Cholina

Cholina (kation 2-hydroksyetylotrimetyloamoniowy) – organiczny związek chemiczny, posiadający czwartorzędowągrupę aminową, występujący najczęściej w postaci chlorku.

Mówiąc prościej, to nic innego jak witamina B4.

Znaczenie biologiczne

Fakt, iż lecytyna jest niezbędna dla normalnego rozwoju organizmu zwierzęcego, sprawił, że początkowo cholinę zaliczano do witamin z grupy B. Pogląd ten uległ zmianie, ponieważ cholina jest syntetyzowana w bardzo ograniczonym zakresie przez organizm ludzki. Dodatkowo ilości choliny potrzebne do sprawnego funkcjonowania są duże: 0,5–4 g dziennie.

Cholina uważana jest za substancję witaminopodobną ze względu na jej istotne znaczenie biologiczne. Cholina ma postać bezbarwnej lub białej krystalicznej substancji, silnie higroskopijnej, dobrze rozpuszczalnej w wodzie i etanolu, lecz nierozpuszczalnej w chloroformie i eterze. W wątrobie cholina tworzy się z N-metyloetanoloaminy według poniższego schematu:

Produktem pośrednim jest więc N,N-dimetyloetanoloamina, a dawcą grup metylowych, −CH3, np. metionina.

holina może być stosowana w leczeniu zaburzeń w układzie nerwowym. Terapię cholinową stosuje się m.in w:

• dyskinezie pęcherzyka żółciowego

• pląsawicy Huntingtona

• chorobie Alzheimera

• ataksji

źródło: Wikipedia

Dzięki niej kształtowany jest układ nerwowy płodu. Ze względu na swoje właściwości cholinę zalicza się do witamin z grupy B. Cholina w połączeniu z kwasem foliowym wspomaga przemiany tłuszczów oraz pozwala na utrzymanie mózgu w dobrej kondycji. Prawidłowa ilość choliny w organizmie zmniejsza ryzyko wystąpienia chorób związanych z wątrobą i woreczkiem żółciowym. Acetylocholina jest wytwarzana przez cholinę i dzięki niej pamięć mózgu jest w dobrej kondycji.

Najlepszymi źródłami choliny są żółtka jaj oraz mleko, ale związek ten zawarty jest także w składzie wielu suplementów diety – najczęściej tych, które wspomagają odchudzanie, gdyż cholina przyspiesza metabolizm. Ze względu na ścisłe oddziaływania choliny z witaminą B9 oraz B12, warto zbilansować swoją dietę tak, aby zawierała wszystkie trzy te składniki.

WITAMINA B7

lub: witamina J

Nazwa chemiczna: cholina (glukonian, orotan, winian, stearynian, chlorek i cytrynian choliny)

Mimo że została odkryta już w roku 1862 przez Sterckera i wyizolowana przez niego z żółci, do dziś nie uznano powszechnie jej działania witaminowego.

Niektórzy twierdzą, że ma ona działanie nie tyle witaminowe, co hormonalne czy parahormonalne, ale świat nauki nie zajął jednoznacznego stanowiska co do jej roli.

Z chemicznego punktu widzenia cholina jest aminoalkoholem, który znajduje się prawie wszędzie. W swej naturalnej postaci jest bezbarwna, ciekła, lepka, a nawet syropowa, silnie zasadowa. Wchłania ona z otoczenia dwutlenek węgla. Bardzo łatwo rozpuszcza się w wodzie i w alkoholach, dzięki zawartej w niej cząsteczce uwodornionej, której zawdzięcza zdolność emulgowania tłuszczów, dzięki grupom metylowym.

Witamina B7 znajduje się przede wszystkim w surowym pełnym mleku, żółtku jaj, podrobach zwierzęcych: wątrobie cielęcej, wołowej i wieprzowej oraz nerkach baranich. W świecie roślinnym spotyka się ją głównie w kiełkach sojowych i pszenicy, fasoli, suchym grochu, szpinaku, niektórych grzybach i drożdżach piwnych. Dość duże jej ilości zawiera kozieradka.

