Otyłość

Otyłość bez wątpienia jest dolegliwością dręczącą przede wszystkim społeczeństwa wysoko rozwinięte. Wysoko kaloryczne żywienie, brak ruchu fizycznego, siedzący tryb życia to w wielu przypadkach czynniki decydujące o powstawaniu nadwagi.

Otyłość powstaje również w związku z zaburzeniami metabolizmu. Zła przemiana materii, stany przedcukrzycowe - to procesy sprzyjające powstawaniu nadwagi. Otyłość często pojawia się już w dzieciństwie, będąc również wynikiem przekarmienia, może być także uwarunkowana dziedzicznie. Duży wpływ na powstawanie otyłości mają również stresy, napięcia nerwowe i emocjonalne.

Wśród innych czynników sprzyjających powstawaniu otyłości wymienić trzeba jeszcze zaburzenia hormonalne u kobiet w okresie przekwitania, a także złe nawyki życiowe, takie jak brak aktywności, niechęć do uprawiania turystyki pieszej i sportu itd.

Medyczny słownik encyklopedyczny podaje definicję: nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej głownie pod skórą i w sieci jako wynik zaburzeń hormonalnych, nadmiernego odżywiania się lub małej aktywności fizycznej.

Nadwaga w dużej mierze zwiększa ryzyko choroby serca, nadciśnienia krwi a także cukrzycy Typu II, jak również choroby pęcherzyka żółciowego, dny, niektórych odmian raka oraz zapalenia kości i stawów. Przez lata obowiązywała zasada, że należy zmniejszyć ilość spożywanych kalorii lub spalić ich więcej i tracimy wtedy kilogramy. To podejście pokutowało od dawna, ale nie jest skuteczne.

Zrzucanie wagi jest bardziej skomplikowane niż zwykły bilans.

Czy liczyć kalorie, to pytanie nurtuje tysiące kobiet. Różne są opinie na ten temat, jednak większość ekspertów sugeruje zmiany w sposobie jedzenia, a nie zezwalanie sobie na określoną ilość kalorii dziennie.

Powinniśmy zadać sobie podstawowe pytanie - czy powinniśmy schudnąć?

Przy schorzeniach, szczególnie chorób tarczycy, może to być dla wielu osób niemożliwe do osiągnięcia.Diety głodówkowe mogą prowadzić do obniżonego metabolizmu.

Kuracje zachęcające do zakupu coraz to nowych środków są niczym innym, jak pustymi obietnicami , często oferując utratę pół kilograma dziennie. Oparte na sztucznym jedzeniu lub tabletkach, twierdzeniu, że owoce takie jak grejpfruty mają magiczną moc w likwidowaniu nadmiaru kilogramów.

Ostatnio, wszystkie środki na odchudzanie zostały wycofane z aptek, jako diety nieskuteczne (po wielu badaniach), uznane za suplementy.

Nie są na liście leków.

Amerykanie wydają rocznie więcej niż 30 miliardów dolarów na różne programy i produkty mające pomóc w utracie wagi.

Mimo tego nie wynaleziono cudownej pigułki. Jest to przemysł, gdzie łatwo o oszustwa, obiecuje więcej niż możliwe.

Popularność wielu diet zależy od dobrego marketingu, nie ich skuteczności.

Klasyfikacja opiera się na wskaźniku masy ciała (BMI), który jest stosunkiem wagi (w kg) do wzrostu (m)2

Prawidłowy zakres wartości BMI to: 20-25,

otyłość stopnia I to BMI = 25-30,
stopnia II BMI = 30-40,
stopnia II - > 40

Fizjologiczną zawartość tkanki tłuszczowej określa się na 15% masy ciała, z tym że u kobiet jest o 5-7% większa niż u mężczyzn. W miarę starzenia się ulega powiększeniu u obu płci.

Otyłość jest uważana przez jednych za chorobę cywilizacyjną, a przez innych za pandemię XXI wieku. Liczba ludzi z otyłością gwałtownie wzrasta z roku na rok. W Polsce stwierdza się otyłość u około 19% społeczeństwa, a łącznie z nadwagą występuje u 15,7 mln osób (wg badania NATPOL PLUS, 2002). Dla porównania w USA liczba otyłych osób w latach 1991-2003 powiększyła się z 15 do 25%.Niekiedy stosowanie leków przyczynia się do powstania otyłości, dotyczy to glikokortykosteroidów, leków przeciwdepresyjnych, neuroleptyków (pochodne fenotiazyny, butyrofenonu), niektórych leków hipotensyjnych (β-blokery, α-blokery, klonidyna), insuliny, pochodnych sulfonylomocznika.

