Kukurydza
Kukurydza
zapobiega nowotworom zwłaszcza jelita grubego i sutka
zapobiega chorobom serca i układu krążenia
działa przeciwpróchniczo
obniża poziom cholesterolu
stosuje się w chorobach wątroby
reguluje pracę tarczycy
podnosi poziom estrogenów
Wartości odżywcze kukurydzy
Ziarno kukurydzy jest niezwykle pożywne, zawiera duże ilości skrobi i białka. Dodatkowo w odróżnieniu od innych zbóż, kukurydza zawiera spore ilości tłuszczów i fosforu. Niewątpliwym atutem ziarna jest brak białek glutenowych i stanowi podstawę diety bezglutenowej.
Z kukurydzy oprócz popcornu wyrabiamy mąkę, kasze i płatki. Kukurydza konserwowa jest cennym dodatkiem do sałatek i potraw wegetariańskich.
Kiełki kukurydzy są doskonałym źródłem witamin, soli mineralnych i składników wzmacniających. Kiełki zawierają witaminy C, E, H, K i PP oraz wapń, żelazo, magnes, potas i wiele mikroelementów.
Kukurydza odgrywa olbrzymia rolę w hodowli zwierząt. Z ziarna wyrabiamy śrutę kukurydzianą, która jest niezwykle cenną paszą. Całe rośliny wykorzystujemy do produkcji kiszonki kukurydzanej, która jest doskonałą karmą dla zwierząt, zwłaszcza dla krów mlecznych.
Uprawa jest rozpowszechniona w Europie.
Surowcem są znamiona kukurydzy-pęczki nitkowate, znamiona młode.
Znamiona zawierają saponiny, flawonoidy, olej tłusty, garbniki, substancje gorzkie, żywice, związki mineralne z dużą zawartością krzemionki.
Znamię kukurydzy
Kukurydza zwyczajna (Zea mays), roślina zielona, roczna, z rodziny wiechlinowatych (Poaceae), dawniej nazywanej trawy (Gramineae), pochodzącej z Ameryki podzwrotnikowej, uprawianej na całym świecie. Kukurydza występuje w różnych odmianach i formach uprawowych, w zależności od budowy i kształtu znamiona. Do głównych należą: Kukurydza zwykła (Z.m. ssp. indurata), kukurydza cukrowa (Z.m. ssp. saccharata), kukurydza pękająca (Z.m. ssp.everta), kukurydza mączysta (Z.m. ssp. amylacea).
W lecznictwie stosowane są znamiona kukurydzy – Maydis stigma, skrobia kukurydziana – Maydis amylum oraz olej kukurydziany – Maydis oleum. Znamiona są zbierane w czasie kwitnienia rośliny przed jej zapyleniem. W skład znamion wchodzi: 0,2% olejku (w tym około 18% karwakolu), związki saponinowe, 12% garbników, cukry redukujące, alantoniona, gorycze, fitosterole (głównie betasitosterol i stigma-sterol), witamina K, sole mineralne (w tym głównie potasu).
Znamiona kukurydzy działają moczopędnie, rozkurczająco na mięśniówkę gładką dróg moczowych i przewodów żółciowych, przeciwzapalnie, zwłaszcza w obrębie pęcherza moczowego i nerek, zwiększa wydalanie moczanów, szczawianów i fosforanów, nieznacznie podwyższa wydzielanie żółci, zwiększa krzepliwość krwi. Wyciągi wodne ze znamion kukurydzy są stosowane w stanach zapalnych układu moczowego, w obrzękach wywołanych niewydolnością krążenia i nerek, pomocniczo w kamicy nerek i stanach zapalnych wątroby.
Zastosowanie
We współczesnej medycynie znamiona stosuje się jako środek moczopędny i przeciwzapalny w chorobach nerek i dróg moczowych (zapalenie miedniczek). Ponadto jako środek żółciopędny i żółciotwórczy w chorobach wątroby i woreczka żółciowego. Wykazuje ono również działanie obniżające poziom cukru.
Skrobia kukurydziana znajduje zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym i praktyce aptekarskiej. Mąka kukurydziana wykorzystywana do produkcji pieczywa w diecie bezglutenowej.
Maria Treben zaleca znamiona nitkowane jako lek redukujący masę ciała i środkiem przeciw otyłości.
W schorzeniach moczowych w połączeniu z kamicą, puchlinie osierdzia i obrzękach herbatkę ze znamion jest tak samo skuteczna w zapaleniu nerek i pęcherza, dnie i reumatyzmie. Leczenie dzieci w moczeniu nocnym oraz w kolce nerkowej.
We wszystkich tych schorzeniach zażywa się co dwie godziny jedną łyżkę stołową herbatki.
