Aloes
Aloes (Podstrony)
Aloes
Aloes jest źródłem dwóch produktów, które kompletnie różnią się pod względem składu chemicznego, jak również właściwości leczniczych, (Żel i Lateks). Żel z aloesu jest gęstą, przezroczystą substancją, uzyskiwaną z miąższu liścia aloesu. Żel ten jest produkowany przez liść aloesu w dosyć skomplikowanej procedurze.
Żel z aloesu jest używany zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Żel ten jest świetnym środkiem mającym zastosowanie w gojeniu się ran oraz wartościowym tonikiem dla całego organizmu. Aloes jest używany w przemyśle farmaceutycznym do produkcji leków przeczyszczających oraz znalazł zastosowanie w produkcji kosmetyków. Lateks lub sok aloesowy, zwykle w formie proszku, służy jako środek przeczyszczający. Surowcem są świeże liście aloesu i wysuszony sok -alona. Alona dla przemysłu farmaceutycznego otrzymywana jest z różnych gatunków aloesu. Przed zbiorem zaleca się przerwać podlewanie. W lecznictwie stosowana jest alona zawierająca glikozydy antrachinonowe, substancje żywicowe, kwasy organiczne, wielocukry, witaminy oraz znaczne ilości soli mineralnych. Obecnie alona i jej przetwory mają zastosowanie w medycynie jako leki pobudzające trawienie, przeczyszczające i regulujące miesiączkowanie, jest bakteriobójczy, działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo, regenerująco na błony śluzowe i skórę, hamuje rozwój niektórych nowotworów, ma także właściwości regulujące mechanizmy obronne organizmu. W chodzi w skład preparatu przeczyszczającego Alax, a alona wchodzi w skład leku Boldaloin stosowanego w chorobach wątroby. Świeży sok z aloesu, konserwowany metodą radzieckiego oftalmologa Fiłatowa służy do produkcji preparatów wzmacniających siły obronne-terapia tkankowa.Wykorzystując doświadczenia poprzednika profesor Muszyński opracował preparat-Biostyminę.
Stosowany jest przy leczeniu: zwyrodnienie siatkówki, zaniku nerwów wzrokowych, schorzeniach rogówki, w pediatrii, przy wadliwej przemianie białkowej i tłuszczowej, dychawicy oskrzelowej, chorobie wrzodowej, schorzeniach gościowych, nerwicach, nerwobólach, stanach alergicznych, wyczerpaniu, w stomatologii, dermatologii, leczeniu łuszczycy, owrzodzeń podudzi-żylaki, egzem.
Aloes leczy zranienia, otarcia, nie gojące się rany
W Polsce, hoduje się aloes jako roślinę pokojową i szklarniową. Aloes drzewiasty (Aloe arborescens Mill) osiąga w stanie naturalnym wysokość do 5 m, ale hodowany w Polsce i krajach sąsiednich nie przekracza 1 m wysokości.
Liść na rany
Aloes ma wielorakie zastosowanie. Najczęściej używa się miazgi z jego liści w przypadku stłuczenia, otarcia lub zranienia ciała.
Kawałek zerwanego liścia, przecina się wzdłuż na pół i przykłada wewnętrznym miąższem. Uwaga! Do przecinania nie używa się metalowego przedmiotu. Nóż więc nie będzie potrzebny, lepiej gałązkę ułamać i rozerwać ją palcami. Nałożony kawałek rośliny -
jego galaretowatą częścią - na zranionym miejscu należy przymocować gazą, i po pewnym czasie zmienić ten opatrunek.
Wino aloesowe
Najpopularniejszym sposobem kuracji aloesem jest tzw. wino aloesowe. Słynny zielarz, profesor Jan Muszyński uważał, że najskuteczniejszym rodzajem aloesu do leczenia jest aloes stuletnik (Arboretes-cens). Podał też przepis, który znajduje zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń. Roślina, którą zamierzamy użyć do leczenia musi spełniać kilka warunków. Powinna być co najmniej trzyletnia, ale nie starsza, niż pięcioletnia. Aloesu nie możemy przed użyciem podlewać przez 10 - 15 dni. Do zrobienia leczniczego winka potrzeba około pół kilograma liści aloesu, które ścieramy na miazgę i wyciskamy z nich sok. Do szklanego naczynia z sokiem dodajemy pół litra wina i pół kilograma miodu pszczelego. Mieszamy wszystko razem i odstawiamy na 7 - 10 dni. Po tym okresie przecedzamy płyn przez gęste sito i oznaczając butelki odkładamy je do lodówki.
Winko jest skutecznym lekiem na reumatyzm, a także wrzody żołądka i dwunastnicy. W pierwszym tygodniu należy go wypijać 3 razy dziennie po jednej łyżeczce, w następnych 3 - 4 tygodniach - 3 razy dziennie po łyżeczce. Okres kuracji powinien trwać 2 - 3 miesiące. Winko pije się zawsze godzinę przed jedzeniem (według ks. Klimuszki). Kuracja ta pomaga także przy owrzodzeniu jelita grubego, w skurczach mięśni, nerwobólach, w bólach reumatycznych, w dychawicy oskrzelowej, dodaje też sił witalnych, pomaga w impotencji.
źródło: Poradnik Uzdrawiacza
Aloes jest cenionym surowcem leczniczym w medycynie ludowej wielu krajów. Zawiera związki aktywne, m.in.: antrazwiązki (aloina, aloeemodyna), pochodne α-pironu, glikoproteiny, substancje śluzowe oraz składniki mineralne. Aloina ma działanie przeczyszczające, usprawnia pracę pęcherzyka żółciowego, ułatwia trawienie i poprawia apetyt. Istnieją doniesienia wskazujące również na immunostymulujące właściwości soku z aloesu. Świeży sok wyciśnięty z liści lub miazga liściowa stosowane są w leczeniu miejscowym skaleczeń, oparzeń, odmrożeń, owrzodzeń oraz doustnie w leczeniu chorób przewodu pokarmowego, a także jako lek wzmacniający. Sok stosowany jest także przy zaparciach; przeciwwskazaniami są: niedrożność jelit, ostre zapalne schorzenia jelit (np. choroba Crohna), wrzodziejące zapalenie okrężnicy, zapalenie wyrostka robaczkowego, bóle brzucha z przyczyn nieznanych. Nie stosuje się u dzieci poniżej 12 roku życia i kobiet ciężarnych.
