Jeżyna pofałdowana
Jeżyny
podnoszą odporność organizmu
stosuje się przy przeziębieniach
pomocne przy zapaleniu dróg oddechowych
ułatwiają trawienie
leczą biegunki
przejrzałe owoce mają działanie przeczyszczające
odwar z liści leczy liszaje, egzemy i ropiejące rany
odwar z korzeni ma działanie moczopędne
odwar z liści stosuje się przy krwawieniach wewnętrznych
Jeżyna występuje na brzegach lasów, skarpach, miedzach; przydrożach, często w dużych skupiskach.
Surowcem jeżyny jest liść i owoc.
Liście jeżyny zawierają garbniki, kwasy organiczne, flawonoidy i niewielkie ilości witaminy C.
Owoce zawierają: antocyjany, cukry, sole mineralne, witaminę C, karotenoidy, cukry, sole mineralne, żelazo, fosfor, magnez, miedź, wapno.
Zastosowanie
Obecnie w lecznictwie liść jeżyny jest już rzadko używany jako środek ściągający przy nieżytach przewodu pokarmowego, zielarze zalecają liście jeżyny jako składnik mieszanek ziołowych w lżejszych postaciach cukrzycy. Ze świeżych owoców jeżyn można sporządzić konfitury, wina, syropy, dżemy, napoje chłodzące, galaretki, kompoty. Owoce cenione są w żywieniu dietetycznym szczególnie w stanach ozdrowieńczych i przy niedokrwistości. Napój przygotowany z młodych wysuszonych pędów i liści używany jest w niektórych krajach w Czechach jako namiastka herbaty naturalnej.
Liść jeżyny pofałdowanej
Jeżyna fałdowana, ostrężyna (Ribus plicatus, syn. R. fruticosus) krzew z rodziny różowatych (Rosaceae), występujący w Azji i Europie także w Polsce. W lecznictwie stosowane są liście jeżyny fałdowanej - Rubi fruticosi folium, spożywa się także owoce, ale nie stanowią one surowca zielarskiego. Liście zawierają; garbniki (10%), flawonoidy, triterpeny, witaminę C, kwas cytrynowy, sole mineralne. Wyciągi z liści działają przeciwbiegunkowo, bakteriobójczo, przeciwzapalnie, obniżają zawartość cukru we krwi. Wewnętrznie stosuje się w chorobach przewodu pokarmowego ze stanem zapalnym błony śluzowej, skłonnościami do biegunek a zewnętrznie do płukania jamy ustnej i gardła oraz do kąpieli w trądziku i egzemie.
