

  • zapobiega łysieniu

  • łagodzi bóle, mięśniowe

  • leczy wypryski i stany zapalne skóry

Choroba niedoborowa

wypryski skórne, skrajne wyczerpanie, pogorszenie metabolizmu tłuszczów, wyniszczenie organizmu, łysienie, depresja

Źródła naturalne

wątroba wołowa, żółtko jaj, mąka sojowa, drożdże piwne, mleko, nerki, nie łuskany ryż

Niedobór witaminy:

  • łuszczycowe zmiany skóry na dłoniach, nogach i ramionach, wysuszenie i przebarwienia skóry oraz błon śluzowych,

  • podwyższenie poziomu cholesterolu i barwników żółciowych we krwi,

  • bóle mięśniowe, osłabienie i apatia

Nadmiar witaminy:

  • bóle brzucha, nudności, wymioty, złe samopoczucie, niekiedy biegunka

Warto wiedzieć

  • pacjenci leczeni antybiotykami lub sulfonamidami wymagają większego spożycia biotyny w dawce dziennej-przynajmniej 25 mcg.

  • wskazane jest podawanie biotyny mężczyznom z objawami łysienia

  • pamiętać należy że biotyna działa synergistycznie i bardziej efektywnie jeśli podawana jest razem z witaminami B2, B6, niacyną, Wit.A

  • poziom biotyny obniża się stopniowo u kobiet w ciąży, przypuszcza się nawet że niedobory biotyny u kobiet w ciąży powoduje mniejszą wagę płodu. Ponadto uzupełnienie witaminy H w czasie ciąży poprawia stan psychiczny kobiet

  • w suchej postaci biotyna jest dość trwała, ale w silnie kwaśnych i alkalicznych roztworach traci swoją aktywność biologiczną, szczególnie w podwyższonej temperaturze.

Witamina B 7 - witamina J

Witamina B7lub: witamina J

Witamina B7 to inaczej biotyna. Nazwa chemiczna: cholina (glukonian, orotan, winian, stearynian, chlorek i cytrynian choliny)

Mimo że została odkryta już w roku 1862 przez Sterckera i wyizolowana przez niego z żółci, do dziś nie uznano powszechnie jej działania witaminowego. Niektórzy twierdzą, że ma ona działanie nie tyle witaminowe, co hormonalne czy parahormonalne, ale świat nauki nie zajął jednoznacznego stanowiska co do jej roli. Z chemicznego punktu widzenia cholina jest aminoalkoholem, który znajduje się prawie wszędzie. W swej naturalnej postaci jest bezbarwna, ciekła, lepka, a nawet syropowa, silnie zasadowa. Wchłania ona z otoczenia dwutlenek węgla. Bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie i w alkoholach, dzięki zawartej w niej cząsteczce uwodornionej, której zawdzięcza zdolność emulgowania tłuszczów, dzięki grupom metylowym.

Witamina B7 znajduje się przede wszystkim w surowym pełnym mleku, żółtku jaj, podrobach zwierzęcych: wątrobie cielęcej, wołowej i wieprzowej oraz nerkach baranich. W świecie roślinnym spotyka się ją głównie w kiełkach sojowych i pszenicy, fasoli, suchym grochu, szpinaku, niektórych grzybach i drożdżach piwnych. Dość duże jej ilości zawiera kozieradka.

Dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę B7 nie przekracza sześćdziesięciu do dziewięćdziesięciu miligramów. Amerykanie szacują, że jest ono dziesięć razy większe. Nie należy jednak zapominać o ich skłonności do przesady w ocenianiu zapotrzebowania człowieka na witaminy. Dzienna dawka powinna być zwiększona w okresie ciąży, jednak ilości tej witaminy zawarte w normalnym jedzeniu w pełni pokrywają te potrzeby. Metabolizm choliny rozpoczyna się w żołądku, gdzie jej rola jest raczej niewielka, niemniej ważna. Polega na przygotowaniu emulgacji ciał tłuszczowych, która odbywa się w dwunastnicy. Następnie cholina jest wchłaniana przez ścianki jelit. Stamtąd dostaje się do dużego krwiobiegu i zostaje przeniesiona do wątroby, w której się odkłada. Część jednak witaminy B7 jest syntetyzowana przez florę bakteryjną z trójmetyloaminy i tlenku etylenu pochodzenia roślinnego i z rozpadu niektórych aminokwasów.

Cholina odgrywa w organizmie bardzo ważną rolę, ponieważ bierze udział w tworzeniu fosfolipidów i niektórych aminokwasów, zwłaszcza lecytyny wewnątrzpochodnej. Ale przede wszystkim stanowi dla organizmu ochronę ogólną. Dzięki swojej funkcji w syntezie betainy odgrywa ważną rolę polegającą na ochronie wątroby. Zabezpiecza ona również neuron. Lecytyna zabezpiecza wątrobę przed osadzaniem się w niej tłuszczów, przyspieszając ich przenoszenie do tkanek łącznych. Witamina B7 ułatwia poza tym gromadzenie witamin w komórkach wątroby i odgrywa ważną rolę w wykorzystywaniu anabolicznym tłuszczów rozpuszczalnych w tłuszczach, ułatwiając wchłanianie jelitowe witamin i zmydlonych tłuszczów.

Cholina ma zdolność rozszerzania naczyń i pobudzania perystaltyki jelit, zwłaszcza gdy przez chelatację cząsteczki acetylowej zostaje przekształcona w acetylocholinę, która jest rozkładana przez cholinoesterazę, lub kiedy podlega chelatacji przez muskarynę, inny aminokwas, w którego procesie tworzenia uczestniczyła. To korzystne działanie choliny na jelita można wytłumaczyć jej pobudzającym oddziaływaniem na system nerwowy przywspółczulny, a hamującym na układ nerwowy współczulny.

Niedobór witaminy, spowoduje nadmiar cholesterolu we krwi z niebezpiecznym wzrostem tłuszczów i trójglicerydów powodujących choroby serca i stwardnienie tętnic. Poza zaburzeniami sercowo-naczyniowymi wystąpi otłuszczenie wątroby i jej dróg wewnętrznych i zewnętrznych sprzyjające kamicy żółciowej w chwili podniesienia się stężenia moczanów i szczawianów.

Wspomniane wyżej zaburzenia krążenia powodują nienormalne zagęszczenie krwi, wywołujące pogorszenie się stanu ogólnego organizmu związane z niedostatecznym ukrwieniem mózgu. Zaniki pamięci i drżenie miokloniczne mogą być zwiastunami choroby naczyniowo-mózgowej.

Wreszcie cholina spełnia ważną funkcję przyspieszając działanie przeciwtoksyczne wątroby, dzięki pobudzeniu koenzymu NADPH2 stymulującego komórki wątroby.

Niektóre czynniki toksyczne niszczą witaminę B7. Jest to przede wszystkim alkohol, zwłaszcza w przypadku nałogowego alkoholizmu. Awitaminozę B7 mogą również spowodować regularnie przyjmowane estrogeny syntetyczne i sulfonamidy.

Cholina nie powoduje żadnych zaburzeń. Nie ma też właściwości toksycznych.

Źródło: Gustave Mathieu, "Witaminy to zdrowie" ("La santé grâce aux vitamines"; 1993)