źródło: hormonalny.pl

Badania nad otyłością rozwijają się dynamicznie. Wciąż zwiększa się liczba doniesień o odkryciu nowych mediatorów odpowiedzialnych za regulację ciężaru ciała. Naukowcy starają się dotrzeć do źródła problemu i szukają przyczyn na poziomie molekularnym. Poprawia się również wiedza na temat leczenia otyłości. Mimo to, choroba rozwija się z dużą prędkością, powodując liczne konsekwencje, które prowadzą do pogorszenia jakości życia i niepełnosprawności oraz zwiększają ryzyko wcześniejszego zgonu. Te hasła powinny skłonić każdego człowieka, zdrowego celem profilaktyki i chorego celem rozpoczęcia leczenia, by wnikliwiej przyjrzał się tej chorobie.

Ziołolecznictwo

Herbata ze znamion kukurydzy

1 czubatą łyżeczkę znamion (wąsów) kukurydzy zalać 1 szklanką wrzątku. Przykryć i pozostawić do naciągnięcia na 3 minuty. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance. Nie słodzić.

Mieszanka ziołowa

Zmieszać w równych ilościach, po 10 g, a następnie zmielić w młynku do kawy: korę berberysu, korę kruszyny, kminek, koper, korzeń lukrecji. Zażywać na sucho 2 razy dziennie po 1/4 płaskiej łyżeczki do herbaty po jedzeniu, popijając niewielka ilością wody.

Kuracja ludowa

1 stołową łyżkę oleju sezamowego zalać 1 szklanką ciepłego mleka. Pić wieczorem przez kilka tygodni.

Dla osób, które są przekonane (lub pewne), że to kalorie powodują nadwagę, a nadwyżka odkłada się w postaci tłuszczu. Jeśli chcesz wiedzieć, ile kalorii na prawdę potrzebuje twój organizm, przelicz sam(a) według poniższych wzorów. Dostosuj dietę do własnej aktywności, a z pewnością twój kręgosłup, stawy i serce podziękują ci za to. Możliwe, że odzyskasz piękną sylwetkę.

Kobiety

A. Ciężar ciała x 19,2=....kcal

Przykład: ważysz 60 kg x 19,2 = 1152 kcal.

Tyle potrzebujesz, gdybyś nic nie robiła!

B. Jeśli masz mało ruchu, siedzącą pracę, samochód zamiast własnych nóg. Pomnóż wynik z A x 1,4=....kcal.

Przykład: A = 1152 kcal x 1,4 = 1612,4 kcal. Tyle kalorii ci wystarczy jeśli nie chcesz przytyć, nie myśl ani o jednej więcej.

C. Jeśli uprawiasz trochę sportów, rower, pływanie lub jogging, pomnóż wynik z A x 1,7 = ....kcal.

Przykład: A = 1152 kcal x 1,7 = 1958,4 kcal. Ta ilość w zupełności wystarczy, aby uzupełnić energetyczne potrzeby twojego organizmu.

Mężczyźni

A. Ciężar ciała x 21,6 = ....kcal

Przykład: ważysz 90 kg x 21,6 = 1944 kcal. Tyle potrzebujesz gdybyś nic nie robił!

B. Jeśli masz mało ruchu, siedzącą pracę, przesiadasz się od biurka do samochodu, pomnóż wynik z A x 1,4 = ...kcal.

Przykład: A = 1944 kcal x 1,4 = 2721,6 kcal. To twoja granica bezpieczeństwa. Mniej kalorii - mniejsza waga. Więcej kalorii...sam rozumiesz!

C. Jeśli uprawiasz sport, jeździsz na rowerze, czasem zagrasz w piłkę lub pływasz, pomnóż wynik z A x 1,7 =...kcal

Przykład: A = 1944 kcal x 1,7 = 3304,8 kcal. Jeśli chcesz, aby waga pokazała, że zaczynasz szczupleć, ogranicz liczbę kalorii.

Powodzenia!

Nadzieja dla tyjących przez stres

Długotrwały stres sprzyja tyciu. Ale prawdopodobnie już niedługo będzie można temu zapobiec. Zespół naukowców z Waszyngtonu, którego kierownikiem jest Polka - prof. Zofia Żukowska, znalazł sposób na schudnięcie.

Naukowcy przeprowadzili badania na myszach: jednocześnie dawali im niezdrowe tłuste jedzenie i przez dłuższy czas poddawali zwierzęta działaniu stresu. Zgodnie z przewidywaniami mysz zaczęły szybko tyć oraz chorować na cukrzycę i nadciśnienie. Badaczom udało się odkryć, dlaczego tak się dzieje. Stwierdzili, że za przybieranie na wadze odpowiedzialny jest tzw. neuropeptyd Y, w skrócie NPY (rodzaj białka, które przewodzi bodźce nerwowe). Wystarczyło zablokować receptory NPY, aby zapobiec odkładaniu się tłuszczu i spowodować szybkie chudnięcie.

