Cykoria podróżnik
Cykoria
ma działanie moczopędne i żółciopędne
ułatwia trawienie i pobudza apetyt
stosuje się przy niedomaganiach wątroby
zapobiega zaparciom
pomocna przy kolkach wątrobowych
stosuje się przy anemii
reguluje poziom cukru
Gatunek pospolity na terenie całej Polski. W ostatnich dziesięcioleciach obserwuje się wzrost liczby stanowisk (lub wyraźny przyrost liczebności osobników na stanowiskach).
Główne związki, ich właściwości i zastosowanie
Korzeń cykorii podróżnika zawiera bardzo duże ilości inuliny (49%) tj. substancji podobnej do skrobi, rozpuszczającej się w gorącej wodzie i o właściwościach antyseptycznych. Surowiec ten zawiera także związki gorzkie, cholinę, cukry redukujące, tłuszcze, garbniki, substancje śluzowe, gorzki sok mleczny oraz mikroełementy i witaminy B, C, P, PP. Napar z korzenia cykorii stosuje się w stanach nieżytowych żołądka i dwunastnicy - pobudza je do wydzielania soków trawiennych, a woreczek żółciowy do sprawnego funkcjonowania zapobiegając osadzaniu się w nim złogów, kamieni żółciowych. Surowiec działa też moczopędnie, czyści krew i wzmaga przemianę materii.
Zastosowanie lecznicze: Cykoria polecana jest w przypadkach zmniejszonej produkcji żółci, soku żołądkowego, przy zaburzeniach trawienia takich jakich np.: wzdęcia, odbijanie się, złe trawienie, wiatry. Ponadto przy braku apetytu. Cykoria korzystnie wpływa na trawienie i przyswajanie pokarmów. Regulacja pracy jelit. Zawarta w korzeniu cykorii inulina (wielocukier) działa probiotycznie (tworzy korzystne środowisko do rozwoju pożytecznych bakterii niezbędnych do prawidłowej czynności jelit). Pomocniczo w zaburzeniach funkcji nerek. Jednak działanie moczopędne cykorii jest słabe i dlatego dla osiągnięcia pożądanego efektu łączy się ją z innymi ziołami. Stosuje się także uzupełniająco w leczeniu chorób skóry i dny.
Przeciwwskazania: Gdy masz nadwrażliwość na cykorię lub inne rośliny z rodziny Złożonych.
Możliwe skutki uboczne: Skórne reakcje alergiczne. W chwili pojawienia się nadwrażliwości należy przerwać leczenie.
Ostrzeżenia: W kamicy żółciowej stosować ostrożnie i tylko po konsultacji z lekarzem. Nie zaleca się stosowania u dzieci do 12 roku życia. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa nie zaleca się stosowania w ciąży i okresie karmienia piersią.
Korzeń cykorii
Cykoria podróżnik - Cichorium intybus jest byliną pospolitą w Polsce.
W lecznictwie stosuje się korzeń oraz ziele cykorii podróżnik. Surowce zawierają m.in. laktony seskwiterpenowe, kwas cykoriowy, fitosterole oraz inulinę. Wyciągi z ziela zwiększają wydzielanie soku żołądkowego oraz żółci, pobudzają łaknienie.
Średnia dawka dobowa wynosi 3 g surowca (Komisja E).
Stosuje się je również pomocniczo w schorzeniach układu moczowego, jako środek moczopędny.
Cykoria podróżnik jest uprawiana w celach spożywczych (liście służą do przyrządzania sałatek), korzenie wykorzystuje się po upaleniu do wyrobu kawy zbożowej. Cykoria podróżnik jest naturalnym źródłem inuliny, polisacharydu, (polimeru beta-D-fruktozy z niewielkim udziałem glukoz), który gromadzi się jako materiał zapasowy w korzeniu Cichorium intybus. Inulina jest rozpuszczalnym włóknem pokarmowym o neutralnym smaku, ulega trawieniu dopiero w jelicie grubym.
Ma właściwości prebiotyczne, czyli stymulujące wzrost korzystnej flory bakteryjnej w przewodzie pokarmowym. Korzystna flora bakteryjna jelit działa ochronnie na błonę śluzową jelit, zapobiega zaparciom, chroni przed rozwojem bakterii chorobotwórczych. Korzeń cykorii spożywany w ilościach powszechnie występujących w żywności jest uznawany za bezpieczny dla zdrowia.