Dzienne zapotrzebowanie organizmu na witaminę B7 nie przekracza sześćdziesięciu do dziewięćdziesięciu miligramów. Amerykanie szacują, że jest ono dziesięć razy większe. Nie należy jednak zapominać o ich skłonności do przesady w ocenianiu zapotrzebowania człowieka na witaminy. Dzienna dawka powinna być zwiększona w okresie ciąży, jednak ilości tej witaminy zawarte w normalnym jedzeniu w pełni pokrywają te potrzeby.

Metabolizm choliny rozpoczyna się w żołądku, gdzie jej rola jest raczej niewielka, niemniej ważna. Polega na przygotowaniu emulgacji ciał tłuszczowych, która odbywa się w dwunastnicy. Następnie cholina jest wchłaniana przez ścianki jelit. Stamtąd dostaje się do dużego krwiobiegu i zostaje przeniesiona do wątroby, w której się odkłada. Część jednak witaminy B7 jest syntetyzowana przez florę bakteryjną z trójmetyloaminy i tlenku etylenu pochodzenia roślinnego i z rozpadu niektórych aminokwasów.

Cholina odgrywa w organizmie bardzo ważną rolę, ponieważ bierze udział w tworzeniu fosfolipidów i niektórych aminokwasów, zwłaszcza lecytyny wewnątrzpochodnej. Ale przede wszystkim stanowi dla organizmu ochronę ogólną. Dzięki swojej funkcji w syntezie betainy odgrywa ważną rolę polegającą na ochronie wątroby. Zabezpiecza ona również neuron.

Lecytyna zabezpiecza wątrobę przed osadzaniem się w niej tłuszczów, przyspieszając ich przenoszenie do tkanek łącznych.

Witamina B7 ułatwia poza tym gromadzenie witamin w komórkach wątroby i odgrywa ważną rolę w wykorzystywaniu anabolicznym tłuszczów rozpuszczalnych w tłuszczach, ułatwiając wchłanianie jelitowe witamin i zmydlonych tłuszczów.

Cholina ma zdolność rozszerzania naczyń i pobudzania perystaltyki jelit, zwłaszcza gdy przez chelatację cząsteczki acetylowej zostaje przekształcona w acetylocholinę, która jest rozkładana przez cholinoesterazę, lub kiedy podlega chelatacji przez muskarynę, inny aminokwas, w którego procesie tworzenia uczestniczyła. To korzystne działanie choliny na jelita można wytłumaczyć jej pobudzającym oddziaływaniem na system nerwowy przywspółczulny, a hamującym na układ nerwowy współczulny.

Niedobór witaminy, spowoduje nadmiar cholesterolu we krwi z niebezpiecznym wzrostem tłuszczów i trójglicerydów powodujących choroby serca i stwardnienie tętnic. Poza zaburzeniami sercowo-naczyniowymi wystąpi otłuszczenie wątroby i jej dróg wewnętrznych i zewnętrznych sprzyjające kamicy żółciowej w chwili podniesienia się stężenia moczanów i szczawianów.

Wspomniane wyżej zaburzenia krążenia powodują nienormalne zagęszczenie krwi, wywołujące pogorszenie się stanu ogólnego organizmu związane z niedostatecznym ukrwieniem mózgu. Zaniki pamięci i drżenie miokloniczne mogą być zwiastunami choroby naczyniowo-mózgowej.

Wreszcie cholina spełnia ważną funkcję przyspieszając działanie przeciwtoksyczne wątroby, dzięki pobudzeniu koenzymu NADPH2 stymulującego komórki wątroby.

Niektóre czynniki toksyczne niszczą witaminę B7. Jest to przede wszystkim alkohol, zwłaszcza w przypadku nałogowego alkoholizmu. Awitaminozę B7 mogą również spowodować regularnie przyjmowane estrogeny syntetyczne i sulfonamidy.

Cholina nie powoduje żadnych zaburzeń. Nie ma też właściwości toksycznych.

Źródło:

Gustave Mathieu, „Witaminy to zdrowie” („La santé grâce aux vitamines”; 1993)