Już dwa tygodnie po podaniu blokera tej cząsteczki myszy zaczęły tracić na wadze. Szczególnie szybko spalały tłuszcz odkładający się w jamie brzusznej. Naukowcy podejrzewają, że podobny mechanizm działa również u ludzi. Dlatego w ciągu najbliższych dwóch lat zamierzają rozpocząć badania z udziałem ochotników.

Profesor Żukowska ma nadzieję, że odkrycie przyczyni się do opracowania sposobów, które umożliwią leczenie tzw. otyłości brzusznej, która może prowadzić do odporności na insulinę, a w efekcie do cukrzycy i chorób serca.

Tak przed laty podawał Vita - Zdrowe serce. (nr.7 (48) wrzesień 2007 oraz inne źródła internetowe). Jak do tej pory nie ma kolejnych wiadomości, czy badania okazały się pomocne ludziom. Może to tylko news, jak wiele innych bez dalszego ciągu.

A otyłym pozostają diety, niekoniecznie skuteczne, co kosztowne. Pocieszający jest fakt, że coraz bardziej zwracamy się ku naturze i wszystko wskazuje na to, że to ona może nam pomóc.

Dieta w nadwadze

Cenny błonnik

Pozbawiony jest witamin, minerałów, białek czy węglowodanów. W ogóle go nie trawisz.A jednak trudno być zdrowym, gdy brakuje go w diecie...Pewnie wiesz, że wspomaga odchudzanie. Ale nie tylko dlatego jest ci potrzebny. Jego niezwykłe właściwości powodują, że pomaga uniknąć wielu groźnych chorób, np. nadciśnienia, a nawet nowotworów. Są dwa podstawowe rodzaje błonnika. Rozpuszczalny - znajduje się w miąższu owoców i warzyw, owsie, jęczmieniu. Zmienia się w kleisty żel, który wyściela ściany żołądka i jelit. Ponadto wiąże glukozę, tłuszcz i cholesterol, przez co ogranicza przechodzenie ich do krwi. Nierozpuszczalny - jak szczotka wymiata z jelit niestrawione resztki. Znajduje się w osłonkach ziaren (strączkowe, brązowy ryż, chleb razowy, skórki owoców, otręby), zdrewniałych włóknach warzyw (kalarepy, selera).

Jedz go na zdrowie

Dziennie powinno się zjadać 25-40 g błonnika. Tymczasem przeciętny Polak dostarcza organizmowi zaledwie ok. 15 g na dobę. To za mało. Jest bowiem kilka ważnych powodów, dla których warto zwiększyć ilość tego składnika w swojej diecie:

1. Utrzymuje smukłą sylwetkę

Błonnik pęcznieje w żołądku, rozpycha jego ściany, co daje uczucie pełności. Zapobiega to objadaniu się, którego konsekwencją jest groźna dla zdrowia otyłość. Ta właściwość błonnika ułatwia też utratę nadprogramowych kilogramów. Wypełniając żołądek, nie dostarcza jednocześnie kalorii.

2. Obniża poziom cholesterolu

Wyłapuje i usuwa kwasy żółciowe, z których wątroba może wyprodukować nadmiar cholesterolu. Jeśli jest ich mało, poziom cholesterolu się zmniejsza.

3. Stabilizuje stężenie cukru

Obniża i spowalnia wchłanianie cukru do krwi. Dzięki temu trzustka produkująca insulinę (przenosi cukier, czyli źródło energii, do komórek) nie musi pracować ponad siły, co upośledza jej funkcjonowanie i zwiększa ryzyko cukrzycy typu 2.

4. Likwiduje zaparcia

Błonnik reguluje pracę przewodu pokarmowego. Pobudza ruchy robaczkowe jelit, co zapewnia regularne wypróżnienia.

5. Chroni przed rakiem

Dieta bogata w błonnik pomaga usuwać z organizmu toksyny, metale ciężkie, a nawet substancje rakotwórcze (np. azotyny). Poza tym zalegające w jelicie grubym resztki pokarmowe gniją, tworząc bardzo dobre warunki do rozwoju komórkom nowotworowym oraz stanom zapalnym. Błonnik chroni cię więc przed rakiem i wrzodziejącym zapaleniem jelit.

