Witamina F

Choroba niedoborowa wyprysk skórny, trądzik

Źródła naturalne oleje roślinne, kiełki pszenicy, siemię lniane, nasiona słonecznika, soja, orzeszki ziemne, orzechy włoskie, orzechy pekanowe, migdały, awokado

Suplementacja stosowana głownie w kapsułkach w dawkach od 100-150mg.

Toksyczność nie znane są objawy toksyczne, ale nadmiar może prowadzić do nadwagi

Czynniki szkodliwe nasycone kwasy tłuszczowe, wysoka temperatura, tlen

Rady

• Wit. F wchłaniana jest najlepiej razem z Wit. E w porze posiłków

• osoby spożywające duże ilości węglowodanów wymagają zwiększonej dawki Wit. F

• osoby ze skłonnością do podwyższonego poziomu cholesterolu powinni uzupełnić tę witaminę

• większość orzechów z wyjątkiem orzechów brazylijskich, jest doskonałym źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych

źródło: Porady Domowe - zioła

Mianem witaminy F określa się zespół wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, wchodzących między innymi w skład olejów i tłuszczów, i wszystkich substancji tłuszczowych. Te nienasycone kwasy tłuszczowe są rzeczywiście niezbędne do właściwego rozwoju tkanek łącznych, dostarczając równocześnie organizmowi ładunek energii ułatwiający ten rozwój i regenerację.

Dopiero w latach pięćdziesiątych w USA, kiedy odkryto niezaprzeczalne właściwości witaminowe wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, nazwano je witaminą F. Te ciała tłuszczowe są rzeczywiście niezbędne dla naszego organizmu dostarczając całą potrzebną mu energię. Wszystkie nienasycone kwasy tłuszczowe powinny znaleźć się w naszym pożywieniu.

W latach sześćdziesiątych w Los Angeles, w Kalifornii, dr Hart i dr Cooper posunęli daleko naprzód badania nad działaniem fizjologicznym witaminy F dotyczące zarówno jej działania profilaktycznego na gruczoł krokowy, jak również obieg cholesterolu.

Z chemicznego punktu widzenia są to ciała tłuszczowe z dłuższym lub krótszym łańcuchem molekularnym zależnie od tego, czy są pochodzenia roślinnego czy zwierzęcego. Nazywa się je "nienasycone", ponieważ w ich cząsteczce znajduje się jedno lub więcej wiązali podwójnych, co pozwala ich łańcuchowi molekularnemu wydłużać się łącząc się z innymi cząsteczkami tłuszczowymi również nienasyconymi, w przeciwieństwie do kwasów tłuszczowych nasyconych, które nie mogą przyłączać dodatkowych elementów do swoich łańcuchów molekularnych. Zależnie od obecności dwóch, trzech czy kilku podwójnych wiązań będzie mowa o kwasach dwunienasyconych, trójnienasyconych i wielonienasyconych. Następnie poprzez hydrogenację większość nienasyconych kwasów tłuszczowych zostanie przekształcona w nasycone kwasy tłuszczowe.

Nasycenie jest określeniem używanym dla związku organicznego, który nie może, albo już nie może, przyłączyć dodatkowych członów.

Nienasycone kwasy tłuszczowe zawierają jednonienasycony kwas linolowy, dwunienasycony kwas linolowy i kwas linolenowy oraz kwas arachidonowy, które są kwasami tłuszczowymi wielonienasyconymi. Ich wielką wadą jest to, że bardzo łatwo utleniają się, co szybko powoduje starzenie się cząsteczki (jełczenie tłuszczu).

Witamina F znajduje się przede wszystkim w lecytynie, która jest podstawowym aminokwasem. Wobec tego wszystkie produkty spożywcze zawierające lecytynę: kukurydza i soja wśród roślin, żółtko jajka i wątroba wołowa wśród produktów pochodzenia zwierzęcego, dostarczają organizmowi nienasyconych kwasów tłuszczowych poprzez katabolizm trawienia.

Wolna witamina F znajduje się także w owocach awokado, w ziarnie kukurydzy, dyni, słonecznika, lnu i arachidu. Dużą jej ilość zawierają pestki melona, kiełki pszenicy, orzechy włoskie, migdały, a najbogatszym źródłem roślinnym są świeżo wyciśnięte oleje z kukurydzy, sezamu, soi i słonecznika. Jeśli chodzi o nienasycone tłuszcze pochodzenia zwierzęcego, najwięcej zawierają ich tłuste ryby: węgorz, tuńczyk i minóg, dostarczające dużej ilości kalorii. Najbogatsze w witaminę F jest mięso wołowe, a wśród podrobów wątroba i móżdżek. Lecytyna pozostaje jednak najlepszym źródłem witaminy F.

Nie ustalono dotychczas zapotrzebowania organizmu na tę witaminę. Normy dzienne zawarte w propozycjach z roku 1970 wynoszą: osiem j.m. dla niemowląt, dziesięć j.m. od dwunastu miesięcy do dwóch lat, osiemnaście j.m. dla ośmiolatka i dwadzieścia sześć j.m. dla szesnastolatka. Dorośli, zależnie od trybu życia, potrzebują dziennie od dwudziestu czterech do czterdziestu ośmiu j.m. nienasyconych kwasów tłuszczowych.

Metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych rozpoczyna się w żołądku, gdzie wszystkie ciała tłuszczowe mieszane są z innymi cząstkami pokarmu i zależnie od ich stopnia nasycenia wodorem zostają wolniej lub szybciej rozłożone.

Wchłonięte przez błonę śluzową jelit kwasy tłuszczowe zapewniają rozpuszczalność, przenoszenie i eliminowanie zbędnego cholesterolu. Jest to bardzo ważna ochrona układu sercowo-naczyniowego. Ale powinniśmy się dobrze zrozumieć: chodzi tu nie o cholesterol zawarty w pokarmach, lecz wewnątrzpochodny, to znaczy taki, który produkuje sam nasz organizm, zwłaszcza w wątrobie i jelitach, a który jest substancją chemiczną bardzo zbliżoną do cholesterolu znajdującego się w produktach spożywczych. Warto wspomnieć, że czasami, nawet w przypadku niespożywania tłuszczów, organizm produkuje nadmierną ilość cholesterolu.

W organizmie kwasy dwu-, trzy- lub wielonienasycone łączą się z sitosterolem, często obecnym w olejach roślinnych, a który jest związkiem chemicznym zmniejszającym wchłanianie jelitowe cholesterolu. Aktywny jest zwłaszcza betasitosterol powodując lekkie obniżenie poziomu cholesterolu i beta-lipoprotein we krwi.