Zespół suchego oka

Etiologia zespołu suchego oka:

• nadmierna eksploatacja narządu wzroku: długotrwałe czytanie, jazda samochodem, oglądanie telewizji, praca przy komputerze (na skutek obniżenia częstotliwości mrugania)

• niekorzystne warunki środowiskowe: zakurzenie i zadymienie pomieszczeń, klimatyzacja, suche powietrze, parujące substancje chemiczne

• przewlekłe schorzenia: choroby tarczycy, nowotwory, cukrzyca, trądzik, łojotok

• zażywanie niektórych farmaceutyków: leków antykoncepcyjnych i przeciwalergicznych, środków nasennych, uspokajających i psychotropowych

• zmiany hormonalne w okresie przekwitania, obniżenie poziomu estrogenu

• zanik gruczołu łzowego i jego stopniowa dysfunkcja u osób po 40 roku życia

• powikłanie wynikające z noszenia soczewek kontaktowych

• powikłanie wynikające z długotrwałego i częstego stosowania kropli do oczu zawierających konserwanty

• inne: niedobór witaminy A, ciąża, stres

Zespół suchego oka sprawia, że narząd wzroku jest bardziej podatny na infekcje. Poprzez odsłoniętą rogówkę mogą wnikać mikroorganizmy chorobotwórcze (bakterie, wirusy, grzyby). Najstarszą i najskuteczniejszą metodą rozpoznawania zespołu suchego oka jest tzw. test Schirmera. Na rynku pojawiły się również indykatory zastępcze.

Ocenia się, ze blisko połowa użytkowników soczewek kontaktowych doświadcza objawów zespołu suchego oka. Dyskomfort podczas noszenia soczewek kontaktowych związany z zespołem suchego oka jest przyczyną około 51% wszystkich porzuceń soczewek kontaktowych.

Objawy schorzenia mają charakter przewlekły i wymagają stałego leczenia lub łagodzenia objawów. Leczenie polega przede wszystkim na uzupełnianiu filmu łzowego poprzez dostarczanie środka zwilżającego w postaci preparatów typu "sztuczne łzy". Warto wybierać te z kropli ocznych, których kompozycja składników jest zbliżona do naturalnego płynu łzowego. Zaleca się stosowanie preparatów pozbawionych środków konserwujących, które są bezpieczne również dla alergików i osób noszących soczewki kontaktowe. Zapewniają one optymalny poziom nawilżenia gałki ocznej. Wśród składników o działaniu kojącym najczęściej występuje świetlik, nagietek lekarski oraz hialuronian sodu.

Jedną z inwazyjnych metod leczenia zespołu suchego oka jest laserowy zabieg trwałego zamknięcia punktów łzowych (kanalików, w zdrowym oku odprowadzających nadmiar łez).

art. Wikipedia

Obecnie ocenia się, że co piąty pacjent zgłaszający się do lekarza okulisty cierpi z powodu keratoconjuctivitis sicca, czyli suchego zapalenia rogówki i spojówki. U osób zdrowych powierzchnia gałki ocznej jest regularnie powlekana ochronną i odżywczą warstwą łez. U chorych z zespołem suchego oka ilość i/lub skład filmu łzowego ulega zmianie.

Prawidłowy film łzowy składa się z trzech warstw: lipidowej, wodnistej oraz śluzowej, z których każda pełni odrębne funkcje. Zewnętrzna warstwa lipidowa stabilizuje oraz zapobiega odparowaniu wodnistej komponenty filmu łzowego. Zadaniem środkowej warstwy – wodnistej – jest odżywianie rogówki oraz jej ochrona przed infekcjami. Trzecia warstwa – śluzowa – nawilża i natłuszcza rogówkę. Zaburzenia ilości, składu, bądź czynności którejkolwiek z opisanych komponent filmu łzowego wywołuje objawy zespołu suchego oka.