Zawartość błonnika w 100 gramach produktu

Zboża

otręby pszenne 42,4 g

muesli z rodzynkami 9,7 g

ryż brązowy 7,8 g

chleb pełnoziarnisty 6,1 g

kasza gryczana 5,9 g

chleb graham 5,0 g

Owoce

Suszone śliwki 16,1 g

suszone figi 12,9 g

orzechy laskowe 8,9 g

porzeczki czerwone 7,7 g

maliny 6,7 g

Warzywa

fasola czerwona 25,0 g

fasola biała 15,7 g

groch 15,0 g

groszek zielony 6,0 g

brukselka 5,4 g

kalafior 2,4 g

Uniwersalna dieta

Prawie uniwersalna dieta oksfordzka

Kuchnia narodowa jest ważniejsza niż szpitale narodu

Unikać nadmiaru diet

Istnieje wiele diet, ale zamiast wybierać wśród nich, lepiej jest przyswoić sobie jedną, która nadaje się prawie dla wszystkich chorych - również w otyłości, niedokrwiennej chorobie serca i cukrzycy. Można wtedy polecać chorym przestrzeganie tej diety na mniej lub bardziej stałe, w zależności od takich zmiennych, jak masa ciała, poziom lipidów osocza i cukru we krwi. Otyli mają jeść po prostu mniej.

Co jeść: to co dobre

Drób zawiera tłuszcze mniej nasycone niż te w baraninie, wieprzowinie, wołowinie.
Ryby (tłuszcze nienasycone mogą zapobiegać agregacji płytek i powstawaniu miażdżycy).
Mleko odtłuszczone (zawiera tylko 0.1 g tłuszczu na 100 ml). Zamiast coraz trudniej dostępnego świeżego mleka chudego można pić "trwałe" chude mleko UHT pozbawione powszechnie nie lubianego "trwałego" smaku.
- Sery o niskiej zawartości tłuszczu (np. Edamski; ser typu brie zawiera prawie tak
samo mało tłuszczu z powodu dużej zawartości wody) i margaryny. Oliwa (lub olej słonecznikowy, kukurydziany).
Pełny chleb pszenny, makarony z pełnej mąki pszennej, ryż niełuskany (zawiera błonnik i nierafinowane węglowodany). Na chleb nakładać pastę rybną lub bananową (a nie dżemy i marmolady bogate w cukier). Unikać nadmiaru błonnika spożywanego z każdym posiłkiem (błonnik może hamować wchłanianie żelaza i cynku).
Surówki jarzynowe i owoce (winogrona zawierają zbyt dużo fruktozy, by je polecać chorym na cukrzycę). Jabłka najlepiej jeść bez obierania, ale jabłka obierane są lepsze od musu jabłkowego a ten jest lepszy od soku. Jest to przykład jak sam sposób przygotowania jedzenia może obniżać jego wartość.
Fasola, soja, soczewica, bób (ważne źródło białka, błonnika i węglowodanów) są nawet skuteczniejsze w opóźnianiu wchłaniania jelitowego cukrów niż pełnoziarnisty chleb pszenny. Obniża to hiperglikemię po posiłkową u osób zdrowych i chorych na cukrzycę. Najskuteczniejsza jest pod tym względem soczewica.
Sałatki są dobre, ale należy unikać majonezu, keczupu itp. gdyż zawierają dużo cukru. W zimie nie ma powodu unikać sałatek, jeżeli głównymi składnikami są marchew i buraki.
Alkohol (tylko dorośli): kobiety do 14 jednostek, mężczyźni do 20 jednostek na tydzień. 1 jednostka = 9 gram czystego etanolu (mały kieliszek wódki) (przeliczając na tydzień kobiety 0,35 l mężczyźni 0,5 litra).

Czego unikać:

Cukru i nadmiaru rafinowanych (prostych) węglowodanów (dżemów, herbatników, ciastek, budyni). Wszystko co znajduje się w puszcze lub opakowaniu zawiera cukier lub sól, chyba że podano inaczej. Nie dotyczy pomidorów w puszkach, gdyż zwykle są to wyłącznie pomidory.
Białego chleba i innych pokarmów z wysoko oczyszczonej mąki.
Masła i olejów roślinnych o nieznanym składzie nienasyconych kwasów tłuszczowych.
Czerwonego mięsa.
Substancji zapachowo - smakowych.

Dieta taka ma jednak swoje wady: należy ostrzec pacjenta, że objętościowo duże stolce mogą być trudne do oddania, a problemem może być też powstawanie dużych ilości gazów w jelitach.

Kiedy przedstawiona powyżej dieta jest niewłaściwa

W wieku do 5 lat

W sytuacjach kiedy konieczna jest dieta ubogoresztkowa (np. w chorobie Crohna lub po niedrożności jelita spowodowanej jego zwężeniem).

W razie konieczności stosowania diety specjalnej (np. w celiakii, kiedy potrzebna jest dieta bezglutenowa lub w niewydolności nerek). Dieta oksfordzka jest możliwa do stosowania w cukrzycy.

źródło: Oksfordzki Podręcznik Lekarza Klinicysty