Morwa

Morwa

  • pomaga przy zaparciach

  • zmniejsza skłonności do krwotoków

  • pomocna przy bólach gardła i dróg oddechowych

  • leczy ze stanów zapalnych jamy ustnej

Owoce morwy białej zawierają 20% cukrów, kwasy organiczne, olejki lotne. W liściach występują witaminy, sterole, kwasy.

Zastosowanie

W Chińskiej medycynie do celów leczniczych wykorzystuje się wszystkie organy morwy białej. Na Jawie napar z młodych liści jest zalecany karmiącym matkom.

Znane są preparaty z morwy stosowane w cukrzycy, jak również tabletki na odchudzanie.

Owoce morwy wykorzystuje się do celów spożywczych, przygotowuje się z nich syrop, a wysuszone miele się na mąkę. Należy jednak pamiętać, że wskutek dużej zawartości cukrów mąka ta jest wysoce higroskopijna, toteż podczas przechowywania jej w wilgotnym pomieszczeniu skleja się na twardą masę.

Wysuszone owoce są smaczne, dobrze i długo się przechowują i można ich używać zamiast cukru.

Czarna i biała…

Morwa czarna (Morus nigra) swą nazwę zawdzięcza czarnemu kolorowi owoców (mają one dużą zawartość

antocyjanów), natomiast morwa biała (Morus alba) w swojej typowej odmianie posiada owoce białe, jednakże

można spotkać również odmiany posiadające owoce czerwone, a nawet prawie czarne (w owocach obecny jest barwnik antocyjanowy, ale w mniejszej niż u Morus nigra ilości).

Lecznicze właściwości

Owoce morwy białej zawierają aż do 20% (!) cukrów – głównie glukozę, maltozę, sacharozę i fruktozę; ponadto kwasy organiczne – cytrynowy i jabłkowy oraz olejek lotny. Ze względu na tak dużą zawartość łatwo przyswajalnych cukrów, ludność zamieszkująca Himalaje suszy owoce, miele na mąkę i używa jako dodatku do potraw. Natomiast suszone owoce zabierane są tam w dalekie podróże jako pożywienie regenerujące siły i wzmacniające.

W liściach występują witaminy, takie jak:

  • tiamina (B1),

  • ryboflawina (B2),

  • pirydoksyna (B6),

  • kwas nikotynowy (witamina PP) oraz

  • sterole (β – sitosterol),

  • kwasy (palmitynowy, fumarowy).

Stwierdzono także zawartość:

  • eugenolu,

  • fenolu,

  • gwajakolu,

  • salicylanu metylu.

W chińskiej medycynie ludowej do celów leczniczych wykorzystuje się wszystkie części morwy białej. Na Jawie napar z młodych liści zaleca się matkom karmiącym.

W Polsce stosuje się głównie preparaty w tabletkach z liści morwy, chociaż można również przyrządzić herbatkę z liści lub konfiturę z owoców.

Liście morwy zawierają substancje, które hamują działanie enzymów odpowiedzialnych za rozkład węglowodanów

(ograniczają metabolizm cukrów złożonych), a co za tym idzie ograniczają wchłanianie glukozy przez organizm.

Dzięki temu część węglowodanów przechodzi przez jelita w formie niestrawionej i zostaje wydalona z organizmu. Prowadzi to do ustabilizowania poziomu cukru we krwi i mniejszego przyswajania go po posiłkach. Ponieważ w organizmie przemiana węglowodanowa prowadzi do przemiany lipidowej, ograniczenie wchłaniania cukrów pomaga w utrzymaniu prawidłowej masy ciała, zmniejsza odkładanie się tkanki tłuszczowej, a więc Ponadto substancje zawarte w morwie wpływają na obniżenie poziomu trójglicerydów i „złego” cholesterolu LDL, podczas gdy poziom „dobrego” cholesterolu HDL zwiększa się.

Toteż spożywanie preparatów morwy może być skuteczne w wielu wypadkach takich jak:

  • podwyższony poziom cholesterolu,

  • za duże stężenie glikozy w surowicy krwi,

  • nadmierny apetyt i wiele podobnych.

Morwa czarna zawiera flawonoidy, kumaryny, taniny, cukry (inwertowany, trzcinowy). Jagody zawierają także witaminę A, B1, B2, C oraz barwnik, który wykorzystuje się do barwienia przetworów. Jednakże morwa nie tylko jest wykorzystywana do produkcji jedwabiu. Jest ona rośliną leczniczą.

Konfitura z morwy

Jeżeli nie mamy ochoty na łykanie tabletek zawierających wyciąg z morwy możemy samemu przygotować smaczną konfiturę (wrzucając owoce na gotujący się gęsty syrop cukrowy – 1 kg cukru na 2 szklanki wody – i dodać odrobinę kwasku cytrynowego) lub syrop.

Można również przyrządzić ulepek z morwy: świeżo zebrane owoce należy rozgnieść i poddać fermentacji, na tak długi okres czasu aż odsączona próbka w ilości 10 ml zmieszana z 5 ml alkoholu nie przestanie dawać kłaczkowatego osadu. Następnie po wyciśnięciu i przesączeniu należy zagotować 350 g soku z 650 g cukru.

W ten sposób otrzymamy 1000 g ciemnoczerwonego, podobnego do wiśniowego, ulepku.