Berberys

< powrót

Berberys

  • działa moczopędnie

  • wspomaga wydzielanie żółci

  • ma słabe działanie przeczyszczające

  • pomocny w bólach głowy

  • pomaga leczyć żółtaczkę

  • pobudza apetyt

  • leczy biegunki

  • obniża temperaturę

  • pomocny w leczeniu zapalenia dziąseł (płukanie)

  • pomocny w reumatyzmie

  • obniża ciśnienie

Berberys zwyczajny

Występuje w całym kraju na miedzach w zaroślach, na brzegach lasów, parkach itd.

Surowcem jest kora oraz owoc.

W korze występują alkaloidy-berberyna, ponadto związki żywicowe, śluzy, garbniki i sole mineralne.

Owoce zawierają cukry, kwasy organiczne, antocyjany, Wit. C, pektyny, garbniki, sole mineralne.

Jako lek berberys był stosowany przez medycynę babilońską i indyjską. Szersza zastosowanie znalazł w średniowieczu w leczeniu żółtaczek i malarii. W leczeniu ludowym odwary z korzenia lub kory były stosowane przeciw kolkom macicznym oraz cierpieniu wątrobowym.

Obecnie kora jest rzadko wykorzystana w postaci odwarów. Ze względu na silne działanie należy zachować ostrożność. Wyizolowana z kory berberyna jest stosowana w przewlekłym zapaleniu wątroby

i niedostatecznym wydzielaniu żółci. Niekiedy jest stosowana w leczeniu morfinizmu.

Roślinę tę stosujemy w chorobach jelit dlatego że przepisuje się niszczenie bakterii chorobotwórczych (Crohna). Przetwory z berberysu nie należy stosować przez długi czas, gdyż mogą nie korzystnie wpłynąć na trzustkę i wątrobę. W celach leczniczych stosujemy napar z kory lub korzeni. Owoce parzmy i pijemy jako napój witaminowy.